Berlijn

Donderdag 28 juni. Gisteren zijn we teruggekomen uit Nederland. Het feest ter gelegenheid van het diamanten huwelijk van Metty's ouders in hotel de Princenhof was een groot succes. Metty had alles strak geregisseerd en alles liep dan ook gesmeerd.
Onze terugreis ging ook vlot, afgezien van de laatste meters waar we ongeveer een uur over gedaan hebben. Een file, die niet opschoot,terwijl we de boot al konden zien liggen.

Vanmorgen hebben we eerst boodschappen gehaald bij de Netto hier vlakbij en water getankt. En na een roerend afscheid van de vriendelijke havenmeester vertrekken we naar de Lehnitz See, waar we al eerder gelegen hebben, om een dagje bij te komen van de feeststress.
We liggen daar weer prachtig achter ons anker en het weer is weer zodanig opgeknapt dat we zwemmen achter de boot. Het bijbootje dat ik gisteren al had opgeblazen lijkt niet meer leeg te lopen. Kennelijk goed geplakt in Akkrum.

Op vrijdag gaan we eindelijk verder naar Berlijn. We vertrekken om een uur of 11 en varen eerst via de Jungfernsee en de Grosser Wannsee over de Havel verder naar Spandau. Het weer is prachtig. Volop zon en straks zal het wel weer te heet worden. In Spandau slaan we rechtsaf de Untere Spree op. De kaart lijkt hier niet helemaal te kloppen met de werkelijkheid en we varen eerst een verkeerd kanaal in. Daar komen we gelukkig al snel achter en met een matig vaartje tuffen we het smalle slingerende riviertje in. Ook weer mooi. Groene oevers met veel bos. Je zou niet zeggen dat je hier al zo goed als in Berlijn bent.
Na 6 km. krijgen we de sluis Charlottenburg die al uitnodigend open staat. We varen naar binnen met nog twee plezierbootjes en achter ons gaan de deuren dicht. Wat een service. Na de sluis heet het de Berliner Spree die we nog een paar km. volgen tot we aan een openbare aanlegplaats komen die ook Charlottenburg heet. Tot onze verbazing is er meer dan genoeg ruimte en we leggen dan ook blij ons bootje aan de kant. Je mag hier 24 uur blijven liggen maar er zijn geen voorzieningen. Niet eens een vuilnisbak of container. Niet zo slim, vinden wij. We liggen aan een groenstrook van 10 meter breed begrensd door een voet/fietspad. Daarachter weer groen en dan de straat met aan de overkant vrij hoge ouderwetse appartementgebouwen. Aan de overkant van het water is een park. Al met al liggen we hier bijzonder rustig. Wel komen er vrij vaak rondvaartboten langs die nogal wat beweging in het water veroorzaken.

Het is inmiddels ongeveer 2 uur en we gaan de kant op. Het Schloss Charlottenburg is hier om de hoek en dat willen we gaan bekijken.
Na een klein wandeltje staan we voor de poort. Het is weer een uitbundig geval. Veel goud en tierelantijnen en groot, erg groot. Je hebt het oude Schloss, maar dat werd te klein en toen hebben ze er gewoon een net zo groot nieuw Schloss naast gezet.
We dwalen door de vele vertrekken waar we in mogen ( altijd nog maar een klein stukje van het geheel) met een verklarende stem door onze koptelefoon en verbazen ons over alle overdaad. Zo is er bijvoorbeeld een vertrek waar Charlotte placht na te denken. Kennelijk kon dat niet in één van de andere zalen. Al met al vinden we het wel prachtig en met de audio op het hoofd is het een interessant gebeuren. Na afloop gaan we het enorme park in op zoek naar het bijbehorende Mausoleum waar weliswaar niet Charlotte en Frederik liggen maar wel hun nazaten. Heel sfeervol.
We lopen terug naar de boot en drinken een glas op ons achterterras.
Later op de avond maken we nog een wandeling door de stad, tenminste door onze wijk Charlottenburg. Een afwisseling van aardige oude gebouwen en vaak lelijke nieuwbouw. Veel grote bomen in de brede straten en dat staat wel deftig.

Zaterdag 30 juni. Vandaag gaan we op de fiets naar het centrum. Het is redelijk zonnig weer maar niet erg warm. Als de zon even weg is voelt het kil. We fietsen eerst een stuk langs de Spree en langs een ander kanaal tot we aan weer een park met een groot plein komen met een gedenkzuil, de Siegessäule, met veel vergulde kanonnen. Later fietsen tegen het Rijksdaggebouw op. Indrukwekkend maar moeilijk te zien door de drommen toeristen en politie en afzettingshekken. We blijven er niet lang en we hebben ook niet zo'n zin om in de lange rij te gaan staan om naar binnen te mogen. Eerst maar wat koffie op een intiem binnenplaatsje. Even prettig naar het luxe toilet is ook niet weg.
En dan nog een paar stappen naar de Brandenburger Tor. Deze was niet, zoals die in Potsdam, geheel ingepakt maar er stonden wel hoge hekken omheen met ondoorzichtig plastic bedekt, zodat je alleen van afstand de bovenkant kon zien. Heel fijn en ook hier moest je je door de mensenmassa's heen wringen. Later fietsen we Unter den Linden richting Alexanderplatz, waar we niet zullen aankomen want we worden afgeleid door een aardig plein met een aantal mooie gebouwen, die je gewoon kunt zien. Het zijn de St Hedwig kathedraal, de rechtenfaculteit en een gebouw waar ik de functie van ben vergeten. We lopen de kathedraal in maar die is van binnen helaas niet zo aardig als van buiten. Even verder zien we een ander plein met nog meer indrukwekkende bouwwerken. Ook hier wordt met grote hekken gezorgd dat je een groot deel van de pracht niet kunt zien. Het gaat om de Französischer Dom, het Konzerthaus en de Deutscher Dom. De laatste is ingericht als museum staatsinrichting van nu en het verleden. We gaan erin en lopen rond op de onderste 6 verdiepingen met verhalen en beelden van regeringen en oorlogen met alle verschrikkingen die daarmee gepaard gingen.

Buiten eten we een ijsje en bedenken wat we verder vandaag nog willen doen. We fietsen weer min of meer in de richting van Charlottenburg maar dan iets zuidelijker, naar de Kurfürstendamm. Het is inmiddels half 3. Onderweg stoppen we bij het Holocaustmonument en kijken daar even rond. Het is enorm uitgebreid en best wel indrukwekkend. Aan het begin van de Kurfürstendamm, bij de Gedächtniskirche laat ik Metty achter voor het broodnodige shoppen en fiets terug naar de boot. Er komt een zeer dreigende wolkenpartij aan en het luik boven ons bed staat open.
Op de boot lees ik mijn boek tot Metty opbelt. Ik sluit de boot af (met alle luiken nu dicht) en fiets weer terug naar de Gedächtniskirche. Samen bekijken we de ruine van de oude kerk en het nieuwe kerkgebouw ernaast. De nieuwe kerk is een kubus met donkerblauwe glazen wanden, wat binnen een bijzonder effect geeft. Om 6 uur moeten we eruit vanwege een aanstaande dienst en onder luid getoeter van een Turkse bruiloftsstoet fietsen we terug naar de boot.
En ook vandaag lopen we 's avonds nog een eindje om. Eerst naar het zuiden, van het water af en later via een grote bocht weer naar de Spree terug. Prettig zo'n water in de buurt. Weet je bijna altijd waar je ongeveer bent. In het pikkedonker lopen we langs de Spree terug naar de boot.