Messolongi

Zaterdag 4 aug. gaan we idd naar Galaxidha. Dat is maar een klein stukje verder dan Itea maar hier kunnen we weer ankeren en dat is toch koeler dan aan een hete kade liggen. Galaxidha is een erg leuk plaatsje. Mooie kerk op de heuvel, huisjes eromheen in een synchroon opgebouwde stijl. En een paar echt leuke oude huizen. Direct in het oog springend, blikvangers. Een oude olijfperserij en een oud pakhuis (zoals we later horen). Echt bijzonder. Dit zie je hier in de kustplaatsjes niet veel. Meestal is het een rommelzootje, wel, of ook wel minder, gezellig. Ook valt het ons op dat hier minder afval langs de weg en in de bermen ligt zoals je in bijna alle andere plaatsjes wel ziet. We kunnen maar moeilijk wennen aan al die plastic flessen en andere rommel zomaar langs de kant, daarom valt direct op dat het hier anders is.

De volgende dag zondag 5 aug. gaan we het plaatsje beter bekijken. Iets omhoog lopend kom je op een leuk pleintje. Enkele winkeltjes zijn open waaronder ook een delicatessen winkeltje. We gaan er naar binnen want bij de deur staat dat ze zelfgemaakt ijs verkopen, daar hebben we wel zin in. We zijn nog niet binnen of de vrouw van de zaak geeft ons een koekje om te proeven. Mmmm, lekkerrrrr. Dan krijgen we een lik van het een of ander uit een bakje (op een lepeltje). Ook lekker maar wat kunnen we met smurrie? Dan krijgen we nog een stuk gebak. Het ziet er wat glibberig uit, het is een specialiteit van Galaxidha. Ik vind het smakeloos. Dat hoef ik niet. We kopen wat van die lekkere eerst geproefde koekjes en twee homemade ice-creams. Nog geen ontbijt gehad maar al wel een hoop zoetigheid. Later in de middag-we zijn aan boord, ik sta aan dek- komen er 3 mannen vanaf de kant op onze boot toegezwommen. Als ze bijna bij de boot zijn roept 1 van hen (later blijkt dit een jongen van ongeveer een jaar of 12 te zijn): "bent u een Nederlandse mevrouw"? "Ja", roep ik terug. We maken een praatje. Hij komt uit Amsterdam en is met zijn familie hier op vakantie. Ze hebben hier een familiehuis. Zijn oom wees hem op onze Nederlandse vlag en toen wilde hij graag even een praatje maken. Erg leuk. Na een tijdje zie ik vlak achter hem een kwal. De laatste tijd zien we steeds meer kwallen. Tot nu toe was er hier 1. Die zit nu achter de jongen. Ik zeg tegen hem dat hij niet achteruit moet zwemmen ivm die kwal. Hij schrikt zich een hoedje en weg is ie. Ik roep hem na dat ik hem niet bang wil maken maar dat hij wel uit moet kijken. Hij zwemt door, zegt dag en roept nog "komt die kwal me achterna"? Ik roep nog dat dat niet zo is. Achteraf moet ik wel lachen. Hij dacht kennelijk dat kwallen je opzoeken, achterna komen en dan toeslaan.

Maandag 6 aug. gaan we boodschappen halen in Galaxidha. Kleine winkeltjes maar er is wel wat te koop. Later op de dag ga ik naar het mooie oude huis, de oude olijfperserij, die is omgebouwd tot taveerne. Ik zit er een tijd mail te doen, facebook bijwerken/bekijken/plaatsen van foto's EN opeens chat ik met Harold van badminton en Eelke die met Akke op de camping bij Bouwe en Tjitske is. Erg leuk allemaal. Zo krijg je een dag wel vol. Een fijne communicatieve dag. Ik praat tussendoor in het echt, met woorden uit de mond bedoel ik, ook nog met de vrouw van de taveerne en later weer met Peter die aan boord bleef, las en zwom. Op faceboek schreef ik: Peter leest een boek, ik faceboek.

Dinsdag 7 aug. gaan we naar een baai weer verderop in de golf van Corinthe. De baai heet Ormos Volikos. Prachtig beschut, erg stil en er kan eigenlijk maar 1 boot in dat baaitje liggen. Even daarvoor lagen we aan de overkant in een ander baaitje. Daar was het zo heet dat we met de bijboot naar het strandje zijn gegaan en daar onder een parasol wat gingen lezen. Verder was er daar niemand en er staan slechts enkele huizen aan dat baaitje. We zaten net een kwartier te lezen of er steekt een fikse wind op. We liggen aan lagerwal. De golven bouwen zich snel op. Snel terug naar de boot. We hebben moeite om bij de boot te komen. Peter had de motor van de bijboot er niet op gezet omdat het maar zo'n klein stukje is naar het strandje. We roeiden erheen. Nu terug roeien, tegen de wind in. Maaaaar Peter, sterke rots, roeit en haalt uit met de peddels en maakt krachtige slagen en zo komen we bij de boot. We doen de motor aan en gaan dan naar de overkant. Zodoende zijn we terecht gekomen in de baai Ormos Volikos.

Het wordt steeds erger met de kwallen in de golf van Corinthe. Als we zeilen zwemmen we niet meer tussendoor. In de baaitjes zwemmen we wel, dat moet anders raak je oververhit. We kijken dan eerst goed of er kwallen zijn. Meestal valt het mee. Soms als het harder waait zijn ze ook opeens allemaal weg. In de pilot staat dat er eens in de 4 jaar een kwallenplaag is. Mmmmmm maken we dat even mooi mee. We zijn dus de golf van Corinthe ingevaren. Ongeveer aan het eind krijg je het kanaal van Corinthe, een gegraven kanaal, smal met hoge rotswanden. Om door dit kanaal te mogen moet je veel geld betalen. Daarna kom je dan in de Egeische zee (en dicht in de buurt van Athene). Daar willen we niet heen ivm de daar nu hard waaiende Meltemi. We gaan dus terug in de golf. Aan de ene kant the mainland aan de andere kant de Peleponesos. We blijven lekker op de Ionische zee nu, die prachtig is.

Het is 's avonds in de baai Ormos Volikos wel heet en het blijft lang warm. We hebben beide geen eetlust. Later eten we wat brood met mosterdmayo, stukjes feta , olijven en reepjes komkommer. Mmmmm, toch lekker hapje. We beginnen de slaap aan dek omdat het binnen te heet is. Eigenlijk hebben we geen goede kussens voor buitenslapen maar we doen het er maar mee. Het slaapt wel heerlijk zo buiten. Lekker koel, stil, kabbelende rustgevende golfjes. We vallen snel in slaap. Tegen half 3 in de nacht worden we wakker. Hier en daar begint een lichaamsdeel te protesteren tegen het harde dek (de losse kussens onder ons zijn verschoven). We gaan naar binnen, naar het echte bed. Het is er inmiddels lekker afgekoeld. We kunnen lekker koel verder genieten van de nachtrust. Zzzzzzzzzz, zzzzzzzzzz,zzzzzzzzzzzz. Ik heb om half 3 nog op de thermometer binnen gekeken: 30 gr. Maar ondertussen is dat een goede temperatuur om, als je stil ligt, bij te slapen.

Woensdag 8 aug. We besluiten niet verder de golf in te gaan. We zitten toch al zowat tegen het eind. We gaan terug. Aan de Peleponessos kant zijn geen geschikte baaitjes. Aan de mainlandkant wel. We gaan dus naar dezelfde baaitjes als waar we eerder waren. We gaan terug naar Galaxidha. Lekker de wind mee, op t fokje dus. In Galaxidha aangekomen wilen we zwemmen maaaarrrrr hier zijn vele kwallen. Rondom de boot lijkt het mee te vallen. Als je aan dek staat zie je ze goed maar als je in het water ligt zie je niet of er een kwal naast je of onder of voor je zwemt. Peter zwemt voorop met een duikbril. Zo ziet hij de kwallen eerder en waarschuwt mij (erachteraan zwemmend) ervoor. Kwalbegeleidend zwemmen. 's Avonds eten we bij de taveerne waar ik eerder wel met de computer zat. De oude olijfperserij. De vrouw die er werkt reageert op onze komst met: "you're still here". "Nee" zeggen we, "we are back again". Ze vindt het heel mooi dat we terug zijn. We eten lekker en het zit daar erg gezellig. Terug aan boord beginnen we nu met slapen in de kuip. Peter schijnt om half 3 naar binnen te zijn gegaan. Ik merk er niets van, ik slaap tot half 5. Dan wordt ik wakker en ga naar binnen. Inmiddels aangenaam koel binnen.

Opvallend hier in de golf is ook dat er meer bewolking is dan elders. Vaak tegen het eind van de middag trekt het dicht. Soms schuiven er wolken voor de zon soms blijven de wolken boven de bergen hangen. Soms komt er 'een soort van bui' dan weer komt er niets uit. Veel regen komt er in ieder geval meestal niet mee, zoals komende zaterdag 11 aug. zal blijken.

Donderdag 9 aug. blijven we in Galaxidha. We doen enkele klusjes, een wasje, internetten, zwemmen, lezen, schrijven etc. Just a regular day on the boat. Overdag staat er een harde wind waardoor we 's avonds swell in de baai hebben. Daar wordt ik altijd wat slaperig van. Vroeg gaan slapen dus. De lucht was aan het begin van de avond ook dichtgetrokken. In het donker zijn er bliksems te zien en verder weg horen we gerommel.

Vrijdag 10 aug. Voor 9 uur bel ik met Heit en Mem. Het weer is daar redelijk maar Heit moet helaas nog altijd de jas aan, DUS geen echte warmte nog, zeg maar. We vertrekken naar Trizonia (waren we eerder ook al). Lekker voor de wind. Aan dek nog met Omke Tromke gebeld. Daar gelukkig ook alles goed, behalve dat Hans nu kinkhoest heeft. Vervelend, helaas niets aan te doen behalve een hoestprikkeldempend goedje. In Trizonia, de baai, zien we geen kwallen. Lekker gezwommen. Wel trekt weer tegen het eind van de middag de lucht helemaal dicht. Je denkt dat er vreselijk onweer uit zal komen. Er kwam helemaal niets.

Zaterdag 11 aug. Terug naar Messolongi. We vertrekken vroeg. Leggen de bijboot aan dek en merken beide op dat het licht al zo anders is dan even geleden. Het is laag. De zon komt al later op. Het gaat al een beetje richting herfst. Ook is het wat nevelig, passend bij najaar. Gisteravond trouwens lagen we, na het eten, op de bank in de kuip EN na een tijdje stil liggen KREEG IK HET KOUD en Peter ook. Het is hier wel of het een of het ander. Ik trok zelfs een shirt met lange mouwen aan en een fleece deken over de benen. Peter (echt een MAN) had alleen een shirt met korte mouwen aan. Maar hij had de neiging om eerder onder de 'wollen duun' te gaan dan ik. Vandaag zeilen we weer met de wind mee. HEERLIJK is dat toch. Grootzeil en uitgeboomde fok. Dan komen we weer bij de brug. De grootste hangbrug van Europa, daarna kom je in de Golf van Patras. We moeten wat oploeven en gaan daarna verder op de genua. In de Golf van Patras is de wind 22 knopen maar het schijnt hier een waaigat te zijn. In Messolongi gaat Peter nog boodschappen halen omdat morgen de winkels dicht zijn. Later in de middag trekt.........jaja.......de lucht weer dicht. MAAR dit keer komt er wat uit. Bliksems rondom en erg zwarte luchten. Ook wel gerommel maar verder weg. En......geen regen. Wij ervaren dat als heel apart. In Nederland is er in zo'n geval altijd regen. Hier dus niet. Wel een prachtig natuurfenomeen, die vele rondom schietende bliksemschichten. Video-opnamen gemaakt. Eens kijken of er thuis iets moois van te maken is. Tussen de bliksemschichten door eten we pizza die Peter heeft meegenomen. Heerlijk smaakt het. Het is zo'n avond dat het nog lang, lang blijft nabliksemen. Moooooi.

Nu is het zondag 12 aug. en we blijven liggen in Messolongi. Tegen 3 uur trekt de lucht alweer dicht boven de bergen. Er staat een aangenaam verkoelend windje. Peter heeft vanochtend het weerbericht bekeken en dat zegt dat er overal kans bestaat op onweersbuien. Maar eens kijken of het weer zo'n avond wordt als gisteren. Op zich mooi en we liggen hier erg beschut tegen wind en golven. Wat dat betreft dus niets te vrezen. Vanavond gaan we eten bij Sunset. De taveerne bij de haven. Ik zit nu dit verslag te typen bij Sunset. We liggen voor anker bij de haven en kunnen hier zo heen met de bijboot. De club-sandwiches maken ze erg lekker klaar en dan zo'n fijne Griekse salade erbij. Meer heb je niet nodig. Nou ja..... een rood wijntje erbij dan.