Soller

Bij het vorige verhaal zijn nu meer foto´s geplaatst. Voor de liefhebber: kijken maar. We krijgen allemaal leuke reactie´s op de verhalen en foto´s. Erg leuk. Bedankt allemaal. Meestal stuur ik de reageerders een mailtje. Jan en Baukje (familie) reageerden ook. Leuk. Ik heb jullie e-mail adres niet, dus doe ik het even zo. En Nico: over de tapas: je kunt kleine tapas krijgen (borrelhapjes) maar ook tapas als eten (meer dus, voor 2 personen of minder maar dan meer verschillende hapjes). Omdat we s avonds vrij laat eten (10 u a half 11) willen we niet teveel omdat we niet lang daarna naar bed gaat. Met tapas kom je een heel eind. Lekker,genoeg en veel varia. Kom even een weekje langs Nico, kun je t even eten met ons.

Op maandag 9-8 schrijft Peter het vorige verhaal (Andratx). We zitten op een erg duur terras. s Avonds zullen we pangafilet eten. Hebben we gekocht in de winkel. Zag er mooi vers uit. We eten dus op de boot en Peter is bezig zich uit te leven als kok. Dan komt er een rubberbootje naast ons, iemand van de haven. We liggen net iets teveel met de kont van het schip in het vaarwater. En de vissers die s ochtends uitvaren letten nergens op enz enz. Ja maar we liggen nauwelijks in het vaarwater, slechts een klein stukje met t achterwerk van de boot, weerlegt Peter. Ja maar toch, zegt de man van de haven, hij moet ons waarschuwen en dat heeft hij nu gedaan. We kunnen toch beter iets meer naar binnen gaan liggen. Ja hoor doen we. Al met al eten we ongeveer pas 2 uur later onze pangafilet. WANT: Peter haalt wat ankerketting in, zodat we wat meer naar binnen komen te liggen maar daardoor houdt het anker niet meer. We verplaatsen de boot. De ene keer vindt de achterbuurman dat we te dichtbij liggen de andere keer zegt de buurman naast ons dat we eigenlijk boven zijn ankerketting liggen, dan houdt de ankerketting weer niet, weer elders proberen en nog eens. Uiteindelijk is het donker en zien we niet meer wie ankert en wie aan een boei ligt. We gaan dichterbij t open water liggen. Daar zijn geen boeien en mag je wel in het vaarwater liggen. Zelfs met je hele schip. Ons lijkt het dat vissers die nergens op letten je juist hier kunnen overvaren ipv tussen boeien waar je schip een klein eindje uitsteekt. Maar dit schijnt veiliger te zijn. Tijdens de ellende van het heen en weer varen om een geschikte ankerplek te vinden, verliezen we ook nog de bijboot zonder het te merken. Ik heb de mastworp (nu goed) geleerd maar deze blijkbaar nog niet helemaal goed toegepast. Twee aardige Engelse jongens hebben het vanaf hun boot gezien, pikken met hun eigen bijboot onze bijboot op en brengen hem terug. We hebben hen uitgebreid bedankt. De pangafilet is heerlijk.

Dinsdag 10-8: we kunnen aan de andere kant (tegenover de ankerplaatsen) aan een boei liggen (van de haven). Dat doen we. Overdag doen we van alles en later op de avond maken we weer een prachtige wandeling. We wandelen rondom de berg waar we tegenaan liggen te kijken. Langs peperdure huizen met peperdure auto´s. En zwembaden bij steile afgronden. Als je daarin ligt zie je de zee ver onder je. Zal een geweldig uitzicht zijn. Het is al donker als we terug komen op de boot. We eten nog wat en horen opeens onze bootkrekel. Die hebben we al eerder gehoord maar nooit gezien. Nu zien we hem ook niet maar hij zit wel heel dichtbij. We richten de zaklamp erop maar er is niets te zien. Soms sluip ik over de boot in de richting van het geluid, heel zachtjes, maar dan opeens komt het geluid weer ergens anders vandaan. We laten de krekel maar wat tjirpen (of hoe noem je zo´n krekelgeluid). Na een tijd houdt hij er ook weer mee op. Na het eten pakt Peter wat extra kussens en wil daarop gaan liggen. Terwijl hij dat doet schrikken we ons lam en Peter schiet omhoog. Blijkbaar is hij op de krekel gaan liggen want we horen het hoge getjirp van een krekel in hoge nood. Hij schreeuwt verschrikkelijk. Nooit geweten dat zo´n beest zo kan schreeuwen. We schijnen weer met de zaklamp en zien weer niets. Dan horen we een heftig gefladder onder de vlonder maar die kan niet zomaar omhoog. Dan is het stil. Nooit weer gehoord. Onze krekel in nood is wellicht dood of mist minstens een poot.

Woensdag 11-8: met de bus naar Palma geweest. Prachtige rit van 1,5 uur door kleine dorpjes en over bergen. Palma is prachtig met hele kleine steegjes en straatjes. Smal maar hoog en vele trappen. Heel veel kleine, echt kleine winkeltjes. Meer een soort gaten in de muur. Muren en plafond volgestouwd met de waar die ze verkopen. Daarnaast dan toch ook nog feestelijke versieringen aangebracht. Op een terras aten we tapa (bij de borrel). De kleine variant van de tapas. We bekeken in Palma de prachtige kathedraal en een moors badhuis uit de 10-e eeuw.

Donderdag 10-8: we vertrekken en gaan richting Soller. Geen wind helaas maar t gaat mooi totdat de deining weer op gaat spelen (enige uren later). Het hele kleine beetje wind dat er dan is hebben we mee maar de vrij hoge deining komt van voren. We zien vrij veel boten voor anker liggen in een prachtige baai. Wij gaan daar ook heen. Prachtig, omringd door hoge rotsen met naaldbomen erop en enkele huizen. Later op de middag, tegen de avond vertrekken alle boten. Wij blijven over. We willen hier de komende nacht ook blijven. Doet wel wat eenzaam aan maar het is er prachtig, dat vergoedt veel. Als het donker wordt (en het wordt hier snel donker), hoort Peter rare geluiden uit de rotsen komen. Een soort van huilen, kermen. Woehoe, spooky. We verzinnen rare spookverhalen maar na 5 minuten wil ik ze niet meer horen. We zitten nog te eten met kaarsen aan (we eten laat en dan is het al donker), als ik bliksems op zee zie. Veel. Peter denkt eerst nog dat het vuurwerk is (we hebben zo vaak meegemaakt dat ergens vurwerk was dat Peter meent dat dat nu ook wel het geval zal zijn). Maar ja, vuurwerk op zee, dat hebben we nog nooit meegemaakt. Zal dus echt wel onweer zijn. Als de wind gaat opsteken in buien die eventueel gaan komen, dan liggen we hier helemaal fout en aan lagerwal als de wind uit de verkeerde richting gaat waaien.
Als in harde wind het anker gaat krabben bestaat de kans dat we tegen de rotswand geblazen worden. We maken alles gereed om mogelijk direct te kunnen vertrekken. De wind steekt inderdaad behoorlijk op maar gelukkig uit de goede richting. We liggen heel stil en rustig in onze baai. Het onweer blijft op zee hangen. We zien vele bliksems maar horen geen donderslagen. Ik ga slapen, als er wat is zal Peter me wakker maken. Peter valt in de kuip in slaap. Hij wordt om 3 uur in de nacht wakker van een felle bliksemflits vlak boven zijn neus. Dan is de bui boven ons en gaat het tekeer. Regen, bliksem en donder en veel wind. Maar we liggen nog steeds rustig. Wind voor ons uit de goede hoek dus. Mooi zo. Ik hoor wel wat en zie een bliksem maar ben zo moe dat ik door alles heen slaap.

De volgende dag waait het zo hard uit de verkeerde richting (we willen wel naar Soller maar zouden kracht 6 tegen hebben met uitschieters naar 7), dat we mooi blijven liggen. We liggen tenslotte erg beschut. Daar is deze wind zeer geschikt voor. We liggen bij een rots met bovenin een gat. Een groot gat. Boven dat gat, bovenop de rots stonden gisteren een jongen en een meisje. Het is best hoog. We gaan straks met de bijboot naar de kant om te kijken hoe ze daarheen geklommen zijn. Wij willen daar ook wel staan en uitkijken over de mooie baai. Als we daar zijn met de bijboot lijkt de klim daarheen vrij steil. Doen we niet. We klimmen de andere kant op. Zat bergen hier. We zien ook de andere kant van de berg en de zee. De (nu) ruige kant. De kant vanwaar de harde wind komt. Hoge golven. De golven breken en beuken uiteindelijk op de grote hoge rotsen en dat maakt veel lawaai maar het is machtig om te zien. Wat een geweld, wat een krachten komen daarbij vrij. We zijn blij dat we niet uitgevaren zijn en op zee zitten. We lopen een stuk langs de kust, door de bergen. Zien steeds de boot in de baai liggen. Maar het pad loopt dood omdat er ooit door heftige regenval een deel is weggeslagen, waardoor je er niet meer langs kunt. Andere kant op. We klimmen steeds hoger. De baai en en de boot komen steeds dieper te liggen. Mooi gezicht. Vrij steil allemaal. We komen geiten tegen. De ene mekkert heftig want die is zijn familie kwijt. Dan komt de familie aangemekkert. Maar een weg naar die familie toe is er niet. Er is alleen een steile rotswand. We moedigen de geit aan daar toch langs te gaan. We mekkeren mee en wijzen naar zijn familie. De geit gaat. Ongelooflijk hoe die beesten kunnen lopen op zo´n steil stuk rots. Mooie woonomgeving hier. Na 1,5 uur lopen we maar weer terug. Prachtige wandeling. De wind is iets gaan liggen. Vanaf de grote hoogten zagen we de boot in de baai flink heen en weer gaan door deining. Ja, dat heb je hier. Ooit.......... waar je ook ligt, krijg je te maken met die deining. We verplaatsen de boot, meer richting rots, meer in de luwte. Dat lijkt iets te helpen. Maar later deinen we toch weer vrij heftig. Je wordt er slaperig van, dus gaan we slapen. In de verte zijn bliksems te zien. Ze blijven in de verte. Gelukkig maar.

Zaterdag 14-8: we zien dat er nog wel vrij hoge golven staan maar niet meer zo als gisteren. We willen hier ook wel weg nu. Besloten naar Soller te gaan. Wind is nog steeds tegen, zal dus een ruw tochtje worden maar het is maar 1 uur varen. Het wordt een ruw tochtje. De boot duikt met z´n neus in de golven, neemt bergen water mee, verdeelt dat eerlijk over het hele dek en aan de achterkant spoelt het meeste water weer terug de zee in. Wij zitten droog onder de buiskap. Na ong 1 uur komen we in Soller aan. We kunnen daar in de haven aan een steiger liggen. Deze haven is relatief goedkoop. De steiger beweegt alle kanten op, de boot dus ook. Hier komt deining binnen en de kwaliteit van de steiger laat te wensen over. We liggen hier mooi. We gaan de boel verkennen. Het is een rustige plaats met vele gezellige eettentjes. Ja mooie plek hoor Nico. We hebben veel te doen. Veel proviant inslaan, de was doen, de boot afspuiten, water tanken, verhaal maken vh weblog, douchen, gaan eten. Aan vele dingen komen we niet toe. Die gaan we morgen doen. We blijven hier 2 dagen.
Het uit eten gaan hoort daar ook bij. Doen we morgen. Mmmmmmm tapas???? Of iets anders deze keer??