Lissabon

Het regende de volgende dag weer. Het zicht was slecht, maar volgens de weerberichten zou de wind de komende dagen gunstig zijn. Dat wil zeggen: niet tegen en niet te hard. Nadat we tegen de wind in de baai waren uitgemotord draaiden we naar het zuiden en kon de motor uit en de zeilen bij. De wind was noord-west, dus schuin achter. Het was nu in ieder geval droog. We begonnen met alleen de fok en dat leverde ongeveer 6 knopen snelheid op. Later met wat minder wind de genua met hetzelfde resultaat. Voor de balans heb ik ook nog de bezaan bijgezet. Het ging eigenlijk prachtig. De snelheid bleef de hele dag en een groot deel van de nacht het zelfde en het bleef, hoewel bewolkt, droog. Ik ging dan ook met een gerust hart slapen om 3 uur ´s nachts tot 5 uur. Het bleek toen harder te waaien en ik hoorde van Bert dat er een zware bui overgekomen was met zoveel wind dat de autopilot het niet meer aankon, zodat hij met de hand had moeten sturen. De golven kon je op dat moment in het donker gelukkig niet zien.. Ik heb toen de bezaan gestreken en de genua gewisseld voor de fok en daarna ging het weer een beetje. De snelheid schommelde rond de 7 knopen. Het schoot dus wel op. Later die morgen kwamen er achter elkaar buien over waar telkens erg veel wind uit kwam. Het woei af en toe meer dan 30 knopen en dat is heel veel. De fok, ons enige zeiltje, hadden we op een klein puntje na weggerold. Golven als flatgebouwen rolden onder ons door. Ze bleven gelukkig wel grotendeels buiten de boot. Dit ging zo een groot deel van de dag door tot laat in de middag, toen we tussen kaap Carvoeiro en een eilandje: Ilha de Berlenga door voeren. De wind nam eindelijk wat af en de buien verdwenen en zelfs brak de zon door. De genua kon er weer op en we zeilden het laatste stuk redelijk comfortabel richting Lissabon. Er kon zelfs soep gemaakt worden. Lekker want van eten was de afgelopen tijd niet veel gekomen.. Om 3 uur in de morgen arriveerden we aan de monding van de Taag. Daar zijn we in een baaitje voor anker gegaan omdat op dat moment de stroom op de rivier tegen stond. Anker uit en lekker geslapen op een stilliggend schip. De volgende morgen, 11 juni, sputterde het eerst nog een beetje, maar toen we om 11 uur anker op gingen begon de zon er al een beetje bij te komen. We motorden de laatste 10 mijl naar Lissabon, waar we een gechikte haven vonden om te wachten op de bemanningswissel op 14 juni. Dit is de Doca de Alcantara. We liggen hier vrij dicht bij het centrum en er zijn allerlei bussen en trams naar het centrum en de luchthaven. Lopen ging overigens ook best. De stad is groot en rommelig maar het centum is erg aardig met veel voetgangersstraten met terrasjes en winkels. Druk en gezellig. Het bleef deze dag zonnig en warm. Dat bleek vanmorgen weer anders. Bewolkt met wat regen eerst, maar nu, half 2, dreigt de zon er weer bij te komen. Foto,s kan ik hier helaas niet laden, die komen een andere keer wel weer. Tot later. Peter