Oversteek

Het weer was niet geweldig bij ons vertrek uit Frankrijk. Het regende en het zicht was slecht. Het eerste stuk van het land af was nog tegen de westenwind in, maar na een paar mijl konden de zeilen omhoog en gingen we hoog aan de wind met 6\7 knoop richting Ille d'Ouessant. Je kunt daar tussen eiland en vaste wal door varen. Het stroomt daar bijzonder hard in het kanaal tussen vaste wal en het eiland en we schoten er met een klijne 9 knoop doorheen. Helaas zagen we van het eiland weinig meer dan een schim vanwege het slechte zicht. Leve de GPS. Later, naar het zuiden varend met halve wind brak gelukkig de zon door. Het bleef hard gaan tot in de avond de wind ermee ophield. Gemotord tot in de vroege morgen van de tweede dag de wind er weer bijkwam, maar nu uit het oosten. Weer halve wind maar nu van de andere kant. Het weer was mooi maar niet warm. De snelheid was weer goed met alle zeilen bij. Dat bleef de hele dag zo. In de loop van de nacht begon de wind zo toe te nemen, dat er zeil geminderd moest worden. Eerst de genua vervangen door de fok daarna de bezaan weggehaald. Vervolgens het eerste rif in het grootzeil en tenslotte het tweede rif. Ook dat was nog niet voldoende en de fok moest ook nog grotendeels worden weggerold. Ondertussen bleven we tussen de 6 en 7 knopen varen, alleen niet meer zo comfortabel als eerder. De golven waren met de wind mee gegroeid en we stuiterden alle kanten op. Weinig slaap en geen gebakken eieren voor ontbijt. Dit duurde tot 4 uur de volgende middag. Toen begon de wind eindelijk wat rustiger aan te doen. Na een tijdje durfden we zelfs de fok weer wat uit te draaien en de reven te verwijderen. Ook de golven werden snel prettiger. Omstreeks die tijd kregen we het eerste bezoek van dolfijnen om de boot. Met kuddes speelden ze met de boeggolf en doken ze onder de boot door. Het is jammer genoeg bijna onmogelijk een behoorlijke foto van ze te maken. De zon bleef tijdens al deze perikelen schijnen en met het heldere blauwe water zag de wereld er feestelijk uit. Later die dag verdween de wind helemaal en moest de motor er weer bij. In de daarop volgende nacht kwam er weer een beetje wind uit het westen en konden we het laatste stuk nog wat zeilen. Om 3 uur in de nacht legden we aan in marina La Coruna aan een steiger die zo vol met meeuwenpoep bleek te zitten dat we verhuisden naar een schonere. Geen probleem want de haven was voor driekwart leeg. We gingen op zoek naar een douche, maar alles bleek op slot, zodat we genoegen moesten nemen met een borrel en daarna, wat een luxe, een stilliggend bed.
De oversteek was 360 mijl, die we in 63 uur hebben afgelegd. Dat is gemiddeld 5,7 knoop. Het bleek dat de weerberichten waar we op afgingen alle winden, mischien afgezien van de sterkte, bijna precies hadden voorspeld voor de dagen dat we onderweg waren. En dat is geen geringe prestatie.
Peter