Ermelo

Donderdag 24 juli. We gaan met de auto naar Lefkas om te kijken of we nieuwe kussens voor de kuip kunnen vinden. De oude zijn nu zo versleten, dat elke keer dat je erop gaat zitten er een wolk kapok uit komt. Bij de derde watersportzaak vinden we wat willen en we slaan 2 dubbele en 2 enkele kussens in. Het is nog vroeg en we gaan nog even kijken bij het oude klooster op de berg boven de stad. Het blijft een aardigheid en gelukkig staat er ook nu weer een grote schaal met heerlijk Turks fruit voor de gasten (ons dus). Ze hebben nu ook in een van de bijgebouwen een museum ingericht over de geschiedenis van Lefkas. Aardig. Als we alles weer bekeken hebben gaan we terug naar de stad voor een kopje espresso en cappuccino . Daarna weer terug naar Preveza, naar de boot. We hebben Willem en Ingeborg beloofd dat ze de auto mochten gebruiken voor boodschappen. Eerst even onze rommel uitladen en dan kunnen ze weg naar de Lidl, die een heel eind buiten de stad zit. De rest van de middag rommelen we wat rond, zwemmen wat en gaan tegen vijven op de borrel bij onze buren van de Wing IV. We kletsen gezellig bij een glaasje bier en wijn en, niet te vergeten, de bijzonder geslaagde gevulde eieren. Willem had ze in grote haast nog even voor onze komst klaar gemaakt. (Willem is min of meer verslaafd aan eieren). Tegen half 8 nemen afscheid voor, waarschijnlijk, weer langere tijd en gaan terug naar ons eigen schip.

De volgende dag, vrijdag gaan we al vroeg naar de Preveza marina, waar we de boot voor 3 weken achter laten. Onderweg gaan we nog even te water, dat kan nu nog. In de haven worden we al opgewacht door een vriendelijke man die ons een plaats wijst en helpt met aanleggen. Hier hebben we, heel luxe, water en elektriciteit op de steiger. Ik draai alle luiken dicht en spuit de boot af met schoon, zoet water. Hoewel de boot er niet overal even vuil uitziet komt er zwart water vanaf. Hoogste tijd dus. De rest van de dag pakken we onze bagage in. Valt natuurlijk toch weer tegen. We hebben geen zware artikelen mee, maar de tas is toch zo maar zwaarder dan 15 kilo. Dingen eruit, andere dingen erin. Net zo lang klieren tot alles goed verdeeld is over hand en ruimbagage. Na dit gedoe gaan we wat eten in de stad. Simpel, goedkoop en lekker. Daarna terug naar de boot en naar bed. Morgen half 6 op.

Zaterdag. Eerst maar koffie. Metty had gisteren al brood klaargemaakt om mee te nemen, dus we kunnen eigenlijk zo weg. We laden onze tassen in de auto en rijden door het nog slapende Preveza, door de onderwatertunnel naar het vliegveld aan de overkant. Daar zet ik Metty met de bagage af en rijd met de auto naar Ionion Marine (de plek waar onze boot de winter doorbrengt) om daar de auto te stallen. Ik moet dan de sleutel afgeven aan de bewaker buiten het hek, maar er is niemand en het bewakershok zit op slot. Niks aan te doen, ik neem de sleutel maar mee. Maar hopen dat hij niet in de weg staat. Ik zal ze morgen wel een mail sturen. Vanaf Ionion Marine loop ik in 20 minuten naar het vliegveld. Het is er veel drukker dan normaal. Het lijkt wel een echt vliegveld. Overal lange rijen voor loketten en controles. Toch gaat het allemaal nog vrij snel en dan maar wachten tot ons vliegtuig arriveert. Het komt uiteindelijk 45 minuten te laat. De rest gaat vlot en we komen maar een half uur te laat aan. Op Schiphol kunnen we gelukkig nog een nieuw soort treinkaartje kopen (€1. Toeslag pp) en om half 3 zijn we in Ermelo, waar we gebruik mogen maken van het appartement van een vriendin, die helaas zelf in het ziekenhuis ligt.

Dit is voorlopig het laatste verslag. We pikken de draad weer op over 3 weken als we weer terugvliegen Naar Griekenland.