Nog Preveza

Maandag 15 september. We liggen weer in Preveza. Voor anker, beschut achter de haven. We gaan ons de komende dagen voorbereiden op de komst van 5 zeilmannen aan boord en de verhuizing van Metty voor een week naar Sivota. Om te beginnen steken we over naar het schiereiland Aktio en ankeren bij onze winterhaven Ionion Marine. Daar staat de auto, die we de willen gebruiken om boodschappen te doen. We gaan eerst lekker onder de douche, hoewel het de watertemperatuur wel wat erg op en neer springt van kokend heet naar ijskoud. Misschien maar eens een nieuwe boiler. Metty wil nog een was draaien en gaat, terwijl dat gebeurt bij Alexia en Julia in het kantoor zitten met haar computer. Ik vaar na het douchen de boot terug naar de vorige ankerplaats bij de stad. Metty volgt, als ze klaar is, met de auto en dan pik ik haar weer op met de bijboot. Het waait inmiddels stevig en nadat we nog wat boodschappen hebben gehaald blijven we op de boot.
Gedurende de nacht valt de wind weg en wordt het lekker rustig. Na het ontbijt beginnen we dingen uit te zoeken en in te pakken, die we bij Ionion Marine willen stallen om ruimte te maken voor de extra bemanningsleden. Tegen het eind van de morgen gaan we op de kant koffie drinken. Ik laat Metty daar op het terras achter en ga op stap om nog wat onderdelen te zoeken voor mijn tankspoelapparaat. Na enig zoeken vind ik een vriendelijke loodgieter, die een stukje pvc pijp in een knie lijmt voor me tegen betaling van 1 euro. Ik meld Metty dat ik klaar ben en samen lopen we nog even door de winkelstraat op zoek naar wat nieuwe glazen omdat er gisteren weer een gesneuveld is. Metty is helemaal gelukkig omdat ze in dezelfde winkel haar favoriete knijpers kon krijgen. Blij varen we terug naar de Nadia. Metty gaat daar aan de slag met het vorige stukje en ik pak nog wat rommel in. Om ons heen hebben zich dikke witte wolken gevormd waarin het heftig begint te bliksemen. Maar daar blijft het bij. Het komt niet dichterbij, maar het houdt ook niet op. Ook ’s nachts als ik even wakker ben zie ik door het luik nog de flitsen.

Woensdag de 17de gaan we in de jachthaven, Preveza marine, liggen. Plaats genoeg. Hier blijven we twee dagen om water te tanken, de boot schoon te maken en makkelijk de wat grotere hoeveelheid boodschappen in te kunnen laden. Stroom is er ook en na enig zoeken vinden we ook een wifi zender die het doet aan boord. Wat wil je nog meer. Jammer dat er geen wc en douche is.
Als we aan de kade liggen om een uur of 11 beginnen we spullen, die we op willen slaan, in de auto te laden. Die raakt daar echt helemaal vol mee. De twee fietsjes nemen het meeste plaats in. We rijden met het spul door de tunnel naar Ionion Marine en stallen de boel in een soort opslagkamer die ze daar voor dit soort gelegenheden hebben. Prima geregeld. We gaan nog even douchen en Metty wil nog 3 wassen draaien. De douche blijkt nu helemaal koud en ondanks de hitte is dat toch wel erg koud. Ik laat Metty met de wassen en haar computer daar achter en ga terug naar de boot. Daar houd ik me bezig met het vullen en zuigen van de dieseltank en andere klussen. Aan het eind van de middag krijg ik bericht van Metty, dat het wassen mislukt is omdat er die middag een nieuwe boiler werd aangesloten en het warme water en een deel van de stroom waren afgesloten. Ik haal Metty weer op en in de stad bezoeken we nog een paar, helaas gesloten, winkeltjes voor we ons terugtrekken op de boot.

De donderdag begint goed. Als ik wil beginnen met het vervangen van de dieselfilters van de motor kom ik erachter dat de achterste wastafel niet meer doorloopt. Leuke extra klus. De ontstopper heeft geen effect. Dus de boel maar demonteren en zien wat ervan komt. Het blijkt allemaal knap smerig met vet en haren, dus het lijkt erop dat als dit schoon is het probleem is opgelost. Nee dus. Als ik de boel weer in elkaar heb loopt het water weliswaar weg, maar niet naar buiten, zoals het hoort, maar in de boot. Het lekt als een idioot. De rubbers, die er waarschijnlijk al meer dan 35 jaar in zitten, zijn kennelijk niet zo flexibel meer. Dus maar weer op zoek. Wel handig dat de auto hier is. Dat gaat een stuk vlotter. Ik kom weer bij hetzelfde mannetje terecht als de vorige keer en die heeft passende vervangende rubbers, behalve voor een. Dat moet dan nog maar met de oude. Gelukkig is dat niet de slechtste. Op de boot zet ik alles weer in elkaar. Het lekt nu niet meer. Maar het is nog steeds verstopt. Wat moedeloos haal ik de afvoerslang er weer af en probeer er doorheen te prikken met van alles en nog wat. Het helpt allemaal niet. Uiteindelijk trek ik mijn zwembroek aan en ga met een lange schroevendraaier overboord. Het betrokken gat zit gelukkig maar net onder de waterlijn en is simpel door te prikken. Het leed is geleden. Het loopt weer door. Ik hoop dat ik niets oploop van het smerige havenwater. Nu dit klaar is kan ik verder met het werk aan de motor. De koppeling van dieselleiding naar filter eraf. Is helemaal schoon. Halleluja. Dan het filter. Dat is niet helemaal schoon, maar veel minder smerig dan de vorige keren. Het gaat een beetje de goede kant op. Ik zet er een nieuw filter in en ontlucht de motor. Klaar. Metty heeft inmiddels de was naar een nieuw adres gebracht hier in de stad, waar ze het na een uur weer schoon kan ophalen. Wel zo makkelijk. Het begint op te schieten. Terwijl Metty haar stukje afmaakt was ik de auto bij de steiger zodat ze daar met haar vriendinnen netjes mee op stap kan. Later op de avond wandelen we naar een afgelegen taverna, wat buiten het toeristen gebeuren en eten daar bijna voor niets heerlijke souvlaki met tzaziki, brood en Griekse salade.

Vrijdag. We zijn er zo’n beetje klaar voor. Nog even wat laatste dingen ophalen en dan verhuizen we boot en auto weer naar de Aktiokant. Morgenochtend om 9 uur haal ik de zeilmannen van het vliegveld en laat Metty achter. Vroeg in de avond zullen Janet, Yvonne en Leone aankomen op het vliegveld in Preveza.