Preveza-Franeker

Dinsdag 9 oktober: Als ik mijn rechtervoet gefixeerd houd en er zit een rekverband omheen voor de stevigheid, dan kan ik aardig lopen. Niet heel snel maar ‘ oudere, slecht ter been mensen’ haal ik al in. P. heeft dingen op de boot te doen, ik ga weer met het busje mee naar de stad. Nog enkele dingen van de supermarkt en een beetje rondkijken. Ik ontdek een leuk winkeltje waar ik ook nog iets van mijn gading vind. Dieter en Dimitri waren vandaag van plan om nog een keer te komen maar dan zouden ze dat vooraf laten weten. Ze moeten eerst spullen, die ze nodig hebben voor onze boot, binnenkrijgen. We horen niets. Later blijkt dat Dimitri een berichtje op facebook heeft gezet. Laat ik nu net vandaag niet naar facebook hebben gekeken.

De volgende dag haalt Peter de huurauto op. We hebben de auto gehuurd tm zaterdag zodat we er nog mee naar het vliegveld kunnen en daar weer achterlaten. Met de auto rijden we naar Lefkas stad en brengen eerst de zeilen weg voor reparatie. Daarna naar Metronix. Even vragen of Dieter en Dimitri de spullen al binnen kregen en of ze weten wanneer ze langs kunnen komen. Het blijkt dat ze vandaag de lamp binnen kregen en ze komen morgen. We rijden door naar de Lidl en slaan daar alvast weer wat in voor volgend jaar. Die dingen die goed te bewaren zijn. Dieter vertelde dat de zuidpunt van Lefkas zo mooi is, bij de vuurtoren. Na de Lidl rijden we daarheen. We nemen een prachtige binnenweg richting Vasiliki. Onderweg maken we foto’s. Adembenemende vergezichten over dalen en de zee. Heel mooi. In Vasiliki is een prachtige baai met haven, we stoppen er even. Daarna over een geitenpad (spannend rijden met steile afgronden naast ons. Maar de weg is niet heel slecht en we rijden stapvoets). Het is inderdaad erg mooi bij de vuurtoren. De toren op zich is trouwens erg lelijk maar hij staat in een prachtige omgeving tussen hoge rotswanden die loodrecht de zee in gaan. Voor het uitkijkpunt staat een hek. De rots is daar aan het afbrokkelen. Helaas, ook voorbij het hek (het is er breed genoeg en we kunnen het niet laten) kunnen we niet over de rand kijken naar de mooie diepe afgrond. Het is te steil. Je zou ervoor op je buik moeten gaan liggen. Dat doen we niet, stel je voor dat je een buikschuiver zou maken……….
Nog zuidelijker is een oud monestery. Op bruine bordjes worden ‘ancient monuments’ aangegeven. Dit is er ook een. We zijn nu in de buurt, rijden daar ook even heen. Helaas, een heel oud vervallen klooster. Niets open, niets te zien. Jammer. Peter ontdekt ergens achter een muur een toilet met een wc rol erbij. Ook heel oud natuurlijk. We willen binnenkort weer even naar het prachtige klooster waar we vorig jaar ook zijn geweest. Dat is een goed bewaard nog in gebruik zijnd klooster. Alles wordt daar heel goed onderhouden. Dat klooster ligt in een fantastische omgeving tussen mooie hoge bomen en prachtig uitzicht op zee. Als je daar rondloopt waan je je een beetje in het paradijs, zo mooi. En…….daar hebben ze een doos met Turks fruit waar de gasten uit mogen snoepen. Dat is het lekkerste Turks fruit dat ik ooit heb gegeten. Zooo sappig, met de juiste taaiheid van Turks fruit zoals het hoort te zijn maar niet ‘te’, er is ook een zekere malsheid en mildheid. Niet mierzoet maar zoet genoeg, bestrooid met wat poedersuiker. DAT ga ik daar dan weer eten…..en het blijft niet bij 1 stukje. Als ik eraan denk…loopt het water al…Maar goed, dat gaat snel over in de oude zooi van dit monestery. We rijden terug naar Preveza. Na het eten wast Peter nog een schoot in wasverzachter. Die zijn allemaal zeer hard geworden door zout en zonlicht. We proberen ze met wasverzachter weer wat soepeler te maken in het gebruik.

Donderdag 11 oktober: We doen nog een wasje voor vertrek en tegen 1 uur komen Dieter en Dimitri. Ze denken de laatste dingen in 1 a 2 uur klaar te hebben. Ze beginnen tegen half twee en zijn klaar tegen half 8. De hele middag nog nodig gehad. Er gaan toch wat dingen anders dan gepland en het een en ander neemt meer tijd in beslag. Een oude kabel wil niet uit de mast en de nieuwe erin heeft ook tijd nodig. Dimitri wordt twee keer de mast in gehesen en blijft daar twee keer lang hangen. Ik begin alvast met sorteren van wat mee moet, wat hier blijft, wat weg kan. En ga de dingen die mee moeten alvast inpakken. Is lastig manouvreren tussen de enorme rommel die D en D weer maken maar goed we helpen elkaar zo goed mogelijk en dan kan er veel. Ze hebben ook altijd zoveel gereedschap en grote dingen en kabels mee. Overal tangen, draden, moeren snoeren, bakjes, kisten. Tegen half acht (dan valt het duister ) komen er altijd grote hoeveelheden muggen los. Als het luik onbedekt is komen ze binnen. Ik dirigeer D en D en Peter naar binnen en hang het muggennet voor het luik. Maar D en D willen een sigaret en gaan dus weer in de kuip zitten. P ook weer naar buiten en ik zit eerst ook even buiten maar die muggen vallen zo aan dat ik achter het net ga staan. Zo kan ik ook prima met de rest communiceren. Dit is de laatste keer dit jaar dat we hen zien en daar nemen we een biertje op. Het is erg gezellig en Dieter maakt foto’s van ons voor hun nieuwe site op facebook. Daar mogen alleen foto’s op van ‘very nice custumers’. Wij maken ook enkele foto’s. Wel moeten we nog betalen. We spreken af morgen met de auto even langs hun kantoor te rijden en dat daar te doen. Als ze weg zijn eten we een gebakken ei. Mauro had nog 3 eieren over toen hij wegging. Die kregen wij, ze smaken prima.

Vrijdag 12 oktober: De laatste dingen uitzoeken. We leggen het meeste in de tassen en sommige dingen, die we nog nodig hebben, ernaast. We hebben hele grote tassen maar ze zijn beide lang niet vol. We proppen er later nog een groot kussen van de bank bij. Dat is kapot en kan weggegooid worden. Kan dus thuis ook en dan zorgt het zolang voor een mooie opvulling. Ergens nog een dikke jas in frommelen. Ook opvulling en die jas heb je pas op Schiphol weer nodig. We rijden naar Dieter en Dimitri in Lefkas stad. Dieter is met zijn auto naar de garage. Dimitri is er wel. Hij haalt koffie voor ons. Zo aardig. We zitten er even en betalen. Dan komen er andere klanten en nemen we afscheid. We zien hen vast volgend jaar weer. In Nidri (naast Lekfkas stad) zit een zaak die in tweede hands bootspullen doet. Peter brengt de oude meters hierheen. We gaan natuurlijk nog langs de waterval. Klimmen er ook heen. Prachtig zoals altijd. DAN rijden we naar het mooie klooster. Daar is ook een mooie, schone wel goed werkende w.c. Peter gaat daar eerst heen en ik……….stap heel beheerst af op ruimte waarin de schaal met het Turks fruit staan. Het staat er nog (ik was een beetje bang dat ze het niet meer zouden doen, dat het weggehaald zou zijn). Ik neem een stukje. Lekker. Er is verder niemand. Ik heb op de boot al een zakje in de tas gedaan. Ik doe 3 stukjes in de tas. Niet eens voor mezelf maar 1 voor Peter die ons morgen van het vliegveld komt halen en twee voor heit en mem. Kunnen die ook eens proeven hoe het Turks fruit uit Lefkas smaakt. Je proeft het paradijs in dit Turks fruit (vooropgesteld dat je van Turks fruit houdt). Peter komt terug en loopt ook direct op de bak af. Als hij hoort dat ik 3 stukjes in een zakje heb zegt hij dat er wat bij moet. Voor zichzelf wil hij later ook nog wel een stukje. Hij snaait er nog 3 stukken bij. En we nemen ter plekke een tweede stukje. Dan gaan we de rest van het mooie klooster bekijken. In de kerk kun je een kaarsje branden. Dat doe ik. Er wordt verwacht dat je dan een kleine bijdrage in de kerkbak doet. Ik doe er extra in. Dan heb ik het gevoel dat ik betaald heb voor het fruit. Zo is het niet gestolen. Nou, dat geeft een goed gevoel. Zonden zijn dus echt af te kopen (voor het gevoel). Voor dat geld lopen we even later nog eens langs de T.fruit bak en nemen een derde stukje. Na dit fijne bezoek rijden we terug naar de boot. Verder inpakken, douchen. Tegen kwart over acht naar taveerne Panos. Eten daar voor de laatste keer. Gezellig. We krijgen een flesje ouzo mee omdat dit de seizoensafsluiter is. Niet te laat naar bed want morgen om half 6 gaat de wekker.

Half 8 rijden we naar het vliegveld en de vlucht is kwart voor 10. We hebben een tussenlanding op Zakynthos. Tegen 2 uur zal Peter op het vliegveld staan om ons op te halen. Het weer in NL is niet erg goed hoorden we. We gaan ons onderdompelen in de herfssssssssssssst. We bedanken alle lezers van onze verhalen. Leuk dat jullie ons volgden. Bedankt voor alle reacties. Is altijd erg leuk. Graag tot volgend jaar. We gaan dus begin maart 2013 eerst voor 11 dagen naar Preveza ivm inbouw nieuwe motor. Tot dan of wellicht later. Goede herfst en winter allemaal.