Kiel

Kiel
Zondag 5 augustus, we zijn nog in Rostock. Er staat direct in de ochtend al een loeiharde wind. Was beloofd. Vanochtend vroeg regende het met wind van achteren. Peter gaat eruit om het achterraam te sluiten en het luik boven het bed zodat ik lekker droog verder kan snurken. In dit soort winden moet je niet opnieuw in een andere haven willen aanleggen. Dus we blijven nog maar even hier. De zeer harde wind blijft de hele dag. Ik denk de dag deels te gaan gebruiken om enkele wassen te draaien. Tenslotte is er hier een wasmachine. Maar het is zondag en de havenmeester is vandaag niet aanwezig. Kan dus geen munten kopen. We maken ons op een andere manier nuttig en verder doen we niets. Nou ja, kijken naar boten die binnen komen en aanleggen. Erg lastig in deze harde winden. Peter waagt zich in de middag in het ruwe weer en loopt een eind. De zon breekt dan wel wat meer door. Later wordt het rustiger met het weer en ’s avonds lopen we nog een stuk. We lopen nh plein met de huizen met de mooie gekleurde gevels, daar tegenover het grote Rathaus en eronder de Ratskeller, een eetgelegenheid. Weer langs de Marienkirche. Ook in het donker ligt de Kirche er prachtig verlicht bij, door bomen omringd in een wat stillere hoek aan een wat meer geheimzinnig straatje. De enorme kerkklont steekt duister af tegen de nog niet helemaal donkere lucht. Prachtig stukje Stock. Later lopen we door een park waar een dakloze zich net lekker nestelt onder zijn fleece deken op een hard bankje.
Aan het einde staat een oud klooster. We lopen er omheen. Dan horen we iemand spreken en later horen we ook muziek. Vlakbij is een kleine bühne opgebouwd waar een man, zittend achter een piano een praatje houdt en door zichzelf begeleide liedjes zingt. Er tegenover zitten zo’n 80 toeschouwers op een kleine tribune die dan weer lachen of klappen. Een ander deel is afgezet met rood lint. Maar achter het lint liggen stenen. Wij gaan daarop zitten om even te kijken en luisteren. Vanuit onze steenpositie kunnen we de man mooi ‘en profiel’ zien. Hij zingt leuke liedjes. Vanuit een bosje dichtbij komt geluid. Daar zit ook iemand te kijken. En er komt een vrouw die het rode lint weg haalt. Ze zegt zacht tegen ons dat we nog een kwartier mee kunnen genieten. Het is bijna ten einde. En dat doen we. De entourage is prachtig. Het oude klooster wordt hier en daar verlicht, de temperatuur is goed, dus een heerlijke avond. Er staat nog wel wat wind maar niet meer zo hard als overdag. Het ruisen van de bomen begeleidt ook de liedjes, het waait er goed hoorbaar maar aangenaam doorheen. En het is kleinschalig opgezet. Klein podium, handjevol publiek, enkele aanlopers in bosjes of op stenen er omheen, mooie liedjes, goede stem. Dat alles maakt het erg aangenaam.
Na een kwartier lopen we verder. Een heel erg leuk onverwacht gebeuren was dit weer. Zo liepen we gisteravond tegen die band aan (aan het zingen op het plein na de marathon). En daarvoor gebeurde het tijdens een wandel in Ueckermünde waar we op het plein tegen een duo opliepen die erg leuke liedjes aan het zingen waren. De zeer plezierige, onverwachte gebeurtenissen tijdens wandelingen maken.

Maandag gaan we naar Warnemünde. Dat is eigenlijk vlakbij. Een tocht van 2 uren. Rostock ligt in een inham. Als je die uitvaart kom je weer aan de kust waar Warnemünde ligt. We gaan aan de andere kant van de inham liggen (tegenover Warnemünde), in de grote haven omdat er in de kleinere havens geen plaats is. Hohe Düne heet de haven. Een enorm complex met een groot hotel en een conferentieoord met dezelfde naam. Met een pontje kunnen we naar de overkant naar Warnemünde centrum. Daar struinen we rond. Eten een ijsje. Kijken in de kerk op het plein. Peter heeft gehoord dat ergens, verder weg (20 min.lopen) een watersportzaak zit. Hij heeft iets nodig. Hij loopt daarheen en ik kijk in het centrum rond. Een langgerekte straat met allerlei winkels langs de lange kade waaraan vissersboten liggen. Het is een mooi plaatje maar de winkels zijn vreselijk. Erg toeristisch allemaal maar op een lelijke manier. Eigenlijk snap ik niet goed dat hier zoveel mensen op afkomen. Het is hier heel erg druk vandaag. En de vorige keer dat we hier waren (jaren geleden) was dat ook zo. Een trekpleister.
Peter appt dat hij weer terug komt. Hij heeft op de aangewezen plek (door een vrouw in het havenkantoor hem verteld) niets aangetroffen. Zelfs niet het vermoeden dat er ooit wel een watersportzaak is geweest. Het opgegeven huisnummer was een jeugdherberg en daarna hield de bebouwing op. Ook bijzonder. Het is een zeer warme wat benauwde dag vandaag. Peter komt puffend en zwetend weer op het plein aan. Eerst het terras maar op voor een verkoelend biertje. Daarna krijgt Peter erge trek in curryworst (aten we in Berlijn ook een keer en sinds die tijd is hij er gek op). Ik lust ook wel 1. We besluiten dat dat deels ons eten wordt. We hadden nog niets bedacht. Gaan dus hier aan de curryworst en eten dan straks op de boot nog salade. Goed plan. In de koelkast op de boot staat ons ook nog een toetje te wachten. Joghurt met wat honing en fruit erdoor (had ik eerder al klaar gemaakt).
Later als het wat afgekoeld is lopen we een heel eind langs het strand. Sandalen in de hand wadend door zee. Het is rustig op het strand. Hier en daar zit wel iemand of een stel maar het overgrote deel is naar huis. Een man met hond haalt ons in. Even verderop trekt hij zijn kleren uit en loopt in blote kont met hond de zee in. Wij lopen door. Dan zien we een ouder echtpaar zwemmen in zee. Zoeken ook de verkoeling. Wij lopen door. Daarna komt er vanuit de duinen een man in badjas aan. Hij loopt over het strand richting de zee. Werpt voor onze ogen zijn badjas uit op het zand en loopt naakt de zee in. Wij lopen door. Nog best een eind. Op een gegeven moment keren we om, anders is het straks compleet donker. En wie komen we daar tegen op de terugweg. Jawel, eerst de badjaswerper die nu, net als wij daar weer zijn, de zee uit komt. Verderop heeft het oudere echtpaar er nu ook genoeg van. Ook zij komen voor ons het strand op lopen (zij zijn ook bloot, dat wisten we nog niet want net waren ze al aan het zwemmen). Man met hond zien we tenslotte bloot op het strand staan maar hij slaat de handdoek om als hij ons ziet aankomen. Zijn hond staat hem raar aan te kijken. Ach ja het was ook een hele hete dag. We halen de laatste was uit de droger en gaan naar de boot terug.

De volgende dag vertrekken we. Rond 9 uur. De grote Oostzee op. Spannnnennnd. Wordt het en blijft het rustig en hebben we een mooie tocht of gaat het toch harder waaien en gaan we rollen? De wind is oost. Kracht 3 later 4. De bedoeling is om naar het eiland Fehmarn te gaan. Zo’n 6 uren varen. Een heel eind. Het wordt een erg warme dag, 35 graden. Maar op het water, op zee voelt het aangenaam. In de schaduw is het heel goed uit te houden. We rollen licht maar zeker niet vervelend. We bekijken op onze mobieltjes nog eens het weer voor de komende dagen. Het gaat morgen en zeker overmorgen toch harder waaien dan eerdere voorspellingen. We kunnen ook Fehmarn overslaan en doorvaren naar Kiel. Dat is dan nog eens 6 uren varen erbij. Wordt dan latertje maar dan zijn we al wel in Kiel. We gaan straks voor de kust van Fehmarn bedenken wat we gaan doen, we moeten er toch langs. We varen door, later op de dag zal het nog wel wat harder gaan waaien en zullen we meer gaan rollen.
Bij Fehmarn lopen we wat vertraging op (snelheid 5,5 knopen) ivm stroom tegen in de engte voor de brug. Maar dat wordt later goed gemaakt als we al behoorlijk in de buurt van Kiel komen. Daar krijgen we stroom mee. Zoveel zelfs (onze snelheid is dan 7 knopen) dat we een half uur eerder aankomen dan verwacht. Inderdaad gaat het later in de middag harder waaien, wind van achteren. Maar het gaat allemaal heel goed. Mooi weggezet door de golven en soms wat surfend op de golven bereiken we Laboe. Daar is een grote, hele grote jachthaven en naar Kiel is nog eens drie kwartier verder varen. Maar Laboe valt tegen. Het begint al licht te duisteren als we daar aankomen. De haven ligt helemaal vol en nergens is een vrije plek. Nou ze zijn er wel maar dan hangt er een rood bordje, dan mag je daar niet in de box gaan liggen. Zo zien we wel 5 lege boxen met 5 rode bordjes. Erg frustrerend. Dan zijn er nog plekken voor dunnere boten, daar passen we niet tussen de palen door. Het is dan tegen 9 uur en we zijn het zoeken zat. De havenmeester is al naar huis. Peter ziet een creatieve oplossing. Met de kont aan een steiger (gewoon het uiteinde van een smalle steiger. En de boeg vastzetten aan de kikker op het middendeel van een groot zeilschip. We liggen prima zo. Niemand in de weg. De eigenaars vh zeilschip zijn er niet dus die kunnen ook geen bezwaar maken en dan nog….we hebben alles goed vast gezet en een aantal fenders ertussen. De havenmeester is idd al naar huis dus we kunnen geen kaart krijgen voor toegang tot wc en douche. We gaan douchen op het achterdek. Lekker, het is nog 30 gr. buiten, 9 uur a half 10 ’s avonds. Geen wind, de warmte van vandaag blijft hangen. Afspoelen/douchen is geen overbodige luxe nu. Onderweg, zo anderhalf uur geleden, aten we een salade. Nu gaat Peter (half 10 avond) worstjes bakken. Die eten we buiten met mosterd op.
Later lopen we een stukje door Laboe. Het enige minpuntje van deze plek is dat we wat moeilijk van de boot afkomen. Onze kruk daarvoor biedt uitkomst. De havenmeester de volgende dag is minder blij met ons, een Duitser met hoog plichtsgevoel en weinig fantasie. Peter gaat er de volgende ochtend heen om toch maar af te rekenen voor deze halve plek. Geen korting hoor enne….zo doen we dat niet in deze haven meneer, zo wordt hier niet aangelegd. En volgens hem waren er zat plekken open met groene bordjes. De creatieve, inventieve Nederlander dwars zitten. Daaaag pünktliche Hafenmeister, daaaaag Laboe. We gaan door naar Kiel. Zo’n 45 min. varen. Het is eerst wat bewolkt en kil maar later breekt de zon door. In Kiel gaan we in het miljonairsbassin liggen. Daar liggen enorme boten. Wij zijn iets te klein voor de box maar we passen er prima tussen. Groen bordje. Sporthafen Düsternbrook. Al tijdens het aanleggen is het verschrikkelijk warm. Zon en geen wind. Peter gaat tot twee keer toe onder de douche op het achterdek. Onze dikke fender is lek. De havenmeester weet een watersportzaak. Zuidelijk van Kiel, zo’n 20 minuten fietsen. Dat gaan we ’s middags doen. Best lekker om te fietsen, er is wat wind gekomen en het voelt op de fiets goed aan, verkoelend. De watersportzaak bestaat en het lukt om een zwarte fender te kopen. Iets dunner en misschien iets korter dan de vorige maar deze kan het eerst wel doen. Peter heeft een touw meegenomen en hij bindt de fender op zijn rug. Zo fietsen we naar de supermarkt. Daar loopt hij met fender op de rug door de Edeka en daarna op de fiets terug naar de boot. Ondertussen snijden de touwen aardig in schouder, armen en rug. Na het eten lopen we in de bijna duisternis door het bos tegenover de haven en langs de kasten van huizen in de straten verderop.

Donderdag 9 augustus; een broeierige dag. Veel heen en weer fietsen. We liggen wat ver van het toiletgebouw af (waar ook een wasmachine staat) dus we gaan steeds op de fiets daarheen. Nog enkele wassen doen. Dan is dat voorlopig ook weer klaar. Peter controleert het nodige in de motorruimte. Ondanks veel bewolking is het 27 gr. Later breekt wat meer de zon door en wordt het weer heet en broeierig. ’s Middags fietsen we naar het oude centrum. Lopen er wat rond maar eigenlijk is het te warm daarvoor. We gaan op het pleintje bij de Nikolaikerk (waar we ook even een kijkje in namen toen we hier kwamen) op een terras zitten. Zoveel mogelijk in de schaduw maar het is dan al ver in de namiddag en de zon neemt gelukkig alweer in kracht af. Terug op de boot eten we wat en vandaag nemen we ook een toetje. Heerlijk. Er komt wat onweer en regen. Lang duurt het niet maar het blijft nog wel wat regenen. Geen loopje vanavond. ’s Nachts, eigenlijk meer de vroege ochtend, staat er veel wind en het regent. Als we ontbijten onweert het ook kort met enkele regenbuien. Maar het klaart daarna ook weer op. We besluiten om toch nog even naar de oude stad te fietsen. Gisteren niet zo goed bekeken ivm de warmte. Kunnen we nog wel even heen. Er hangt voor ons wel een donkere lucht maar soms komt er ook niets uit. Deze keer wel. Dan zitten we net 5 minuten op de fiets. Schuilen onder een parasol bij een koffie- en eetgelegenheid. Er stond al wat wind en nu met de regen voelt het frissss aan. Als de regen wat minder wordt fietsen we snel door om weer wat warm te worden. We zijn ook nog enkele dingen van de supermarkt vergeten. Die halen we (Edeka in een grote shopping mall) en P houdt het daarna voor gezien en fietst terug naar de boot. Ik blijf daar nog zo’n 1,5 uur rond kijken. Veel te zien. Als ik terug fiets is het heerlijk weer. Niet zo bizar heet maar lekker. Lekker in de zon die toch weer is gaan schijnen. ’s Avonds gaan we uit eten. Waar we vanochtend scholen onder de parasol daar eten we nu. Wel binnen want het is nu in de avond fris als de zon weg is. We nemen allebei red curry en dat smaakt fantastisch. Ik drink er een mooie stevige Argentijnse Malbec bij en Peter een Spaanse rode wijn. Heel erg fijn. Als we terug zijn gaan we eerst naar de douche daarna ruimt Peter onze fietsen alvast op (morgen weer verder) en we drinken koffie. Ook onze wandeling ontbreekt niet; door de straten met de mooie huizen en daarna lopen we om het bos heen. Een mooi eind.