Rota

Nadat Metty de hele middag in een cafe aan de haven aan het internet had gezeten in Mazagon, oa. om het vorige stukje te schrijven dachten we dat het wel leuk zou zijn als soort van tegenprestatie 's avonds in datzelfde kroegje wat te eten. We hadden overdag al kaarten op de tafels zien staan met eenvoudige doch smakelijke menu's, dus dat zagen we wel zitten. Maar toen we dus wat te eten vroegen bleek er weinig meer te krijgen. We konden alleen nog tapas krijgen. Dat leek ons geen probleem en we vroegen om de kaart. Die was er niet en de betrokken dame begon in rap Spaans op te noemen waar we uit konden kiezen. We begrepen er niets van en uiteindelijk zei ik: Geef ons maar genoeg tapas voor 2 personen en kies zelf maar. Dit had een hoogst verrassend resultaat. We kregen twee witte broodjes. Een met kaas en een met chorizoworst. Wel met een glas wijn erbij. Maar we zaten er leuk en het was lekker weer dus wat kan het schelen. De volgende dag vertrokken we vroeg richting Cadiz. Het was weer zeer rustig weer. Veel motorwerk derhalve. We hadden bij wijze van experiment het bijbootje op het voordek gelegd in plaats van achter de preekstoel gehangen. Voordeel hiervan is oa. dat je onderweg af en toe via de achtertrap de zee in kunt om wat af te koelen. En dat is best wel lekker. Metty doet daar niet aan mee. Die is bang dat er grote vissen aan haar tenen komen knabbelen. We arriveerden zonder opzienbarende gebeurtenissen rond 6 uur in Rota, dat ligt aan de noordkant van de baai van Cadiz. We aten een witlofsalade met een gebakken ei en liepen tegen het donker de stad in. Rota bleek geen klein plaatsje maar een redelijk grote stad met een lang zandstrand ervoor met boulevard. Gezellig druk centrum waar tot half 11 de meeste winkels nog open waren en de vele terrasjes druk bezet. Daarna was het ook snel afgelopen. Vandaag, dinsdag geloof ik, hebben we nog wat was gedaan, boot schoon gemaakt en de stad bekeken. We kregen het daar zo warm van dat we daarna aan het strand zijn gaan liggen om in de zee de broodnodige verkoeling te kunnen vinden. Natuurlijk hield ik dat ook niet lang vol en nu zit ik in een heerlijk koele bibliotheek dit stukje te schrijven. Metty zou even douchen en dan ook hiernaartoe komen, zodat we samen nog even op een terrasje kunnen zitten aan de vino blanco. Morgen gaan we waarschijnlijk naar Cabo Roche als het weer niet te slecht is.