Terug in Preveza

Dinsdag 28 juli, Messolonghi. Ik ben gelukkig vroeg wakker. Dan is het nog een beetje koel. En dat mag ook wel, want de fietsjes moeten naar buiten gesjouwd worden en in elkaar gezet. Als dat gebeurd is ga ik lekker douchen. Later fietsen we in de toenemende warmte naar de stad voor boodschappen. Lopend doe je daar zo'n 20 minuten over en op de fiets net zoiets, omdat we fietsend de neiging hebben te verdwalen. We komen er natuurlijk uiteindelijk wel. 's Middags zitten we bij Sunset cafe voor de internetverbinding en een pilsje. Na het eten 's avonds fietsen we nog een eindje om. De ergste hitte is dan voorbij en al fietsend maak je je eigen wind. We fietsen door de stad en langs het water tot we er genoeg van hebben en terug gaan naar de boot.

De volgende dag vertrekken we naar de baai van Petalas. Eerst moeten we nog langs het havenkantoor om de magneetkaart voor de douche in te leveren. Gelukkig is dan het winkeltje in de haven ook open zodat we nog een vers brood mee kunnen nemen. We varen de baai uit en moteren in eerste instantie naar het westen door de Golf van Patras. Later, als er een windje opsteekt zetten we de zeilen erbij. De wind is west en we kruisen er met 3-4 knopen tegen in. Aan het eind van de Golf van Patras moeten we ongeveer noord gaan varen en dan, met ruime wind varen we geriefelijk verder tot de wind ons weer laat zitten. Zeilen blijft problematisch in deze streken. Het laatste stukje dus weer op de motor. Om een uur of 5 komen we op onze bestemming aan. Het is een ruime, ondiepe baai, geheel omringd door bergen. Op de kant is niets. Hooguit een paar schuren, maar je kunt er nergens iets krijgen. Er liggen dan ook meestal weinig boten. Zo ook nu. Er liggen met ons erbij 4 boten. Er steekt, als we eenmaal liggen, een stevige wind op zodat we blij zijn dat we achter de buiskap kunnen schuilen. De harde wind blijft een groot deel van de nacht door staan zodat de slaap wat onrustig is.

Gelukkig is de volgende morgen alles weer rustig. Een beetje te rustig misschien, want er is helemaal geen wind. We moteren naar het noord-westen richting Sivota. Iets van 25 mijl. Het kleine windje dat erbij komt is eerst pal tegen, maar naarmate we vorderen draait hij naar west en kan er gezeild worden. Met alleen de fok en de bezaan gaat dat heel geriefelijk met toenemende snelheid want het gaat steeds wat harder waaien. Het blijft gelukkig binnen de perken. We zijn om 2 uur in Sivota en zodra het anker overboord is gaan wij ook. Het is weer bloedheet. Van wind is hier weinig te merken. We doen zo weinig mogelijk zolang de zon niet onder is. Wel moeten we even naar de kant om wat te eten te halen. We stoppen dan ook maar bij een terrasje om een koel glas naar binnen te werken. Na het eten gaan we naar de kant voor een wandeling. De berg op langs de baai. Langs al die sjieke huizen met hun zwembaden. Het valt niet mee. De vochtigheid is hoog en veel puf hebben we niet. Onderweg naar de berg komen we Abraham tegen, van het appartement waar Metty en haar vriendinnen vorig jaar een week gebivakkeerd hebben. Na de nodige zoenen (Metty) konden we weer verder. Terug op de boot, zo tegen middernacht, zitten we nog een tijd in de kuip, waar het nu erg lekker is.

Vrijdagmorgen gaan we naar de kant voor koffie met een croissant en om kaarten te posten. Erg veel last van vervelende opdringerige wespen. We blijven niet lang. Terug naar de boot en op weg naar Nidri. Dat ligt vlakbij, net om de hoek. We zeilen eerst nog een stukje met de genua voor de wind, maar halverwege de doorgang tussen Lefkas en Meganisi houdt de wind het voor gezien. Al moterend komen we rond 1 uur in Tranquil bay. Gelijk maar weer overboord voor de verkoeling. Later naar de kant. IJsje gegeten, even bij cafe Pla@a gezeten, dan weer naar de boot en te water.
Als de zon veilig onder is varen we met de bijboot naar het kleine kerkje bij het huis van Wilhelm Dorpfeld waar we het bootje achterlaten aan een betonnen steiger. Vandaar lopen we langs Tranquil bay en Vlicho bay naar een Taverna voor het avondeten. Een wandeling van ongeveer 40 minuten. Het is donker als we aankomen bij Taverna Hypocampus. We krijgen een tafeltje pal aan het water en zitten daar heerlijk in de koelte van de avond. We waren hier al eens eerder geweest voor een glaasje wijn en bedachten toen dat we maar een keer terug moesten komen om er te eten. Nu dus. We worden vriendelijk bediend door de eigenaar en zijn dochter en het eten is prima, maar niet heel bijzonder. Nadat we alles hebben opgegeten lopen we weer terug naar het kerkje, waar we in het pikdonker gelukkig ons bootje weer vinden. Vanwege de warmte in de boot beginnen we de nacht op de kuipbanken. Halverwege de slaap wordt het daar toch wel zoveel koeler dat het prettiger is om verder te gaan in bed.

Zaterdag 1 augustus. We blijven een dag in Nidri. Metty gaat naar cafe Pla@a met haar computer en ik ga boodschappen doen aan de andere kant van het dorp. Het is nog een beetje vroeg dus er is hier en daar nog wat schaduw. Metty's broer Peter is jarig vandaag en we feliciteren hem per telefoon, facebook en Whatsapp. Verder veel zwemmen en weinig doen. De avond is prachtig met weinig wind en heerlijke temperatuur. We zitten weer lang buiten en deze keer is het niet te heet om binnen te slapen.

Op zondag gaan we verder naar Preveza. Eerst op de motor naar Lefkas stad, door de brug en de zee op naar Preveza. Het tweede stuk zeilen we gedeeltelijk tot de wind verdwijnt. In de grote baai gaan we voor anker bij de stad. Op de boot blijft de temperatuur redelijk met de windhapper op het voorste luik. Dat scheelt een paar graden binnen en dat merk je. Maar toch nog wel veel overboord voor de koeling. Na het eten gaan we met de bijboot naar de kant om een wandeling te maken. Dat valt dan toch weer niet mee. Het is warmer dan we gedacht hadden. We lopen wat, hangen op bankjes en voor we teruggaan naar de boot maken we een rit in het reuzenrad op de kade. We hopen dat het boven koeler zal zijn, maar dat valt tegen. Het is eigenlijk voor kinderen. Het komt helemaal niet hoog en de bankjes zijn te klein voor volwassenen. Het ding is bijna leeg en de man die het moet bedienen laat hem lekker draaien tot we denken dat hij de hele boel is vergeten. Maar uiteindelijk mogen we er toch uit. Voldaan varen we terug naar de boot.

Maandag 3 augustus. Een nieuwe hete dag. 's Ochtends, als ik opsta en de zon nog niet op is, is het heerlijk buiten. Ik ga met een kop koffie op het kajuitdak zitten kijken tot het te warm wordt. Al vroeg halen we het anker op, want we willen proberen aan de overkant bij Ionion Marine, onze winterhaven, aan de kade te gaan liggen. Dat gaat niet lukken. Alle plekken zijn bezet. Het zijn er ook maar een paar. Dan maar voor de deur voor anker. Ook hier ligt het knap vol, maar na enig zoeken vinden we een geschikte plaats. Met de bijboot varen we naar de kant en zoeken Alexia op. Zij belt de monteur Vasili en gezamelijk houden we op het kantoor conferentie. Het gaat om de vervanging van het inspectieluik van de dieseltank. We spreken af dat zodra de boot de kant op gaat, Vasili tegen die tijd een nieuw RVS luik bij de hand heeft. We geven hem een zelfde luik mee als er nu op zit voor de maat. Metty maakt vervolgens van de gelegenheid gebruik om heur haar te wassen bij de douche. Terug naar de boot en terug naar de ankerplek bij de stad. Het is nog steeds vroeg. Zwemmen, eten en daarna naar de stad voor boodschappen. 's Avonds gaan we weer naar de wal voor ons diner bij de broertjes van de politieke salade. We worden vrolijk onthaald en krijgen de gebruikelijke vip-behandeling. Ten minste, zo lijkt dat. We eten er zoals altijd erg lekker. Gegrilde feta, brood met tatziki, politiki salad en kip souvlaki. Met de wijn erbij nog geen 20 euro. Na het eten lopen we nog tijden door de stad. Langzaam want het is broeierig.

De volgende dag zijn er wat wolken. Het is licht gesluierd. Dat scheelt in de warmte. We gaan vroeg naar de kant voor vers brood en later zet ik Metty af, die wil winkelen. We spreken af dat we elkaar later bij een terras zullen treffen om nog wat computerzaken te doen. Maar als het zover is dat ik naar de kant zou moeten voor onze afspraak is het weer behoorlijk verslechterd. De lucht ziet zwart aan 3 kanten en er is een harde wind opgestoken. Ik wil de boot zo niet onbemand achterlaten. Lastig, want ik kan Metty niet bereiken omdat haar telefoon kapot is. Maar hopen dat ze zo slim is zelf te bedenken dat ik zo niet kan komen. Ik sluit luiken, haal de zonnetent en de windhapper weg en laat wat meer ankerketting vieren, terwijl ik regelmatig naar de kant kijk of ik Metty ook ergens kan ontdekken. Niet dus. Als ik klaar ben pak ik de verrekijker en zoek de kant af. Daar komt een vrouwspersoon aanlopen met een wit jurkje aan. Dat moet Metty zijn. Ik spring in de bijboot en race naar de kant, surfend op de toch wel grote golven. Helaas is daar niemand meer te bekennen als ik aankom. Na een tijdje rondkijken hobbel ik tegen de golven in terug naar de boot. Het begint nu ook te regenen. Na een uur of zo wordt de wereld weer wat rustiger. Ik ga weer naar de kant en loop naar het afgesproken terras. Daar zit Metty, lekker aan de koffie. Ze was direct al toen het begon te waaien naar de kade gelopen vanwaar ze zag dat ik met het anker bezig was maar slaagde er niet in mijn aandacht te trekken, waarop ze maar weer naar de koffie vertrok. We vertrekken weer naar de boot terwijl de wind afwisselend hard en wat matiger is en 360 graden rond draait. De lucht blijft tot het donker wordt dreigend. Wel lekker dat de temperatuur aangenaam lager is. Dat mag van ons wel zo blijven. Tegen een uur of 8 bak ik zelfgemaakte pizzabroodjes en daar eten we een salade bij. Het smaakt heerlijk en we eten in de kuip. De zon was toch al weg en het is prima wat betreft de temperatuur. Heerlijke avond zo met het vooruitzicht om straks, meer afgekoeld dan de avonden ervoor, te kunnen gaan slapen.