Danzig 2

Hallo,

We hebben hier nog steeds heerlijk weer. Soms boven de 30 graden. De laatste dagen iets koeler: 26 a 27 graden. Heeft Peter het al gehad over deze prachtige stad? Met de schitterend opgeknapte huizen met fraaie gevels. De echt ontzettend leuke straatjes. Er zijn wel winkels in die straatjes maar ik ben in nog geen enkele geweest. Het zijn vaak juweliers of makelaars of restaurants in die panden. Overal op straat is er markt. Heel erg leuk en gezellig. Er heerst altijd en goede sfeer. Ik loop er elke dag doorheen. Verder heb je dan wel even buiten het centrum de grotere winkelcentra. Overdekt en air-conditioned. Maar ik prefereer de stalletjes en stands. Laatst waren we wat later op de avond de stad in. In de sfeervol verlichte hoofdstraat speelden verschillende bandjes en solisten/duo's brachten hun muzikaliteit ten gehore.We stonden overal even te luisteren. Toen kwamen we op een plek waar 3 tenoren aan het zingen waren. Er stonden veel mensen om hen heen. Prachtig gezang en het publiek reageerde enthousiast. Ik keek eens rond. We stonden daar tussen de mooie hoge gevels, fraai verlicht, bomen op het plein, bloemen in bakken aan de muren, aangename temperatuur, de lucht vol melodische klanken, enthousiaste blije mensen eromheen.

We zijn hier al een week. Zo lang zijn we op geen enkele andere plek gebleven. Maar morgen gaan we verder. Of beter gezegd: terug. Zo langzaamaan keren we terug. We hebben er nog even over gedacht om door te gaan naar Riga maar dat is weer zo'n 370 mijl verder. Dan wordt het echte teruggaan zo gehaast en daar hebben we (met name ik) geen zin in. Morgen naar Zweden. Ook een grote tocht, zo'n 140 mijl. Dat wordt ong. 28 a 30 uur varen. Rod en Becky gaan ook mee die kant op. We trekken nu zo'n 14 dagen met elkaar op. Het is erg gezellig en we liggen elkaar goed.

Peter is iets vergeten in zijn vorige stuk. Rod en Becky zwierven de hele wereld over en hebben veel verhalen. Laatst vertelden ze dat ze in 2005 in de golf van Aden voeren. Ze waren daar met nog een ander Amerikaans schip. Daar zijn ze overvallen door piraten. Die kwamen in 2 rubberboten op hen af. Ze begonnen direct te schieten. Rod had een geweer en schoot terug. Daarbij is een rubberboot geraakt en de piraten uit die boot sloegen overboord. Sommige piraten waren zo zwaar beladen met munitie dat ze direct zonken. Nooit weer gevonden.De rest ging er in de niet geraakte boot vandoor.

Verder waren ze in Tailand toen met de Tsunami.
Ze lagen in de haven die later volledig werd verwoest door de Tsunami. Maaaaaaar (zij hebben echt een beschermengel op hun schouder) de dag voor de Tsunami gingen ze weg uit die haven om naar een andere plaats en haven te gaan omdat ze daar een afspraak hadden bij de tandarts. Zo ontsnapten ze ook hieraan. Ook nu hebben ze geluk. Ze wilden hun ankerketting laten galvaniseren. Volgens hen kan dat goed in dit soort landen als Polen omdat ze het hier doen. Bij ons b.v. in Nederland is het zo duur dat je net zo goed een nieuwe kunt kopen.Nu lagen ze toevallig aan een andere boot, spraken met de eigenaar: Waldemar, die had toevallig net zijn ankerketting laten doen, insider-pool wist precies welk mannetje ze daarvoor moesten hebben. En dan heb je ook nog een auto nodig om het zware ding te vervoeren.Maar alles werd goed geregeld door Waldemar. Twee dagen later was de klus geklaard. Wij hebben hen geholpen met boot verplaatsen voor een goede plek ivm ketting eraf, er weer op e.d. Deze Waldemar kwam ook ter ore dat ze (Rod en Becky) een plek vlakbij Gdansk wel beter wilden bekijken. Ze wilden daar met bus of trein heen. Waldemar nam hen in de auto, reed hen erheen, liep met hen mee door de plek en vertelde allerlei leuke historische dingen over de plaats. Ja, waren ze vergeten ons mee te nemen. Lucky people deze Amerikanen.

Vorige week woensdag 29-7 zijn we hierheen gegaan. Vanuit Leba naar Gdansk. Een tocht van zo'n 70 mijl. Prachtig weer.Weinig wind helaas. Stuk op de motor gevaren. Later toch wat wind zodat we konden zeilen. Lekker rustig aan de oren. Urenlang de motor aan is ook niet leuk.

Elke dag gaan we wel de stad in. Op zoek naar dingen die we nodig hebben voor de boot of gewoon om langs de stalletjes te slenteren. Peter en Rod hijsen elkaar de mast in om daarboven klussen te doen. Wij helpen hen met bootklussen, zij ons. We drinken koffie, een biertje of i.d. op elkaars boten. Vandaag, woensdag 5-8, zijn we met hen naar een kasteel in Malbork geweest. Een uur met de trein. Een groot kasteel. De moeite waard om te bekijken. Het enige zeer vervelende was dat er stromen bezoekers waren. Dat is op zich niet zo erg maar dit waren groepen met schreeuwerige gidsen. Nooit geweten dat gidsen zo schreeuwen. Stond je net ergens rustig naar te kijken, deur gaat open, stromen en stromen bezoekers naar binnen, wij in de verdrukking, tot slot de gids naar binnen en schreeuwen maar.Ze verstoppen de trap omhoog met hun groep toeristen, staan overal in de weg en verdrukken elkaar want er zijn wel 100 van die grote groepen. Allemaal met eigen gids. Tegen half 6 vanavond waren we terug in Gdansk. Samen nog gegeten. Omdat we morgen weggaan ben ik net met Peter nog even de stad in geweest. Nog even die sfeer opsnuiven voordat we weggaan.Ze verkopen hier lekkere wafels met slagroom en kersen. Ik wilde wel een maar we hadden het geld op de boot laten liggen. Nu zijn we terug van de stad weer op de boot. Ik ben met dit stuk bezig en Peter zei net dat hij even de kant op moest. Hij komt terug met een wafel. Heerlijk.

Tot later vanuit Zweden

Groet van Mety en Peter