Haarlem

We zijn weer onderweg. De bedoeling is deze keer om Belgie te doorkruisen van west naar oost. Maar zover zijn we nog lang niet, eerst moeten we dus heel Nederland door.

Op donderdag 23 juni rijden we met een volgeladen auto naar Grou. We hebben, zoals altijd, vrij veel bij ons. Na het uitladen probeer ik de auto nog op een plek te zetten waar meestal schaduw is, maar die plekken zijn natuurlijk vol. Het is niet anders.

De boot ligt helemaal vol met spullen maar we vertrekken toch maar. Opruimen doen we wel onderweg. Om ongeveer 11 uur varen we het botenhuis uit en gaan stuurboord uit richting Sneek. Het is stralend warm weer, heerlijk in het begin, maar later wat veel van het goede. Het is redelijk druk op het water, maar naar mate we verder naar het zuiden komen wordt het rustiger. De Fluessen is stil en in Stavoren is plek genoeg, om een uur of 4 komen we daar aan.

Metty is uitgeteld, ik neem een koude douche op het achterdek en loop even de stad in. ik hoop verderop een ijsje te kunnen krijgen. En jawel, aan de buitenhaven staat een snacktent die ijs verkoopt. Ik bestel een ijsje en trek mijn pinpas. Nee meneer, u kunt hier alleen contant betalen. Dat is een behoorlijke domper. Het zweet druipt me van het lijf, ik glibber nog een eindje om maar al snel loop ik terug naar de boot voor een tweede koude douche.

Later na het eten, als de temperatuur weer wat normaler is maken we nog een aardig wandelingetje door de omgeving en terug op de boot drinken we nog een klein glaasje wijn.

Vrijdag 24 juni. Vandaag gaan we niet zo ver. 10 mijl naar Enkhuizen. Het is geheel bewolkt en er staat een stijve bries uit het zuid westen die zorgt voor enige golfslag. We vertrekken weer om 11 uur en hobbelen in een kleine twee uur naar de overkant. We gooien het anker uit bij het buitenmuseum en beginnen aan de lunch. Metty gaat daarna verder met het opruimen van de boot en ik laat de bijboot te water. Ik pomp de linker achterkant weer wat bij want die blijft , ondanks dat ik die al 6 keer geplakt heb, hardnekkig leeglopen. Ik ga naar de kant en loop wat door de plaats, maar niet te lang want de slippers die ik draag veroorzaken schaafwondjes op mijn voeten en dat wordt steeds pijnlijker. Het is mijn eigen schuld want ik ben mijn sandalen, die prima lopen, thuis vergeten. ´s Avonds maken we een lange wandeling langs het IJsselmeer en een deel van de stad. Heel aardig en prima te doen op dichte schoenen met sokken.

Zaterdag 25 juni. We blijven liggen. Metty heeft nog steeds veel opruimwerk te doen en verder vinden we het hier gewoon leuk. Weer tegen 11 uur varen we naar de kant voor wat boodschappen en ik koop nieuwe sandalen. (was ook nodig). We drinken koffie bij van Bleiswijk en Metty bedenkt spontaan dat het toch wel heel leuk zou zijn om daar vanavond te gaan eten. Dus, terwijl ik niets vermoedend op de wc zit, reserveert ze een tafel voor vanavond.Cadeautje.

´s Middags zet ik Metty af op de kant voor nog wat gewinkel terwijl ik op de boot pas ondertussen. Gelukkig gaat alles goed.

Het eten ´s avonds bij van Bleiswijk is erg lekker. De onhandige, maar wel vriendelijke bediening nemen we op de koop toe.

Zondag 26 juni. We gaan weer verder. We gaan de sluis door naar de zuidelijke helft van het IJsselmeer en zetten koers naar Edam. Het weer is redelijk. Niet zo warm, maar dat wil je ook niet op de boot. De wind is matig en pal tegen. Dus geen last van rollen op de golven. Heel comfortabel allemaal. Bij Edam kunnen we niet direct de ingang vinden, maar wat we aanzien voor een inham van een camping blijkt toch echt het begin van de sloot naar Edam. De sluiswordt jammer genoeg niet bediend tussen 13 en 14 uur en wij zijn er natuurlijk om 5 over 1. Dan maar even wachten aan het remmingswerk van wel 2 meter breed.

Koffie met koek in de zon, we liggen er best wel lekker. Na de sluis nog het Oorgat door tot aan een mooie, totaal verlaten aanlegplaats aan het begin van het dorp. We leggen rustig aan op ongeveer 20 meter van een visser. Deze meneer pakt even daarna zijn spul en stapt in zijn auto waar hij in zijn telefoon luidkeels verslag doet van zijn ellende: hij houdt op met vissen omdat een of andere lamlul zo nodig hier aan moet leggen. Daarna rijdt hij kwaad weg. We trekken het ons niet aan. ´s Avonds komt de vrouwelijke havenmeester langs, er moet betaald worden voor het liggen en de doorvaart door het dorp. Daar moeten namelijk 7 bruggen voor gedraaid worden waarvan een enkele nog met de hand. We spreken af de volgende morgen om half 10 met de klus te beginnen.

In Enkhuizen hadden we bij het anker op gaan problemen met de ketting, die af en toe klem kwam te zitten door zeer plakkerige modder in die havenkom. Ik heb dus na het eten de hele ankerketting van 50 meter in het water laten zakken en de ankerbak schoon gemaakt. Daarna heb bij beetjes de ketting weer ingehaald met zo nodig een waterstraal erop. Nu is alles weer schoon voor zo lang als dat duurt.

Maandag27 juni. Even voor half 10 krijgen we een seintje van de havenmeester dat we gaan beginnen. Alle bruggen worden door 1 persoon bediend en tussen sommige bruggen zit zo weinig ruimte dat de drie boten die de reis samen maken er maar net in passen. Het nam al met al best wel wat tijd. Hierna ging het vlot langs Purmerend, Spijkerboor, Oostknollendam en Nauerna naar het Noordzeekanaal. Aan de overkant verder naar Spaarndam. Daar is een sluis en die roep ik op: of we maar naar Haarlem mogen schutten. Dat mag als we maar wel even geduld willen hebben. Niet veel keus, we laten ons drijven. Na zo´n 20 minuten zien we uit de richting waar wij vandaan komen 3 vrachtschepen aankomen. Allemaal kennelijk van plan ook door de sluis te gaan. Dat kon dus wel lang gaan duren. Ondertussen was de lucht lelijk donker geworden en er kwam al wat gespetter. Op de marifoon kon je nu uitgebreide gesprekken horen tussen de 3 vrachtschippers en de sluismeester. Veel ouwe jongens krentenbrood. Het meeste konden we gelukkig niet volgen. Het is inmiddels serieus gaan regenen en uit de marifoon hoorde ik nu de sluismeester: Nadia heeft u dit meegekregen? U vaart direct achter de Watergeus de sluis in. Goed aansluiten anders duurt het te lang. De watergeus doet kalm aan en heeft nauwelijks schroefwater. Ik zeg dat ik alles begrepen heb en dat ik mijn best zal doen. De sluis gaat open en de tegenliggers komen naar buiten waarna vrachtschip 1 naar binnen vaart. Het weer is nu helemaal los: harde windvlagen en er valt zo veel regen dat ik de sluis niet meer kan zien. Metty heeft met vooruitziende blik haar broek uitgetrokken en staat met alleen een regenjas voorop. Als ik mijn hoofd buiten de opbouw steek om naar voren te kijken word ik direct verblind door de striemende regen. Maar we komen toch, slingerend door het echt wel aanwezige schroefwater van de Watergeus, de sluis in en gaan rechts achter de Jacobus liggen. Ik kan onmogelijk zien hoever ik nog van dat schip af ben en als ik omkijk om te zien of de andere jachtjes achter me aankomen schrik ik me rot omdat er 1 pal achter me zit. Gelukkig blijkt dat bij nader inzien ons bijbootje op het achterdek te zijn. We krijgen de boot aan de kant en worden alleen nog maar nat. Tegen de tijd dat de sluis weer open gaat is het ergste al weer achter de rug en kunnen we redelijk normaal Haarlem binnen varen. Halleluja. We zoeken een plek aan het Spaarne en leggen vast. Verkleden en een glas whisky (ik tenminste). Het wordt droog buiten en ´s avonds lopen we nog een mooi stuk door de stad.

Dinsdag 28 juni. We gaan naar het Teylers museum. Je kunt daar nu ook het huis van Pieter Teyler bezichtigen. We bekijken natuurlijk ook weer de vaste collectie en de prenten van Joost Swarte en we eindigen met koffie in de museumtuin lekker in de zon.