Torrevieja

Foto's komen er later weer bij. We hebben ons stickie nu niet mee.
Op Dinsdag 20 juli zijn we dus in Mazarron. Als we in de ochtend de haven binnen varen is het daar alweer bloedheet. We zetten onze (door Peter gemaakte( zonnetent op. Douchen om af te koelen. We halen boodschappen en zien dat dit een vrij lelijke plaats is. s Avonds eten we wat op de boot en lopen dan de stad nog even in. Overal weer mensen die rondlopen, eten, winkelen. Weer erg gezellig. Alles blijft open tot een uur of twaalf 's nachts. Zo wordt een lelijke plek toch gezellig. Dit land moet het hiervan hebben, van het gezellige nachtleven. Want: langs deze kust overal grote, erg hoge, lelijke flats waar zo te zien biljoenen toeristen in gehuisvest kunnen worden. Oer en oerlelijk allemaal. Die toeristenplaatsen zijn aaneen geregen. Dus niet ergens enkele flats en enkele mijlen verderop weer wat. Nee, aaneen geregen de hele kust langs als dat mogelijk is.Gelukkig is er afwisseling van stukken met hele hoge bergen aan de kust. Daar liggen dan kleine lieflijke dorpjes in. Dan overdag lange tijden weinig te doen in dit land ivm grote hitte. Maar s avonds dan gebeurt het allemaal. Dan worden lelijke plaatsen heel erg gezellig en sfeervol. In vele kleine straatjes overal tafeltjes en stoeltjes met etende en gezellig kwebbelende mensen. Tot nu toe vinden we dat het leukste van de vakantie. Dat steeds weer moeten zwemmen en afkoelen kan ons gestolen worden.

Op woensdag 21 juli vertrekken we weer. Er was bewolking. Heeeeeerlijk. Lucht, adem. Later komt de zon toch weer door maar dan staat er gelukkig meer wind. Ook meer wind dan voorgaande dagen en we kunnen gewoon zeilen. Fijn, de motor eens uit.Genua, grootzeil en bezaan, alle zeilen bij. Zuid/zuidwesten wind. We varen langs een prachtige kust met hoge, hele hoge rotsen. Prachtig door de natuur bewerkt.
Laatste stuk doen we op alleen de fok. We willen gaan ankeren voor het strand Playa de Palos. We liggen er mooi beschut. Maar zoals zovaak al gebeurde, komt er opeens ergens een deining vandaan waardoor we constant heen en weer rollen. We negeren het en zeggen tegen elkaar: dit gaat weer weg straks. We slapen bijna niet door het gerol. De volgende dag besluiten we naar een haven te gaan.
We hebben het wel even gezien met het ankeren. Donderdag de 22 ste juli is de wind die er is, 4 tot 9 knopen, tegen. Maar weer eens lekker ouderwets op de motor varen. We bedenken dat we eigenlijk ook best een motorboot zouden kunnen hebben. We gaan onderweg een paar keer zwemmen om onze lichamen weer op een normale temperatuur te krijgen. We komen uiteindelijk in Torrevieja aan. In het boek stond dat je uitstekend kunt ankeren in de havenkom maar dat dat in de toekomst waarschijnlijk niet meer zou mogen.
We hebben ons al helemaal op