Marsaxlokk

Maandag 18 juli. Ik lig in een grote baai op de zuidpunt van Malta bij een plaatsje Marsaxlokk. Je ligt hier heel beschut tegen golven en wind. Alleen op de disco van zaterdagavond had ik niet gerekend. Tot 3 uur in de nacht. Maar ik kon uitslapen. Vorige week zaterdag 9 juli heeft Metty mij verlaten voor een tochtje naar huis. Even bijpraten met de familie, even naar de zwijnen op de Veluwe. En ik ben de zondag daarop begonnen aan een rondje Malta. Eerst naar het zuiden, waar een paar mooie kleine baaitjes zijn tussen de kalkrotsen. In een ervan: St Peters Pool heb ik de nacht doorgebracht. Hoewel de baai in eerste instantie behoorlijk vol was bleven er tegen de avond nog maar 3 bootjes over. Heerlijk rustig. Maandags ben ik een klein eindje opgeschoven naar Marsaxlokk, waar ik nu weer lig. Het is een aardig, authentiek dorp met weinig touristen. Ze zijn er ook niet erg op ingesteld. Zo konden ze me op verschillende terrasjes niet vertellen of er een supermarkt was, een geldautomaat en hoe het met de bussen stond. Uiteindelijk alles toch gevonden. Ik kreeg ook bezoek aan boord van een apart vogeltje. Hij zag eruit als een parkiet, maar met de kleuren van een papegaai. Heeft tijden op de rand zitten slapen.
's Avonds heb ik een paar lange wandelingen gemaakt in de betrekkelijke koelte en dus voornamelijk in het donker. Dat was wel lekker. Op een gegeven moment, toen ik in alle stilte een bergpaadje opklom werd ik zonder waarschuwing opeens tegen mijn kont geduwd. Ik schrok me dood, want ik waande me alleen. Het bleek een hondje te zijn, dat graag wilde spelen en dat tegen me opsprong. Er waren er nog twee. Ze zijn een eind met me mee gelopen. De volgende tocht ging in complete windstilte aan de westkant van Malta naar het noorden. Daar heb ik geankerd in een prachtige baai die dan ook Golden Bay heette. Ik lag in een hoek waar nog maar 1 andere boot was. Prachtig. Alleen op de rots waar ik dichtbij was zaten wat mensen. Allemaal blote mannen. Met een klein bootje werden af en toe nieuwe mannen gebracht en andere weer meegenomen. Heel spannend allemaal. Het water was er ontzettend helder, zodat je vanaf de boot je anker kon zien liggen. Volgende dag verder naar de Blue Lagoon. Prachtige plek met helder water over wit zand, zodat de kleur van het water heel lichtblauw is. Helaas was het veel te druk en teveel lawaai. Ik heb er even rondgekeken en ben verderop in een ander baaitje voor anker gegaan. Veel rustiger en ook wat beschutter. We zijn zo'n 20 jaar geleden ook in de Blue Lagoon geweest met een rondvaart. Toen waren er wel verschillende rondvaartboten, maar als ik me goed herinner was er maar 1 privezeilboot. Ik weet nog dat ik toen dacht: wat zou het fantastisch zijn hier met je eigen boot te liggen. Wel, tijden veranderen. Ik heb twee dagen in dat baaitje gelegen, waarin ik zwom, wandelde en las. Ik moet nog zeggen dat deze plek niet op Malta ligt maar op Comino, een klein eilandje tussen Malta en Gozo.
Verder naar het zuiden weer langs de oostkust naar St Paulsbay, waar we ook lagen toen we aankwamen op Malta. Geen succes. De baai was zo onrustig dat er van prettig liggen geen sprake was. Ik heb boodschappen gedaan aan de overkant in St Paul, maar daarna hield ik het voor gezien. Ik vertrok weer naar het zuiden naar de beschutte baai van Marsaxlokk voor de laatste nachten. En daar lig ik dus nu. Morgen komt Metty weer terug. Hoera. Want alleen is lang zo leuk niet als met zijn twee.