Lakka

Op vrijdag 7 sept. vertrekken we naar Preveza. Als we wegvaren lijkt er wind te zijn. Zodra we de brug door zijn blijkt er geen wind maar wel hele vervelende swell. Overgebleven van de harde wind van gisteren. Gelukkig is het geen lange tocht. Tegen 12 uur zijn we er. We ankeren in de grote baai bij de stad. De volgende dag ankeren we bij Ionion Marine. Daar gaan we de kant op over een paar weken en we willen daarover een afspraak maken. Het wordt 1 oktober en we maken van de gelegenheid gebruik om hier lekker te douchen en de was te doen. Als dat alles klaar is verhuizen we weer naar de grote baai bij de stad. ’s Avonds gaan we eten in een gezellig straatje. Er is geen menukaart maar de man van het restaurant vertelt wat er allemaal is. Peter kiest beef met onions en ik neem vis. Ik krijg een moot van iets. Geen idee wat voor vis dit is. Er zitten lekkere stukken in maar te weinig. Het grootste deel van de vis bestaat uit graten en andere keiharde stukken vis. De aardappelen zijn wel erg lekker. Ach ja, soms kies je iets uit wat wat minder lekker is. Zondags zit ik het grootste deel van de dag op een terras met de laptop. Peter maakt ’s avonds toijnsalade en we kijken een film.

Maandag 10 sept. vertrekken we naar Ormos Ayos Joannou. Een prachtig stil baaitje aan the mainland, helaas vol wespen. Die zijn helemaal in de war. Die horen op Meganizi thuis. Geen idee wat ze hier willen. We varen nu dus naar het noorden, op weg naar Corfu ivm Sieta en Gerdjan. Zij komen 17 sept. aan boord. Ondertussen doen we deze mooie, stille baai aan. Als we er aankomen liggen er nog 3 boten voor anker. Kennelijk vinden ze dit geen goede plek want de een na de ander vertrekt. We blijven helemaal alleen over op deze idyllische plaats. Peter maakt een macaronischotel en ik maak de salade. Lekker, het smaakt prima. ’s Avonds is het erg helder en de sterrenhemel is fenominaal. Beide vallende sterren gezien. Oehoe, wensen doen……….Peter wil weten wat ik gewenst heb maar ik vertel het niet. Stel je toch voor dat de wens niet uitkomt.

Dinsdag 11 sept. varen we na het opstaan direct weg. Meestal ontbijten we eerst maar er zijn zoveel wespen. Komt straks wel op zee. We doen een zeilpoging, dat lukt ook even maar al snel zakt de wind in en gaan we door op de motor. Iets na 1 uur komen we in Lakka aan, op Paxos. Ook weer een prachtige baai. Kennen we nog van vorig jaar. Deze baai is erg druk. Gezellig. Hier is op de kant ook veel te doen. Lakka is een heel mooi authentiek Grieks dorpje. Kleine winkeltjes, leuke, gezellige taveerna’s, klein strandje met bomen. ’s Avonds gaan we een stuk lopen. Eerst wat bergen op, langs huisjes. Gelukkig is het ’s avonds koeler, dan is het niet meer zo heet en vermoeiend om een berg op te lopen. We willen graag rondwandelen ipv heen en terug. We komen een Engels paar tegen. Ze vragen de weg naar Lakka. Wij wijzen die. Wij vragen of zij weten of je al doorlopend een weg hebt die naar de baai gaat. De man meent van wel. Ergens verderop linksaf. Daar is een pad naar beneden en via de rotsen weer terug naar de baai. We doen dat. Het pad is prachtig, door een bos loopt het slingerend naar beneden. We komen bij zee uit en gaan weer linksaf over de rotsen klauterend op weg naar onze baai. Het is geweldig hier. ‘t Wordt iets donker al, het is lekker koel, de zeewind blaast een beetje in onze gezichten en wij klimmen en springen over de rotsen. Fijn dat dit weer eens kan, dit is wat ik graag doe. De rotsen worden steeds wat hoger en de afgrond steiler. We klimmen rustig door. Peter voorop. Dan, na toch al een eng smal stukje om de voeten op te kunnen zetten en een diepe afgrond voor de neus, komt Peter bij een kloof. Daar kunnen we niet verder. Er is alleen een hoge rots en afgrond. Zonder tussenstuk om overheen te klauteren of springen. Terug? We waren net zo mooi op weg. We zien de baai al, de eerste boten zien we liggen. Toch klein stukje terug. Daar zijn de rotsen lager en minder steil. Vandaar kunnen we naar een hoger deel klimmen en dan is er opeens en pad. En dat pad loopt via mooie huizen, door bos, langs de kust naar de baai. Erg leuk gewandeld. Te lang niet gedaan omdat er geen gelegenheid was of ivm de hitte. Door het dorpje lopend, terug naar de bijboot, zien we het Engelse stel bij een taveerne zitten. We groeten hen, zij hebben Lakka ook weten te vinden.