Villasimius

Het is maandag 20 juni en we vertrekken, niet al te vroeg, richting Teulada. Dat is een ankerplek 20 mijl verderop waar je goed beschut zou moeten kunnen liggen. Het waait zo'n 15 knoop en de zee is nog onrustig van de harde winden die we gehad hebben. Maar we hebben de wind mee en het zeilt redelijk geriefelijk. Als we bij onze bestemming komen valt de beschutting toch wat tegen en we besluiten een stukje door te varen naar een andere baai te weten Porto Malfatano. De wind is intussen weer stevig toegenomen. Deze plek is wel beschut gelukkig en we gooien ons anker uit achter een hoge rotswand naast een stuk of 4 andere bootjes. Heerlijk rustig. Een oude Fransman, die voor ons lag kwam ons in zijn bijbootje vertellen dat we daar niet goed lagen omdat de grond het anker daar niet genoeg houvast zou geven. We namen dit voor kennisgeving aan en bleven lekker liggen. We sliepen er prima en de volgende dag vertrok een aantal boten, waaronder de Fransman. Later die dag draaide de wind en blies ons van het anker. Had de oude man toch gelijk gehad. We ankerden opnieuw op een betere plek en hadden verder geen problemen. Later roeiden we naar het strandje om op een terrasje een glas wijn te drinken en de benen wat te strekken. 's Avonds gebakken eieren gegeten.
Op woensdag staan we vroeg op en vertrekken ong. 6 uur richting Cagliari 26 mijl naar het oosten. Cagliari is een behoorlijk grote stad en de schrijver van onze pilot is er zeer enthousiast over. Een Engelsman die ook op onze vorige ankerplek lag had ons verteld naar welke jachthaven we het best konden gaan. Dus we waren goed voorbereid. De wind was wat wisselend en af en toe zeilend dan weer moterend kwamen we omstreeks lunchtijd aan. Binnen de havenhoofden, nog terwijl we bezig waren de zeilen op te ruimen kwam ons een bootje tegemoed met een man die ons vroeg of we naar Marina del Sole wilden en zo ja of we hem maar wilden volgen. Dat was goed geregeld. Wel ongeveer het enige in deze haven. De pontoons waren in orde. Maar de wc (2 stuks, waarvan 1 kapot en de douches ( 2 stuks waarvan 1 kapot) waren treurig. Bijna alles wat je zag was kapot. Maar de mensen waren vriendelijk en het was niet duur.
We blijven er tot zaterdag. We lopen door de oude stad in grote hitte. Het ziet er gezellig uit. Een doolhof van smalle oude straatjes bergop, bergaf, veel grote kerken (allemaal dicht helaas). Op donderdag lopen we naar het oude fort centraal in de oude stad. We drinken koffie op een pleintje aan de voet van de grote trap die naar het fort leidt. Erg leuk terrasje, waar Metty eigenlijk niet meer weg wilde.
Door de oude straatjes liepen we naar de kathedraal Santa Maria Regina, die gelukkig wel open was. Zeer indrukwekkend. We zoeken daarna het archeologisch museum op, waar je gek genoeg zo maar in mag lopen. Het museum is erg uitgebreid en laat vondsten zien van alle beschavingen, die vanaf de prehistorie op het eiland verbleven hebben. We lopen er een hele tijd rond. Later willen we een oude toren beklimmen, maar die is vanwege de siesta net gesloten. Dan maar niet dus. Het is eigenlijk toch te heet. We proberen een pleintje terug te vinden, waar we gisteren een internetcafe gezien hadden, maar dat lukt ons niet. De fut raakt er ook wat uit en Metty moet naar de wc. We vinden een terrasje en gaan beide naar het toilet. Intussen neemt niemand de moeite ons te vragen wat we willen drinken, dus eenmaal gedaan vertrekken we naar de boot. Onderweg in een hotel gevraagd of we wel even hun internet mochten gebruiken en dat kon tegen betaling, dus beloten we terug te komen met onze labtop om de gribfiles op te halen.
Als we later met de computer terug komen blijkt de verbinding zo slecht, dat hun eigen computers het ook niet doen. We sjouwen met de computer de hele stad weer door op zoek naar een wifi cafe, dat we uiteindelijk ook vinden, zij het aan het andere eind van de stad.
Wat we hier ook vonden was een nieuw verloopkabeltje serieel naar usb voor de verbinding gps-computer. Een paar weken geleden was deze verbinding uitgevallen, zodat we de meeste navigatie op mijn telefoon deden, waar ook een navigatieprogramma op zit. Alleen is het schermpje wel erg klein. Met dank aan Bert die deze mogelijkheid aan ons had duidelijk gemaakt. Maar nu werkt alles weer naar behoren.
De resterende tijd doet Metty nog wat wassen. We krijge mail van Kalle en Riley dat ze een zoon hebben: Carl-Magnus. Gefeliciteerd. Naast ons komt een andere boot liggen met een Nederlandse vlag. Ze reageren niet op onze Nederlandse vragen en blijken Portugezen te zijn, die hun boot onder Nederlandse vlag laten varen omdat dat veel makkelijker en goedkoper is dan Portugees. Metty gelooft er niets van en denkt dat het maffiosi zijn. We zullen er niet achter komen. Ze vertrekken bijna direct weer naar Mallorca met harde tegenwind.
Zaterdag 25 juni, na eerst boodschappen gedaan te hebben vertrekken we naar het oostelijkst gelegen punt van Sardinie: Villasimius aan de Baio Carbonara. Het eerste stuk varen we op de fok met de wind mee, maar later draait de wind tegen en gaan we op de motor verder. Om 3 uur arriveren we in de baai, maar de rust is ver te zoeken. Er is geen wind maar er staat een enorme swell. We zien dat een tijdje aan en even later komen onze Franse vrienden bij ons liggen. Zij blijken al een paar dagen hier rond te varen. Soms aan de ene kant van de kaap dan weer aan de andere. We gaan even bij ze buurten, maar besluiten dan gezamelijk dat deze golven echt niet kunnen en gaan de boten verplaatsen tot vlak bij het jachthaventje, in de beschutting van het havenhoofd. Dat scheelt ontzettend. We liggen bijna stil en het slapen zal hier wel lukken als de herrie van de camping aan de kant tenminste niet te lang doorgaat.