Siracusa

Jaaaaa, ik was even in het zeer herfstige Nederland. Niet erg w.b die herfstigheid. Ervoor hitte en nu weer terug in de warmte. Even afkoelen is dan niet erg. Voor de rest van de mensen in Nederland heel vervelend natuurlijk. Ik leef met jullie mee. Ik zal wat warme lucht jullie kant uit blazen.

Toen ik terug kwam op Malta(19 juli) was het plan om 2 dagen later weer naar Sicilie te vertrekken. Maar het weer zat tegen. Harde tegenwind. We gingen nog even terug naar Marsaxlokk op Malta (waar Peter eerder was). We hebben daar goed geankerd en gewacht op gunstige wind. Op woensdag 27 juli vertrokken we om 6 uur in de ochtend richting Sicilie. Prachtige 'aan de' wind uit het oosten. Zes uur in de ochtend weggegaan, half zeven in de avond kwamen we aan. Weer voor anker gegaan in de ZO hoek bij Porto Palo. De volgende dag door naar Siracusa. Wederom een mooie tocht. Halve wind, 10 a 12 knopen uit oost-zuidoostelijke richting. Even voordat we aankwamen in Siracusa zagen we (nog op zee) een gele boei met kruis erop (afbakening voor tonijnnetten). Maar dan zou verderop ook een gele boei moeten staan. Die was er niet. Moeten we nu binnenlangs de gele boei of buitenom om niet in de tonijnnetten verstrikt te raken? We gingen binnendoor. Later zagen we boten die na ons kwamen buitenom gaan. Hebben we nu een bos netten aan de schroef hangen? Motor starten gaat zo niet, eerst weten of er geen net aan hangt. Alle zeilen waren al weggehaald. Het grootzeil moesten we nog laten zakken. Op het grootzeil tegen de wind in gedraaid. Zeil laten zakken. Om de vaart er wat uit te halen (anders kon Peter niet gaan kijken) hield ik de boot wat dwars op de golven. Peter dook en bekeek het geheel. Er zat gelukkig niets aan. Nu zijn we nog op Siracusa. Leuk door de oude stad dwalen. Mooie kleine straten. Oude, grote, imposante en statige gebouwen. We liggen ook hier voor anker tegenover de oude stad. Leuk uitzicht dus. Morgen gaan we weer verder.

Op Malta, Marsaxlokk hebben we nog een paar leuke wandelingen gedaan. Wat opvalt is dat mensen zo verschrikkelijk veel rotzooi in de natuur gooien. Bovenop een mooie berg, prachtig uitzicht over zee en kust. Je loopt naar de rand van de klif. Je wilt daar eens overheen kijken, de diepte inkijken, hoe steil is het? En dan ligt daar toch een troep. Kennelijk flikkeren de mensen die daar wonen gewoon alles over de rand. Heel veel plastic flessen, blikjes, oude accu's en wat al niet meer. Het stinkt ook nog. Walchelijk gewoon. Dat een overheid daat niets aan doet. Zal wel teveel geld kosten. Moeten we nog maar eens aan Pieter voorleggen als we hem weer spreken.

We hebben nu geen bekenden meer getroffen of gezien. Kalle moet ergens in Italie rondzeilen, wellicht dat we hem binnenkort ontmoeten.

Op Malta wordt goed Engels gesproken.
Nu terug in Italie kan ik mijn Italiaanse woordjes weer ophalen.'Grazie', 'Prego', 'Per Favore' 'Scusi' en 'Arrivederci' zijn favorieten van mij. Dat laatste woord zeg je als je weggaat vaak nadat je eerst 'Grazie' zei. Ik zeg dat graag. Klinkt vriendelijk en de mensen hier zeggen het ook tegen mij, tegen ons. Maar in het begin struikelde ik nogal eens over dat 'Arrivederci'. Het werd dan een soort ingekort 'Aderci'. Veel geoefend. Het woord in stukjes gehakt (met Peter, die het woord al wel goed kende). Peter gaf de gouden tip; denk aan Ari (van Ari Boomsma), dan 've' en dan 'derci'. Nou, nu zit het als gegoten en denk ik steeds; Ari-Boomsma-Ve-Derci. Ik laat Boomsma weg en dan vloeit het soepeltjes mijn mond uit.

We liggen in een zeer grote baai voor anker hier. Gisterochtend lagen we in de Z-hoek. Aangekomen de dag ervoor zijn we daar direct heen gegaan. In de vroege ochtend de dag erop onstond er zoveel swell dat we besloten naar de N-hoek te gaan. Om 7 uur in de ochtend gingen we daarheen. Heel goed. Daar was lichte swell maar geen grote uitslaande deining. Dat kan heel verschillend zijn en swell is erg onvoorspelbaar. Vaak ook kabbelt het water rustigjes langs de boot. Langs de oren. Als we in bed liggen en ik luister ernaar dan bedenk ik dat mijn oor op het water zou liggen als er niet een stuk polyester tussen zou zitten. Ik lig lekker warm en veilig in bed en buiten klotst het kille, donkere water langs de boot. Wrakken op de bodem (waar soms lichaamsdelen-een deel van een oud been-uithangen). Ik voel me dan wel veilig zo lekker in ons bed. Ik laat de klokkende geluiden langs mijn oren glijden en de grote waterwieg doet mij in slaap sukkelen.

We zwemmen veel. Dat is nodig in deze warmte. Daarna afspoelen met zoet water ennnn..... goed insmeren.
Dat zou Peter laatst ook doen. Lekker de hele body goed verzorgen met een hydraterende bodycreme. Hij pakte de flacon en smeerde zich in van top tot teen. Daarna vertelde hij aan mij hoe goed hij zich wel niet had ingesmeerd. Ik stelde enkele vragen en jawel...... hij had zich ingesmeerd met douchegel (flacons zijn hetzelfde). Ik vond hem plakkerig (hij vond dat nogal meevallen en de substantie was prima om te smeren). Toch is hij maar weer te water gegaan, weer zoet gespoeld en goed ingesmeerd.

Het is hier mooi en elke dag stralend weer. Meestal zo rond de 32 a 33 graden. Veel in de schaduw blijven dan is het heel goed te doen. Wordt het te heet dan nemen we een duik en koelen af in het water. Op Malta in de haven (reparatie van het roer bij Pieter) was het wel erg heet. Ankeren is mooier. Je duikt ook wat makkelijker de baai in waar je ankert dan in een haven waar het toch vaak wat viezig is. Van het thuisfront hoorden we dat Timp het goed doet bij Harry. Harry weet alleen niet precies waar hij zijn verstopplek nu heeft. Maar de brokjes zijn elke dag op en de kattebak lekker vol. Onze buurman heeft een open hartoperatie gehad. Daar schrokken we van. Hij is weer thuis en het gaat vooruit. En ik hoorde net dat een hele goede vriendin borstkanker heeft. Gezondheid is een belangrijk goed. We denken aan jullie. Ik zal binnenkort weer even bellen.