Op de kant in Preveza

Vrijdag 14 augustus. Sivota, ik ga vroeg naar de kant om brood en croissants te halen. Daarna doen we niet veel. Lezen, zwemmen en Metty gaat nog een paar uur naar de kant. We maken 's avonds macaroni voor 2 dagen en zitten daarna nog lang buiten te genieten van de prachtige baai. De volgende dag varen we terug naar Lefkada. Onderweg stoppen we om te zwemmen en brood te eten. In de stad lopen we eerst langs zeilmakerij Waypoint om te vragen of onze kuiptent klaar is. Ze doen een beetje moeilijk, maar als de verantwoordelijke persoon er ook bij gehaald is worden we het snel eens. Als we in Preveza de kant op gaan de 20ste zal de tent daar voor ons klaar liggen. Daarna proberen we boodschappen te doen, maar alle winkels blijken dicht ivm een kerkelijke feestdag. Pech. Naast ons ligt een Nederlandse Victoire 28 voor anker en de eigenaar komt in zijn bijbootje een praatje maken. Het is een vriendelijke man en na wat geklets nodig ik hem en zijn vrouw uit om bij ons aan boord een glaasje wijn te komen drinken. Het wordt heel gezellig en we vertellen elkaar onze ervaringen en plannen voor de toekomst. Als ze weg zijn warm ik de macaroni op voor ons avondmaal. Nadat het wat koeler is geworden wandelen we door de stad langs het groene licht. Het is overal enorm druk. Alle terrassen zitten overvol. In de hoofdstraat gaan we op het terras van Dimitra zitten, voor het eerst dit jaar. Ze is blij ons te zien en zegt ons gemist te hebben. We drinken onze wijn en bekijken de drommen mensen die langs ons trekken.

Zondags blijven we liggen. In Preveza is toch ook alles dicht dus haast hoeven we niet te hebben. We drinken koffie aan de wal en Metty gaat met haar computer naar een wifi-cafe. 's Avonds gaan we aan de kade een pitabroodje met giros eten. Erg lekker en bijna voor niks. Daarna lopen we een rondje door de marina langs de miljonairsboten. Altijd leuk, maar het lopen valt niet mee in de drukkend warme avondwind.

Maandags doen we eerst boodschappen voor we om 12 uur door de brug gaan die Lefkas verbindt met het vaste land. Op zee hijsen we de genua en de bezaan en zeilen met ruime wind onze laatste zeiltocht van dit jaar. Het gaat wel erg lekker. Om een uur of 2 zijn we in de baai bij Preveza en gooien het anker uit. Mooie rustige plek. Geen boten direct in de buurt. We rommelen wat binnen, maar als de windhapper toch wel erg hinderlijk begint te flapperen ga ik naar buiten om het ding weg te halen. Tot mijn verbazing zie ik dicht bij ons verschillende schepen liggen. Die zijn ook stiekum zo dichtbij komen liggen, denk ik. Tot ik in de gaten krijg, dat die boten er al die tijd al lagen en dat wij met anker en al behoorlijk zijn opgeschoven. Snel de motor aan om erger te voorkomen. Gaat gelukkig net. Met Metty anker opgehaald en opnieuw uitgegooid. Gek hoor. We hadden, zoals we altijd doen hard aan het anker getrokken en het leek muurvast te zitten. Niet dus.
We bakken burgers op de Cobb en eten er een salade bij. Later gaan we op de kant nog een glaasje wijn drinken. De volgende dag belt Alexia van Ionion Marine op om te zeggen dat Vasili geen RVS deksel heeft kunnen krijgen voor onze dieseltank en dat dit werkje dus dit jaar niet klaar gaat komen. Dat was nu net niet de bedoeling. Ik stap in de bijboot en vaar naar de overkant om een en ander met Vasili zelf te bespreken. Het moet volgens mij geen groot probleem zijn voor Vasili om zelf een eenvoudig ding te maken, dat prima kan voldoen. We overleggen, met de vertalende hulp van Yannis want Vasili spreekt weinig Engels. En we worden het eens, min of meer. Zo gauw we op de kant staan zal hij nogmaals de boel komen bekijken. Gerustgesteld tuf ik weer terug de baai over. We gaan koffie drinken bij Metty's mannetje. Hij is eigenaar van een terras aan de boulevard en om de een of ander reden erg gesteld op Metty. Ook nu weer is hij in alle staten bij haar komst en hij vindt het ook niet erg dat ik er bij ben. We drinken koffie met een groot zoet geval erbij. Natuurlijk op kosten van de baas. Hij spreekt overigens ook geen Engels.
We eten 's avonds roerei met gebakken knoflookbrood en gaan daarna de kant op voor een wandeling naar het oude fort aan de zeekant. Ongeveer een uur heen en een uur terug. Gelukig is het weer prima om te wandelen. Niet heet of drukkend. Het fort kunnen we helaas niet in omdat er een muziekvoorstelling wordt gehouden. We luisteren buiten een tijdje en bedenken dat het niet ons soort muziek is. Op de terugweg lopen we het terras van een taverna aan zee op. Het heet Mariposa. Er zijn niet veel mensen maar je zit er vreselijk aardig. We zitten er een hele tijd aan de ouzo en de wijn. (1 glaasje maar). De nachten zijn de laatste dagen niet zo heet meer en overdag zijn er vaak wolken. Maar als de zon schijnt is het gelijk weer bloedheet.

Woensdag 19 augustus. We gaan nog een keer boodschappen halen in de stad en verder ons voorbereiden op het de kant op gaan morgen. In een pizzaria eten we 's avonds een pizza met een salade. Erg lekker. Moeten we vaker doen. Daarna hobbelen we nog wat door de straten van de stad.

Donderdag vroeg op en om kwart over 7 anker op en richting Ionion Marine. Kwart voor 8 varen we keurig achteruit de hijsplek in en een half uur later staan de Nadia afgespoten en wel op onze vaste plek op de kant. Onze Belgische buren, eigenaars van de Wittekop, zijn er ook maar blijken direct nadat wij zijn geinstalleerd, te water te gaan en te vertrekken. Jammer, het zijn gezellige mensen. En wij beginnen aan de lange lijst met klussen die voor de winteropslag moeten gebeuren, waarvan het schuren van het onderwaterschip verreweg de vervelendste is. Vasili komt en we bespreken nogmaals de mogelijkheden voor de dieseltank. Hij zal morgen een deksel met ring maken en zaterdag de boel komen installeren. Prima dus. Maar zonder problemen gaat een en ander toch niet. Het wordt een beetje broddelwerk. Er moet vanwege de beschikbare ruimte een hoek van de deksel worden afgezaagd, maar helaas zagen ze het stuk er op de verkeerde plek af. Dat wordt er later weer aangelast en het goede stuk wordt er afgezaagd. Ter plekke van het laswerk wordt het deksel vlak geslepen, maar helemaal vlak wordt het natuurlijk niet. Nu maar hopen dat de boel toch dicht is. Maandag zullen we het weten als de dieselman komt om de tank bij te vullen. Het is nu zondag en we hebben net koffie gedronken bij buurhaven Cleopatra (want die hebben een cafe en wij niet). Vanmorgen vroeg een schuursessie gehad tot het te warm werd. Straks, als de zon weg is weer verder. Tussenin binnenklusjes en stukje maken. Vanavond gaan we uit eten bij het enige Griekse restaurant aan deze kant van de baai: Panos.