Rostock

dinsdag 31 juli. Ook vandaag blijven we nog in Klintholm. De wind is best hard en we zien de uitvarende schepen stampen op de golven op zee, en verder willen we toch graag ook nog naar Möns Klint fietsen. We ontbijten op de boot en ik zet de fietsjes in elkaar. Die staan tegenwoordig tegen het schot onder het luik in de kuipvloer in plaats van ver naar achter geschoven onder de bank in de kuip. Dat scheelt een hoop kruipen onder de vloer. Bovendien kan ik ze daar met touwen aan het schot vastbinden, ook niet verkeerd als het een beetje tekeer gaat.
We fietsen door het mooie stille Mönse landschap, dat bestaat uit glooiende graanvelden met bosjes er tussen en heel weinig huizen. Het is niet ver, een kilometer of 10, denk ik, maar wel zwaar. Het gaat de hele weg omhoog en soms best steil en de stevige wind is tegen. We stoppen dan ook regelmatig om even op adem te komen. Even voor we er zijn laten we de fietsjes staan omdat de weg te steil en te mul wordt. Boven blijkt het helemaal niet stil te zijn. Was het bij ons vorige bezoek nog een kneuterig gebeuren, nu zijn er grote parkeerterreinen vol met auto's en er is een groot bezoekerscentrum met café en veel toiletten (op zich best handig). En heel veel families met kinderen, die lekker allemaal een dagje Möns Klint doen. Er gaat kennelijk nog een andere weg naar boven dan die wij genomen hebben want onderweg hebben we bijna niemand gezien. We eten een ijsje terwijl we bijkomen op een boomstronk voor we onze wandeling over de kliffen beginnen.
Het is een prachtig stuk natuur. Enorme witte krijtrotsen oprijzend uit zee met op de toppen bos. Al die mensen vallen daarbij in het niet. We lopen eindeloos door het bos tot we bij een trap komen die met iets van 700 treden afdaalt naar het strand. Beneden lopen we over de kiezels terug naar het begin waar je via een andere trap dan weer naar boven kunt. Je krijgt je lichaamsbeweging wel op zo'n dag. Na afloop zitten we heerlijk in de schaduw op het caféterras met, in mijn geval, een grote plastic beker met koud bier. We maken ons niet druk om de terugtocht op de fiets, daar hoeven we bijna niets voor te doen, behalve bijremmen.
Na het eten lopen we in het duister nog een rondje door het uitgestorven land voor we te bed gaan.

Woesdag 1 augustus. We worden om 6 uur ruw gewekt door bonkende voetstappen op ons dek. Het blijkt dat een stel Zweden bij de heersende windstilte moeite heeft de box naast ons in te komen en dat nu via onze boot doet. Belachelijke klungels. We hadden laatst in Stralsund ook al Zweedse mensen die overdwars een box in wilden en toen dat niet bleek te gaan gewoon gingen zitten kijken hoe omstanders de boel rechtzetten. Hoogst merkwaardig.
We feliciteren Peter Kempenaar met zijn 51ste verjaardag en vertrekken half 10 met als doel Gedser op het eiland Falster. Het onweert een beetje en er valt wat regen, maar niks ernstigs. De wind is rustig en uit een prettige hoek, dus we varen geriefelijk tot we bijna te plek zijn. Dan begint het toch weer harder te waaien. Maar we zijn er bijna en we hobbelen zo om half 4 de haven binnen. Na het eerste stukje met onweer knapte het weer op en de zon kwam er gewoon weer bij. Het kan dit jaar niet op met de zon.
Er is plaats genoeg in de haven en we hebben de boxen voor het uitkiezen. Als we goed en wel liggen stoot Metty hard haar linker kleine teen tegen één van de weinige opstakeltjes aan de boot. Het doet vreselijk pijn, de teen is blauw en het lopen gaat moeilijk. Na een uurtje of zo kan ze weer praten.
Ook bij deze haven is een huisjesgebeuren. Verder is er eigenlijk niets. De plaats zelf is vreselijk lelijk en bestaat bij de gratie van een ferryterminal. Tussen de jachthaven en de plaats is een bosje, waar je door kunt wandelen en waar Metty een wild zwijn dacht te zien (erg onwaarschijnlijk) en ik een vos (heel goed mogelijk).

Donderdag 2 augustus. Vandaag gaan we verder naar Rostock. Het is alweer een prachtige dag. Veel zon met af en toe een welkom wolkje. Zo goed als geen wind. Ik zet de stuurautomaat aan en we ontbijten zittend op het kajuitdak. Lekker met een klein windje in het gezicht. We passeren ongemerkt een shippinglane zonder dat we een ship zien. Wel diverse plezierbootjes natuurlijk. Bij Warnemünde varen we het land in en moeten dan nog zo'n 10 mijl verder naar Rostock. Om half 3 leggen we aan in de Stadshaven aan een mooie lange vingersteiger. Gordijnen aan de zonkant dicht, zonflappen aan de bimini want het is weer behoorlijk heet. Na een bezoek aan de havenmeester gaat Metty een paar wasjes doen terwijl ik de stad een beetje verken. De laatste keer dat we hier waren zal zo'n 15 jaar geleden zijn en ik herken aanvankelijk heel weinig. Er lijkt behoorlijk aan de stad gesleuteld te zijn. Pas na lang zoeken vind ik het gezellige pleintje met winkels en terrasjes waar in het verleden graag kwamen.
's Avonds vrij laat dineren we op het terras bij het Havenrestaurant. Metty heeft pasta met zalm en ik een schol, die wat mij betreft wat harder gebakken had mogen zijn. Verder wel lekker. We drinken er een glaasje Grauburgunder bij. Als we er weg gaan is het donker en we wandelen nog wat door de inmiddels stille straten. Terug op de boot nemen we nog een glaasje rode wijn, steken een paar kaarsjes aan en luisteren tot half 2 naar muziek die we op een sticky hebben opgenomen.

Vrijdag 3 augustus. Het belooft al weer een hete dag te worden met veel zon en temperatuur boven de 30 graden. Na het ontbijt op het achterdek in de schaduw gaan we met ons boodschappenkarretje op zoek naar de netto, maar voor we daar aankomen strijken we neer op een terras voor koffie en wc bezoek. Het is een Italiaan dus met de koffie zit het wel goed. En ook de toiletten zijn keurig in orde. Zo chic zelfs dat ze vierkante pleebrillen hebben. Dat moet je echt eens proberen, zit voor geen meter. Ook nog nooit iemand met vierkante billen gezien.
Later wandelen we de östliche Altstadt in met aardige oude straatjes. We komen de grote Marienkirche tegen en willen even binnen kijken, maar dat blijkt €5 per persoon te kosten. We zien er vanaf. We belanden uiteindelijk weer in het winkelcentrum, waar ik Metty achterlaat om de winkels af te stropen. Zelf loop ik langs de Edeka om nog ontbrekende boodschappen op te halen. Op de boot boek lezen op het achterdek tot Metty terugkomt. We eten de rest van de macaroni van woensdag en na onze gebruikelijke avondwandeling zitten we nog tot laat bij kaarslicht op het achterdek. Het is een prachtige, zoele, windstille avond.

Zaterdag 4 augustus. We lummelen nog wat door de stad. Vinden een alleraardigst terrasje bij de oude likeurfabriek aan een klein pleintje in de Altstadt. Heerlijk in de schaduw bij een koel glas bier. We zien dat in het centrum overal dranghekken zijn neergezet dus we moeten vanavond maar even kijken wat er gaat gebeuren. 's Avonds eten we oa een gebakken zoete aardappel. Heel apart, maar niet iets om nog eens te doen. Om half 10 zijn we weer in de stad. Het blijkt marathonnacht te zijn. Grote hoeveelheden mensen van allerlei soort rennen alleen of in groepjes over een uitgezet parcours. Juichende mensen er omheen. Erg gezellig. De finish is op het grote plein bij het raadhuis. Daar speelt ook een bandje, bestaand uit 3 middelbare heren die rock uit hun jeugd ten gehore brengen. Hartstikke leuk dus. Als ze beginnen met de prijsuitreiking gaan wij weer terug naar de boot.