Kopenhagen

Dag dag,

Ik had net een bericht achter het bericht van peter geplaatst maar dat werkt niet. Het is niet opgeslagen (terwijl ik toch op opslaan heb geklikt) maar het is en blijft weg.Dus ik doe het nog een keer. Beetje beroerd word ik wel van dit weblog. Al de zoveelste keer dat ik iets overdoe (Peter heeft ook al versdchillende keren iets over gedaan MAAR hij heeft ook eens iets weer terug gevonden).

Ik wilde nog even terug komen op mijn ringen. Mijn verloren ringen. Omdat ik daar een (denk ik ) leuk contact aan over heb gehouden.

In Dyvig (waar we een tijdje geleden waren)zijn we op een avond naar een replica van een Vikingschip geweest. We kregen enkele papieren mee met info over het schip, namen en adressen van mensen die hadden mee gebouwd aan het schip e.d.
De volgende dag zijn we vertrokken naar Middelfart. In Middelfart kwam ik er (s avonds) achter dat ik 2 ringen in de douche in Dyvig had laten liggen.Mooie, voor mij bijzondere, ringen. Een ervan (logovriendinnen van de 5) kwam van het vliegveld van Menorca. Peter zei: bel de havenmeester. Maar we konden geen tel.nummer van de havenmeester vinden. Toen bedachten we dat we het papier nog hadden van de avond ervoor. Het bezoek aan het Vikingschip. Het papier met daarop oa namen, adressen EN tel.nummers. Ik belde een nummer. Kreeg een mevrouw aan de lijn die nauwelijks duits sprak. Ze was me ook niet terwille. Ze vond het maar raar. "Kann nie hilfe" zei ze nog heel zachtjes. Een tweede nummer geprobeerd. Weer een mevrouw. Een iets minder bange deze keer. Ja, ze wist wel iemand, die was havenmeester geweest en die kon me vast verder helpen. Ik kreeg het nummer. Toen voor de derde keer gebeld. Daar kreeg ik Frau Saksen aan de lijn. EN hoe Wunderbar: Frau Saksen sprak zeer goed duits en was zeer meelevend en behulpzaam. Dat was mooi. Ik legde het hele verhaal uit en ze zou heel erg haar best gaan doen. Ze zou mij bellen en kreeg mijn mob. nummer.
Een week later (inmiddels in Helsingor) had ik helaas nog niets van Fr. Saksen vernomen. Ik dacht : ik bel maar weer. Fr. Saksen had de havenmeester gesproken. Hij had mijn tel.nr gekregen en zou mij bellen. Had hij dat niet gedaan?? Nee. Hij had volgens Fr. Saksen nog gezegd: " das tu ich gerne". Frau Saksen was zeer verbaasd dat hij me niet had gebeld. Maar geen nood. Frau Saksen gaat deze week (op woensdag) weer naar Dyvig. Ze zal dan naar de havenmeester gaan en vragen of hij de ringen heeft gevonden en waar ze dan zijn.Ik dacht: mooi, deze vrouw weet van doorpakken.Een fijne doortastende vrouw. Daar hou ik van. Zij moet de ringen maar in bewaring hebben. Ik heb gezegd dat zij de ringen mee moet nemen en dat ik ze dan later weer van haar krijg (als de havenmeester ze al heeft gevonden natuurlijk).
Dat vond zij ook een heel goed plan.
Ik ga haar a.s. vrijdag bellen om te vragen of de ringen er so wie so nog zijn. Later in het jaar (pakweg aug. sept. als we weer in de buurt van Dyvig komen) bel ik haar weer en spreken we iets af zodat ik ze dan terug kan krijgen.Heel leuk dat je op deze manier een band krijgt met iemand via de telefoon terwijl je die persoon nog nooit hebt gezien.
Toen (wij waren dus in Helsingor op dat moment dat ik haar weer belde) vroeg ze me hoe het weer bij ons was. Ik zei: "redelijk, wat zon en in de zon lekker warm".Ze vroeg: "kein Gewitter"? Ik (enigszins verbaasd) "nee". Toen zei ze: " Ah, es kommt sofort". Nog geen 5 minuten later regende het pijpestelen, het hagelde en het onweerde.Een hele, fijne betrouwbare vrouw die Frau Saksen.

Nu dus in Kopenhagen. Een mooie stad. In 2003 waren we hier ook. Toen was ik ook al weg van de stad. Nu weer.Gisteravond bandjes in de stad. Zomaar op een maandagavond. Leuke, erg aanstekelijke muziek. De jongen kon ook nog erg goed zingen. De ander trommelde. Allemaal lachende mensen er omheen. Vandaag weer overal muziek. En druk hier. Ik denk dat het hier altijd druk is. En je komt van alles tegen. Mensen van zeer verschillende pluimage. Je hebt de hippie achtigen, de kunstenaars, de artistiekelingen, de gewone sterveling, de dwazen (kijken erg raar uit hun ogen), de lavelozen (altijd op zoek naar iets eetbaars en vooral iets drinkbaars in afvalbakken), mensen die eruit zien als de butler van the Adams familie enz. Erg leuk al die verschillende mensen. Ik vind Kopenhagen een veelzijdige en kleurrijke stad. Er heerst een fijne sfeer. Een sfeer van toekomst maken. Een sfeer van: niet conform qua denken en uiterlijk maar wel gemoedelijk en tolerant.
Hier doe je ideeen op, hier raak je een beetje hotel de botel van de indrukken en mogelijkheden. Volgens mij ontdek je hier ook wel de mogelijkheden in jezelf. Dus als je vast zit moet je hierheen, dan kom je los. Als je niet meer weet wat je wilt moet je hierheen dan ga je dat ontdekken. Heerlijke stad.Compact maar groots. En dan heb ik het nog niet gehad over de gezellige terrassen, de vele havens, de prachtige grote gebouwen (paleizen, kerken, huizen enz) en de mooi gekleurde huizen hetgeen er erg vrolijk uitziet. Wij hadden 2 hele fijne dagen hier. Waarschijnlijk gaan we morgen weer verder. Moeten we zo nog even overleggen. Eventueel blijven we nog een dag hier. Ik zou dat niet betreuren. maar even kijken wat de mogelijkheden zijn.

Voor nu: tot later. Groet van P en M