Kappeln

Zo, net een hele tijd een bericht zitten maken, is het weg. Alleen de foto's zijn eruit met we erbij als bericht. Okay, het lijkt wel het intranet in Schagen.

We zijn nu in Kappeln. Net enkele dagen (10 mijl na Rensburg), op een zijtak van het kielerkanaal liggen ankeren. Erg mooi daar. Tussen de bomen. Heel idyllisch. Met bijboot naar de kant om te wandelen in de bossen.Koekoek weer gehoord en 2 koekoeken tegen elkaar horen koekoeken. Moooooooi. Een slak gezien met een enorm huis op de rug. Hij kroop op een pad. Ik heb hem eraf gezet ivm vertrapping. Een dag later waren we er weer. Slak gezocht. Was wel 2 meter verder gekropen. Gisteren laatste deel kielerkanaal. Er kwam een hele grote cruise boot langs. Erg hoog ook.De Albatros uit Nassau. Vele mensen erop die naar beneden naar ons keken.
1 begon te zwaaien. Wij zwaaiden terug. Het hield niet op want er zaten veel mensen op die boot en die gingen allemaal zwaaien. Ik voelde me heel belangrijk. Er was een vrouw die met haar hele lijf ging zwaaien.
Ik werd er bijna emotioneel van. Alsof die mensen in jaren geen mensen hadden gezien. maar het deed erg leuk aan.
De tocht over de Oostzee ri Kappeln was KOUD, KOUD, KOUD. De wind zeer wissevallig dan weer hard dan weer niets uit alle richtingen. De zon ging weg, er kwamen donkere wolken en daardoor zakte de temp. Kappeln ligt in de Schlei (een rivier) daar ligen we dus nu in een haven. Leuke, gemoedelijke plek.Gelukkig is het in NL ook koud. Pa en Ma sturen regelmatig sms jes, oa over het weer in NL. Ook zij hebben nu koele nachten in Appelscha waar ze verblijven in het chalet van de Omkes. We kwamen 5 uur aan in de haven van Kappeln. Gaan douchen. Ik had 2 munten voor de douche want ik moest mijn haar wassen. Peter had 1 munt. Voor 1 munt kun je 4 min. douchen. Ik kon dus 8 min. onder de hete douche. Ik had hem in de heetste stand. Heerlijk. Daarna had ik vuurrode oren van kou en daarna de hitte van de douche. Met die hete oren zijn we erna uit eten gegaan. Peter at spareribs(we moesten nog aan Eelke denken. Een paar jaar geleden toen Akke en Eelke mee waren op een tocht aten we in een plek hier vlakbij. Eelke en Peter aten spare ribs. Eelke voeg aan de vrouw van het restaurant: O, haben sie nog ein Teller für die Beine (voor de Beine van de spare ribs). Ik at een pastagerecht. Sehr gut zubereitet, so wie die Deutscher es können. Ook de duitse broodjes zijn hier zo heerlijk Knusprig. Lekkere Weltmeisterbrötchen en Kürbiskernbrötchen . Lang niet gehad. Marjon en Leone en andere Meppeners: jullie kennen deze Brötchen wel.Ook fijne supermarkten hier. Veel keus, ruim assortiment. Mmmmmm. We nemen veel mee.


Er zijn vele NL hier. Wat doen ze hier.Alsof iedereen zomaar met pensioen kan. Ze komen uit Makkum, Koudum, Drachten en Hellevoetsluis.

In het begin van de reizen droom ik nogal wild. Ik droomde over Sieta en Peter en mezelf. We waren ergens heen, een centrum met winkels. Ik had een scootertje dat precies om mij hen paste. Ik kon er overal mee overheen en tussendoor. Erg handig. Sieta wilde bij een winkel schoenen kopen en in de hak moest een miniatuur boekje van haar lievelingsboek verwerkt worden. Echt weer iets voor Sieta. O ja ik droomde het. Belachelijke droom natuurlijk. maar volgens mij zou Sieta wel zoiets kunnen doen (ooit).
Ik zei dat dat allemaal veel te duur was. We gingen weer weg. Ik op mijn scootertje en Sieta achterop (op de heenreis zat ze daar niet). Maar ook nu kon ze eigenlijk niet achterop want er was geen achterop. De scooter zat precies om mij heen. Maar toch zat ze daar ergens achterop. Hoe Peter thuis is gekomen is me een raadsel. Hij was verdwenen uit de droom.

Net even boodschappen gehaald. We kwamen mensen tegen die meededen aan een looptocht. Ook jongere gehandicapten deden mee. Als ik hen dan zie en hoor (duits met elkaar spreken) dan is het net of ben ik weer in Meppen in het HPZ. Af en toe dacht ik een bekend gezicht te zien. Dat kind leek dan op een kind dat ik daar in het HPZ behandelde. Ik had de neiging ze aan te spreken en te vragen hoe het gaat maar zag dan net op tijd toch dat het niet een HPZ kid was. Wel grappig dat je het gevoel wat bij die Meppener tijd hoorde weer terug krigt zodra je weer deze mensen ziet die er zo op lijken.

Ik heb alweer heel veel geschreven. het is weer mooi geweest. Wij gaan lekker door met genieten. ik voel me nu en ontdekkingsreiziger. Elke dag weer wat nieuws.Lieve allemaal ik, wij wensen jullie het allerbeste eerst maar weer en als de kans zich weer voordoet laten we weer van ons horen.

Daaaaaaaaaaag P en M