Nidri

Donderdag 10 juli. Om half 7 maken we los van de kade in Killini en vertrekken richting Eufimia op het eiland Kefalonie. Er is nauwelijks wind in het begin en we varen dus op de motor. Er zijn nog wat golven van de wind van gisteren maar niet erg vervelend. Na een tijdje komt er wind en de zeilen gaan omhoog. Het wordt een rustig tochtje met zo nu en dan de motor aan en toch gelukkig ook veel zeilen. Het is ongeveer 35 mijl en rond 2 uur komen we aan in de baai van Eufimia. Bij de derde poging houdt het anker en we liggen. Het is warm in de baai. Ik zet de zonnetent op en ga daarna met Metty te water voor de broodnodige verkoeling. Hierna sukkelen we allebei op de banken in slaap. Als we wakker worden is het weer veranderd. Er zijn wolken en de wind is harder en vlagerig geworden. We stellen daarom het boodschappen doen nog maar even uit. Toch even in de gaten houden of het anker nu echt goed vast zit. Af en toe valt er wat regen. Maar later op de dag, een uur of 7, schijnt de zon weer en is de wind wat afgenomen. We gaan met het bijbootje naar de kant voor boodschappen en eten daarna op de boot een bonenschotel.

Vrijdagmorgen gaan we eerst vers brood halen en op de boot ontbijten. Als daarna de boot weer een beetje opgeruimd is gaan we naar de kant om bank- en ander zaken via de computer te regelen. Gelukkig hebben alle cafe’s en eettenten wifi tegenwoordig. Als ik mijn zaken klaar heb ga ik terug naar de boot, terwijl Metty achterblijft met de computer voor haar mails en facebookzaken. Het wordt weer een zeer winderige middag. De hele dag hoorden we al de klokken van de kerk uitzonderlijk vaak en hard luiden en in de middag komt daar ook nog een fanfare bij. Gezellig door elkaar heen. Er blijkt een processie aan de gang. Er werd het een en ander rond gedragen met de muziekkapel er achteraan. En dat was niet het enige. Later op de avond kwam er life muziek van de pier en toen we na het eten gingen kijken bleek er ook een uitgebreide barbecue aan de gang waar ontzettend veel mensen aan deelnamen. Het was gewoon een gezellige bedoening. We hebben het een tijdje aangekeken en aangehoord en zijn toen nog een eindje gaan wandelen. Toen we de kustweg tot het eind hadden gelopen barstte in Eufimia het vuurwerk los. We konden het vanaf het terras van hotel Kefalonie goed bekijken. Het moet al met al wel een belangrijke heilige geweest zijn. Teruglopend naar de bijboot ontdekken we in een zijstraat nog een uitgebreide markt met eindeloze rijen tentjes met allerlei soorten frutsels te koop. Metty koopt voor €1 een klein zaklantaarntje. Het is tegen middernacht en de boel loopt op z’n einde. Ook wij houden ermee op en gaan naar bed.

Ook zaterdag blijven we in Eufimia liggen. Metty is nog met het vorige verhaal bezig en ik ga de diesel in de tank weer een keer, voor zo ver als ik erbij kan, filteren. Vervelend en vies werk. En of het helpt moet ik nog maar afwachten. Verder zwemmen, rommelen, lezen. ’s Avonds willen we gaan kijken naar de troostfinale voetbal tussen Nederland en Brazilie, maar uiteindelijk komt dat er niet van. Het is vochtig en kil en de bijboot is kletsnat. We proberen de strijd op de radio te volgen in het Grieks, maar dat viel niet mee. Ons idee was dat Nederland verloren had met 2-0. De volgende dag hoorden we pas dat Nederland met 3-0 gewonnen had.

Op zondag 13 juli varen we op de motor tussen Kefalonie en Ithaca door. Noord van deze eilanden blijkt een prettige westelijke wind te staan en we kunnen prachtig zeilen naar de doorgang tussen Lefkas en Meganisi. Daar houdt de wind weer op en moet de motor weer aan. We zijn onderweg naar Nidri. Ik wil proberen daar wat slangen en nippels te kopen voor een constructie waarmee ik de diesel uit de tank kan rondpompen via een filter. We zullen zien. Als we bijna aan het eind van de doorvaart zijn en bakboord uit moeten voor Nidri komt een Bavaria recht op ons aan varen. Hij lijkt ons wel te willen rammen. Dat blijkt mee te vallen. Het zijn John en Mart met hun Octavia. Zij hadden onze boot herkend. Omdat zij net 14 dagen in Nidri gelegen hebben spreken we af naar Vathi te varen. Daar kan je liggen aan de steiger van een taverna met water en stroom. Als je maar wel daar gaat eten natuurlijk. En dat vinden we prima. We kletsen bij met John en Mart, die allerlei kopers voor hun boot hadden, waarvan er nu nog een over is. Hopelijk worden ze het eens. We eten gezamenlijk in de taverna en lopen later naar het dorp voor de finale Argentinie-Duitsland. Na enige moeite vinden we een plek waar we de wedstrijd kunnen volgen. De meeste terrassen bleken al vol te zitten. Voor Mart wordt de verlenging te veel. Ze is moe en gaat terug naar de boot. John loopt met haar mee en komt later terug voor de ontknoping.

Maandag 14 juli. Metty loopt even naar het dorp om brood te halen. Na het ontbijt drinken we nog koffie met John en Mart voor wij losmaken en naar Nidri vertrekken. We zullen de Octavia waarschijnlijk nog in Preveza terug zien. Het is maar een klein stukje naar Nidri en omstreeks half 1 laten we in Tranquil bay het anker vallen. Er zijn wolken en er vallen wat druppels. Veel wind is er niet. We gaan naar de kant. We hebben boodschappen nodig, Metty’s stukje moet nog geplaatst worden, want dat lukte maar half in Vathi en ik wil proberen aan mijn spullen voor de dieseltank te komen. De eerste 2 zaken lukken zonder probleem, maar ik kan nog geen onderdelen vinden die ik voor de tank kan gebruiken. Jammer. Dan maar in Lefkas proberen. Daar zijn meer en grotere winkels. Op het terras van Plaza cafe krijg ik een mailtje van Tonny van Moorsel (haar man Bob is lid van onze mannen zeilclub), dat haar dochter Marleen nu in Nidri met een vriendin met vakantie is en of wij misschien in de buurt zijn. Hoe groot is Griekenland tenslotte. Ik kan haar dus terugmailen dat we zojuist terplekke waren aangekomen en dat we kunnen proberen een afspraak te maken. Hoop dat dat lukt. We komen vrij laat op de boot terug en na het eten is het fris buiten. Voor de rest van de avond zitten we binnen met een boekje.

Dinsdag 15 juli. Het is bewolkt en in de nacht had het al wat geregend. Zo te zien komt er nog meer ellende aan want de lucht boven Nidri ziet zwart. We krijgen inderdaad onweer met veel regen maar nauwelijks wind. Als ik op een bepaald moment naar achter kijk zie ik een andere boot wel heel dichtbij. Ik haast me naar buiten en zie onze achterbuurman bezig onze schepen van elkaar af te houden. Door de rare winden in het kleine baaitje waren we naar elkaar toe gedreven. Om verdere problemen te voorkomen halen we ons anker op en gaan op een ruimere plek liggen. Wel zo rustig. Marleen van Moorsel stuurt een berichtje dat ze graag wil komen, maar wel als het droog is. De bui duurt niet zo lang en na de lunch zouden de dames Marleen en Esther graag aan boord willen komen. Tegen 2 uur haal ik ze met de bijboot van de steiger en neem ze mee naar de boot. Het is gewoon weer mooi zonnig en warm weer. We drinken koffie, kletsen, zwemmen wat. Het is erg gezellig. Maar als we aan het eind van de middag een glaasje wijn drinken komen er weer donkere wolken boven de bergen te hangen en je kunt de regen als een gordijn zien aankomen. De meisjes nemen haastig afscheid en ik breng ze zo snel als het kleine bootje kan naar de kant. Droog houden we het niet. Al voor we de steiger bereiken barst de bui los. Gelukkig is het niet koud en alles droogt na de bui weer snel. Ik kom kletsnat op de boot terug en we zitten binnen de natheid uit. We kunnen nu ook mooi controleren waar het allemaal lekt. Dat is in ieder geval op 2 plaatsen. Het linker voorraam lekt en ook in de grote hangkast in de achterkajuit blijft het niet droog. We zullen er later wel iets aan moeten doen. We blijven de rest van de dag aan boord en bakken worstjes, die we eerder gekocht hadden. Lekker met een tomatensalade erbij. De bui is ’s avonds weer helemaal weg en het is mooi rustig. Wel fris en na het eten gaan we binnen zitten voor een goed gesprek.