Sines

Eindelijk weer ah internet. Duurde even. We waren dus in Lissabon waar ik aankwam. We bleven daar tot donderdag 17 juni. Leuke stad, gezellige stad. Veeeeel zonnebrillenverkopers in de straten. Ze willen je een zonnebril verkopen. Dan wijs je naar je zonnebril en zegt: ik heb er al een. Geeft niks. Of je dan wat drugs wilt vragen ze half sissend. Donderdagochtend de 17-de vertrokken we. De grote Atlantische Oceaan op. De golven vielen me mee. Ik had grotere deining verwacht. De golven waren vrij laag (aanvankelijk) en puntig en kort (lijkt t ijsselmeer wel). Windkracht 4, later 5 uit het noorden. Prima wind,zon, wel fris uit de zon alleen in de wind. Op een gegeven moment kwamen er dolfijnen rond de boot zwemmen. Heel veel. Prachtig. Grote exemplaren en kleinere. Wat een leuke dieren zijn dat. Ze doken pijlsnel onder de boot door, kwamen uit het water, maakten een boog en doken weer verder. Peter riep steeds: "pak je hoepel, pak je hoepel". Maar helaas had ik mijn hoepel niet mee. Zou leuk zijn geweest dat trucje met hen uit te proberen. Ik heb wel andree trucjes gedaan. Ik maakte hele hoge kopstem-kwiek geluidjes: a-a-a-a. Peter probeerde dit ook maar het geluid bleef wat brommerig laag. Als ze heel dicht langs de boot opdoken applaudiseerde ik voor ze. Net Harderwijk. Er kwamen ook dolfijnen boven die geluidjes maakten. Dat typische dolfijnen gekwiek. Warschijnlijk een reactie op het applaus. Later op de dag nam de wind nog iets toe in kracht maar het was goed te doen. We kwamen aan in Sines zo rond een uur of zes s avonds. We gingen voor anker in de baai. De volgende dag met de bijboot naar de kant. Lekker weer, zon, niet al te heet. Even kijken hoe het hier is. We moesten even klimmen om in de plek te komen. We gingen een kijkje nemen in een soort kerk. Daar zat een Spaanse vrouw achter een tafel. We moesten entree betalen. Toen ging ze in het spaans een verhaal houden. We vroegen of ze ook engels sprak. Yes, a little bit. Dan ging ze weer over op het Spaans. Tis no sjus, geen kerk dus. Maar een soort heiligdom. We begrepen flarden. Peter die zijn cursus Spaans in de winter weer wat ophaalde, begreep er wat meer van. De plek was verder niet erg bijzonder. Enkele winkels maar alles erg uit elkaar. Geen centrum. We haalden enkele boodschappen en gingen terug naar de boot. s Avonds terug naar de kant. We hadden een leuk eettentje gezien. Een gezellig soort huiskamer, erg aardige Spaanse dame. Ik bestelde reuzengarnalen. Die waren echt zo enorm dat ik er maar 3 kreeg en daar had ik voldoende aan. Erg lekker (ook aan de prijs). Morgen verder.