Rügen

Hallo,

Het laatste bericht was uit Stralsund. We kwamen erachter dat het zonder /h/ is. Het lijkt alweer lang geleden. We zijn nu op Rügen, een wunderschöne Insel.

Het laatste verhaal dat ik heb gemaakt was in Kopenhagen. Het mooie Kopenhagen. Nadat ik het verhaal gemaakt had hebben we nog een eind gefietst en kwamen we door Christiania in Kopenhagen. Een soort vrijstaat. Enorm groot, rond een meer. Heel apart om daar doorheen te fietsen. Het was te ruiken en te zien dat daar flink gebruikt werd. Velen keken ons wazig aan als we voorbij fietsten. Er stonden ook huizen vaak met enorm veel rotzooi rondom. We kregen de indruk dat wanneer iemand in 1 van die huizen wilde zijn (slapen, verblijven) dan kon dat zo. Een hele andere wereld. Klein Kopenhagen. De flower power was er nog goed te ruiken en te zien.
Heel leuk om dit ook gezien te hebben.

We beklommen ook nog een kerktoren. Binnendoor langs de klokkentoren, Daarna kon je naar buiten, waar het erg smal was.(dat durfde ik al niet). Dan kon je ook nog buitenom via een trap die spiraalvormig om het dak heen liep, helemaal naar de spits toe. Peter heeft dit gedaan. Uiteindelijk werden de treden zo smal dat je niet verder kon. Helaas kon hij geen foto s maken want de batterij vh fototoestel was leeg.

In Stralsund hebben we weer een kerktoren beklommen. Daar ben ik wel het dak op geweest. Hier was het breder.

Donderdag 2 juli zijn we van Stralsund naar Rügen gevaren.Het was zonnig met zeer weinig wind. Veel op de motor gevaren. We zijn gaan ankeren op een mooie plek. De Glewitzer Wiek. Een Naturschützgebiet.Het was er erg warm. Peter ging een paar keer het water in. Met de bijboot naar de kant geweest. Dat viel niet mee want overal was riet en daar konden we niet aan wal. Maar Peter zag een platter stuk met zand. Hij heeft daar echt oog voor , ik zag het niet. Het is vaak heeeeeel handig dat hij met mij mee is. Daar zijn we aan land gegaan. Eindje gewandeld in de hitte.

De dag erna verder gegaan naar Lauterbach. Een kleine plek zonder winkels, niet eens een supermarktje. Als je wilde pinnen moest dat 2 km verderop in Putbus. Tegenover lauterbach ligt het eiland Vilm. Daar staan wel enkele huizen maar die zijn niet bewoond. Vroeger was dit eiland voor toeristen gesloten en werden de huizen in de zomer bewoond door de ministers van de DDR. Nu wordt het eiland beschermd. De huizen worden wel gebruikt nu voor Fortbildungen en Seminare. De cursisten hebben een slaapplek in de huizen. Er is een rederij die Fürungen verzorgt naar het eiland. Met een gids die vertelt over de geschiedenis en de natuur. Dit hebben we gedaan. Erg leuk. De gids vertelde dat er op Rügen ook wilde zwijnen zijn. Als ze gestoord worden of er is te weinig voedsel voor ze, dan zwemmen ze naar Vilm. Ze nemen wel de kortste en ondiepste weg. Een groot deel kunnen ze lopen maar een deel moeten ze ook zwemmen. Leuk te horen dat wilde zwijnen kunnen zwemmen.

Vanuit Lauterbach hebben we ook een prachtige fietstocht gemaakt over een deel van Rügen. Al fietsend zie je pas goed hoe mooi het eiland eigenlijk is. En op sommige stukken ook hoog met mooie afgronden en krijtrotsen. Al fietsend en stukken lopend (omdat het zeer steil is) kwamen we bij een Schloss. Dat beek bewoond te zijn geweest door de familie von und zu Putbus. We hebben het bezichtigd. Ook hier kon je naar een toren lopen om van een mooi uitzicht over Rügen te genieten. De treden waren spiraalvormig aan de binnenmuur bevestigd. Je kon er doorheen kijken. Steeds zag je de diepe afgrond naast je. Ik wilde toch graag omhoog en ben met het gezicht omhoog naar boven gelopen. Inderdaad een prachtig uitzicht.

Maandag 6 juli vertrokken we naar Sassnitz. Mooi weer, lekker zonnetje. Windkracht 3 a 4 uit het
NW.
Eerste deel wind mee. Later umlaufend,uit alle richtingen dus.
En de wind viel weg.

Hier in Sassnitz wilden we gisteren ook gaan fietsen. We hebben ook ong 3 km gefietst. Toen kwamen we bij een parkeerplek. Vanaf die plek kon je te voet naar de Königstuhl. Een groot stuk rots. Je kon bovenlangs door het bos met flinke heuvels en dalen en je kon onderlangs langs de kust. We gingen een deel door het bos, toen naar beneden, langs de kust en kwamen zo bij de K.stuhl uit. Ondertussen was de lucht bijna zwart geworden en we kregen dan ook een flinke bui op de kop. Met onweer. Dat duurde 10 min, Bui trok weg. De zon kwam er weer bij en het werd weer heet.
Vanaf de K.stuhl weer 6,5 km lopen naar de parkeerplek waar onze fietsen stonden. Dan is 6,5 km lang als het met heuvels en dalen is. Erg goed voor de conditie.

Vandaag is lummeldag. Even hier zitten internetten. Straks nog enkele boodschappen halen en zo. Verder de dag lekker verlummelen met daar waar we zin in hebben.

Het blijft heerlijk om zo van plek naar plek te trekken. Daar de boel te bekijken. En weer verder. Nu is het mooi weer geworden hetgeen het vakantiegevoel wel vergroot.

Voor de liefhebber: mijn ringen die ik in Dyvig had laten liggen in de douche, zijn terecht. Ik heb Fr. Saksen weer gebeld en ze liggen nu bij haar. Ik had haar de vorige keer gevraagd of zij ze mee wilde nemen. Dat heeft ze gedaan. Toen ik de vorige keer belde vroeg ze me of de havenmeester me niet had gebeld. Nee, dat had hij niet gedaan. Zij zou weer informeren bij de haven meester over hoe en wat want hij had toch gezegd dat hij mij zou bellen over de ringen. Na mijn telefoontje heeft Fr. Saksen direct de haven meester gebeld. Hij had de ringen gevonden. Fr. Saksen heeft de ringen opgehaald. (omdat ik daarom gevraagd had). De havenmeester was even in verwarring. Hij dacht dat Fr. Saksen de ringen zelf wilde gaan dragen. Maar ze mocht ze wel mee om te bewaren. Nu liggen ze dus bij haar. Ik weet dat ze in de buurt van Dyvig woont maar waar precies weet ik niet. Als we weer in de buurt van Dyvig komen, bel ik haar en maken we een afspraak, Ik mocht altijd bellen zei ze. Dag en nacht.

Tot zover onze vakantieperikelen. Tot de volgende keer. Ja dit was weer een heeel verhaal. De volgende
keer Peter weer met wellicht een wat korter verhaal.
Daaaaaaaaaaaaaaaaaag.