Nog steeds Nidri

Vrijdag 31 mei. Vandaag zullen we naar klein Vathi op Meganisi verhuizen om afscheid te nemen van Mauro en kennis te maken met zijn verse opstapster Isabel. Maar, als we de motor proberen te starten, gebeurt er niets. Een klikje en de stroom is weg. Accu denk je direct. Dus de motor op de huisaccu’s aangesloten en weer geprobeerd. Weer niks. Balen. Opgebeld naar Paleros in Lefkas. Ze zullen iemand sturen. Intussen de accu’s weer verwisseld. Nog maar eens geprobeerd en jawel de startmotor draait, maar de motor slaat niet aan. Na nog verschillende pogingen slaat de motor toch aan zodat we alsnog naar Meganisi kunnen vertrekken. Onderweg bellen we Paleros af en spreken met ze af naar Lefkas te komen voor controle. In Vathi ligt bijna de hele steiger vol met Flottilleboten. Gelukkig is er helemaal aan het eind nog een plek vrij. Inmiddels zien we Mauro aan dek, duidelijk net uit zijn siesta. Hij nodigt ons uit voor koffie en bij de nespresso maken we kennis met Isabel. Het blijkt een erg aardig mens. Spreekt helaas niet goed Engels. Wel Italiaans, Spaans en Frans. Geen optie voor ons. We maken een afspraak voor het diner later op de avond en gaan terug naar ons eigen schip. Lekker zitten tobben over de motor. De avond wordt erg gezellig. We zitten tot laat in de nacht in de taverna te kletsen over onze respectievelijke plannen.

Vrij vroeg in de morgen willen we weer vertrekken om nog een beetje bijtijds in Lefkas aan te komen. Het afscheid van Mauro en Isabel is emotioneel en met tranen in de ogen moteren we weg van de steiger. Waarschijnlijk daarom zien we niet dat het achtertouw in de schroef komt. Met een ruk slaat de motor af. Daar liggen we dan. Vleugellam een paar meter van de kade. Een prooi voor de wind. Gelukkig is die er nauwelijks. Een man van de taverna trekt een duikpak aan en gaat te water om ons te verlossen. Dat blijkt geen probleem en andermaal varen we zwaaiend weg. Naar Lefkas. Paleros gehaald, maar de man kon niets vinden omdat de motor, eenmaal warm, direct start. We spreken af dat hij maandagmorgen terugkomt om de koude motor te bekijken. Wij blijven intussen voor anker liggen omdat de kade vol is. Morgen maar weer kijken of er plek is.

En jawel, de stevige wind van gisteren is wat gaan liggen en er komt een plaats vrij aan de kade. We gaan keurig met de kont naar de kade liggen. Wel zo makkelijk voor de werklieden. De rest van de dag lopen we wat rond, zitten wat op een terrasje en Metty bemoeit zich met internet. We hebben overigens prima internet op de boot via een onbekende WiFi leverancier.

Dan maandag komt de monteur van Paleros weer. Het starten gaat weer zeer problematisch. Hij schroeft de uitlaatslang een beetje los en daar loopt water uit. Hij kijkt ons treurig aan en zegt “this is not good”. Fijn. Omdat hij zelf meer voor de elektriciteit is belt hij een handlanger die meer voor de motor is. Die constateert dat er via de uitlaat water in de motor gekomen is via de inlaat. Dit mag dan wat cryptisch klinken maar het is toch echt zo. De beluchtingsklep van de waterinlaat voor de koeling bleef hangen waardoor er bij stilstaande motor water naar binnen gezogen werd. Resultaat: de olie moet uit de motor. Er moet gespoeld worden met een ander goedje en nog eens. Dan andere olie erin. Even draaien en weer andere olie. Na een dag hard werken (door de monteur) is de klus geklaard en zit er een nieuwe klep op. We kunnen weer ademhalen. We maken de boot schoon en gaan naar bed, want morgenochtend komt Dieter om onze accumonitor, die met de nieuwe installatie niet meer werkte, weer aan de praat te krijgen.

Het blijkt dat eerst de Palerosman dinsdagmorgen nog langs komt voor een laatste inspectie en instructie om na 10 uur varen weer langs te komen voor alle zekerheid. ’s Middags komt Dieter met veel geklets en gezelligheid aan de elektriciteit sleutelen. Uiteindelijk werkt het weer. Hij is namelijk wel goed.

Woensdag gaan we eerst nog even bij Metronix langs om te betalen. De hele bezetting is aanwezig. Dieter, Dimitri en Giorgos (spreek Jorgo). We nemen afscheid, maar ik vermoed dat we binnenkort nog wel weer even terugkomen want ik heb nog wat twijfels over de accumonitor. We doen verder nog wat boodschappen en in de middag gaat Metty op klerenjacht. Om een uur of 6 zitten we weer bij Karamella op het terras voor een glaasje wijn. En weer kregen we er zo’n groot bord met vlees, kaas enz. bij dat verder avondeten niet meer nodig was.

De volgende morgen maken we al vroeg los van de kade en vertrekken richting Nidri. Op de motor om de uren vol te maken. Dat lukt natuurlijk niet op dat stuk want Nidri is maar een uurtje varen. Maar onderweg gaan we proberen de snelheidsmeter te kalibreren en dat betekent extra mijlen. We doen dat haaks op onze koers om de stroom zo veel mogelijk uit te schakelen. Na allerlei bijzonder ingewikkelde handelingen met het metertje zijn we zover dat hij in plaats van 1 knoop te veel nu 1 knoop te weinig aanwijst. Misschien moeten we het later nog eens proberen want nu heb ik geen zin meer. Het laatste stuk kunnen we het niet laten en hijsen een zeil. Wat gaat dat toch lekker zonder motor. Bij Nidri ankeren we in de baai ertegenover zonder probleem. Al snel varen we in de dingy naar de wal. Eerst leveren we de vuile was af bij een vriendelijke wasman en daarna gaan we naar Jan the welder, die voor ons de ventilatieschelpen klaar zou hebben. En dat is zo . Hij heeft 2 complete roestvrijstalen schelpen klaar en twee afdekplaatjes voor achterop waar we de schelpen toch niet gebruiken. Metty gaat met haar computer bij cafe Plaza zitten en ik ga terug naar de boot om de hardware te proberen. De afdekplaatjes zijn uiteraard geen probleem en zitten er snel op. Maar de schelpen moeten nog een beetje gemodificeerd worden. Om half 4 haal ik volgens afspraak Metty en de was weer op. De boot ziet er weer feestelijk uit met 2 wassen aan de railing. ’s Avonds gaan we eten bij Apollon ter gelegenheid van grote broer Jaaps verjaardag. We worden met veel handen schudden en zoenen ontvangen en eten weer heerlijk. Na afloop de gebruikelijke toegiften zoals koffie met gebak en 3 rondes ouzo voor mij en likeur voor Metty.

Vrijdag ga ik in de morgen even terug naar Jan, die overigens een Schot is die naar een Pool is vernoemd. Hij werkt de dingen een beetje bij waardoor de pasvorm aanzienlijk verbetert. Op de boot vijl ik het plastic binnenwerk op maat zodat het spul geplaatst kan worden. Dat stel ik uit tot de morgenochtend omdat het in de zon te warm is om met kit te werken. Dat wordt hard zo gauw het de tube uit is. Laat in de middag komen Jan en zijn vrouw Elein met hun opblaaskano langs om onze boot te bekijken en voor een glaasje wijn. Ze hebben ook hun dekzwabber Toto bij zich. Een klein kortpotig langharig hondje, dat verder bijzonder braaf erbij gaat liggen. We kletsen gezellig en na een paar uur en een paar flessen vertrekken ze weer (ze zeggen: wij zijn in staat om wijn weg te toveren). Wij gaan met de bijboot naar de kant en wandelen langs het graf van Wilhelm Dorpfeld en verder langs Vlikobay tot we het ver genoeg vinden en daarna weer terug in het donker. Geen meelopende honden deze keer. Het is een heerlijke avond. Niet te warm en weinig wind.

Op zaterdagmorgen sta ik vroeg op om de ventilatiedingen met kit en schroeven vast te zetten. Daarna probeer ik Metty te bewegen lekker vroeg met mij naar de watervallen te lopen. Dat komt er niet van. Eerst maar koffie dus. Daarna is Metty dan wel genegen eruit te komen en mee te gaan naar de wal. Het is iets van 8 uur en het is heerlijk wandelen. De tocht is ongeveer 45 min. heen en ook 45 min. terug. Dichtbij de waterval is een uitspanning waar we koffie drinken voor we de terugtocht beginnen. Het waait intussen stevig en we besluiten lekker te blijven liggen en morgen de grote tocht naar Vathi te maken. Op de motor natuurlijk. We krijgen in de middag een sms van John en Mart dat ze in Vathi liggen en we maken een afspraak met ze om morgen daar gezamenlijk te eten. Net zijn we overboord geweest voor de nodige verfrissing. Het water is nog niet heel warm dus je koelt lekker af. Het is nu bijna 7 uur in de avond en hopelijk begint Metty zo het eten klaar te maken.