Marienwerder

Zondag 1 juli. Na alle ochtendrituelen en het ontbijt vertrekken we niet heel vroeg op de fiets om de Häckesche Höfe op te gaan zoeken. Dit moet een wijkje zijn in het centrum met in elkaar overlopende hofjes tussen vaak van oorsprong industriele gebouwen. We komen aan op een gezellig plein met veel terrasjes waar ook op verschillende plaatsen straatartiesten bezig zijn. Dit is de Häckesche Markt. Een straat verder vinden we de ingang naar de Höfe. Mooi opgeknapte panden met veel winkeltjes met artistieke spullen en erboven woningen. Omdat de huizen er best hoog zijn komt er niet op alle hofjes even veel zon. Het ziet er allemaal wel gezellig uit. We lopen er een tijdje winkel in winkel uit. Als we denken dat we het wel gezien hebben stappen we weer op de fiets en rijden naar de Berliner Dom op het Museuminsel. Dat is niet zo moeilijk te vinden want deze Dom is een enorm en imposant bouwwerk en al van verre zichtbaar. We parkeren onze fietsjes onder een kastanjeboom en bekijken eerst maar eens de buitenkant. De Dom is gebouwd rond 1900 en er is niet op een paar centen gekeken. Alles is enorm. Er is ook, zoals bij meer gebouwen in Berlijn, veel goud gebruikt. Maar het is prachtig. Ook binnen is alles groot. Heel ver boven je zie je de grote koepel waar het licht door komt. We bezoeken de crypt waar Charlotte en Frederik in hun tombes rusten tussen allerlei andere adellijke personen en we klimmen vele treden naar boven om rond één van de torens van het uitzicht te genieten.
Weer buiten gaan we op de trap zitten bijkomen en eten een appel. Het is weer een knap warme dag.
's Avonds gaan we uit eten in een gelegenheid tegenover Schloss Charlottenburg. Het is een Oezbekistaans restaurant. Nieuw voor ons en we hebben er erg lekker gegeten. De Oezbeekse eigenaar was ook alleraardigst.
Na het eten lopen we nog een stukje door de buurt voor we terug gaan naar de boot en naar bed.

Ook op maandag zijn we niet al te vroeg. We ontbijten uitgebreid in de kuip bij, opnieuw, prachtig weer.
We fietsen weer naar het centrum en zoeken het DDR museum op. Metty had gehoord dat dat zeer interessant zou zijn.
Wij vonden het helaas een treurige gelegenheid. Een betrekkelijk klein (gezien de hoeveelheid mensen die aanwezig waren) souterrain, gevuld met een heleboel oude rotzooi. Ook veel verhalen en foto's die een beeld gaven van het leven van de gewone man in de DDR. Top attractie was een oude Trabant. Op de terugweg fietsen we de hele Kurfürstendamm uit waar Metty nog een broek scoort. Als we dan na boodschappen doen en eten klaar zijn begint het al donker te worden.
We gaan weer een eindje lopen, deze keer door het park van Charlottenburg. Hoewel het al best laat is zijn er nog knap veel mensen. Maar naarmate we dieper in het park doordringen wordt het stiller en ook donkerder. Metty wilde graag even naar het Mausoleum om te zien of daar 's nachts ook licht brandt, maar in het donker kunnen we het niet vinden. Ook wil Metty nu maar liever weer het park uit. We zijn een beetje de weg kwijt en er komen uit de struiken af en toe geluiden die we niet thuis kunnen brengen. Op eens doemt er uit het duister een gebogen gedaante op. Het is een oude vrouw, geheel in het zwart gekleed met een zwarte hoofddoek. Ze sleept een zwart boodschappenwagentje achter zich aan. Ze kijkt niet op of om en schuifelt ons stil voorbij. Als Metty weer in staat is om te lopen gaan we gauw verder, op zoek naar de uitgang. We vinden het Slot en stuiten op een groot feest met muziek en veel mensen in avondkostuum. Als we later na elven de uitgang bereiken horen we van de poortwachter dat het park eigenlijk om 10 uur dicht gaat.

Vandaag, dinsdag 3 juli, gaan we naar het Joods museum. Omdat we onderweg niet altijd de juiste route volgen doen we er ongeveer een uur over en het is heet. Het museum bestaat uit een oud gedeelte en nieuwbouw door Daniel Libeskind. Het is een intrigerend bouwwerk met allemaal scheve en hellende vlakken. Binnen vertellen beelden en teksten over de moderne geschiedenis van de joden. We lopen er zo'n 3 uur rond. Aardig is ook de binnenplaats waar je koffie kunt drinken. Doet erg denken aan de gelijksoortige plaats in het gemeentemuseum in Den Haag.
We fietsen verder naar de Alexanderplatz, niet zo heel veel verder. Het is er druk en natuurlijk wordt ook hier ge/verbouwd. We gaan op een terrasje zitten en zien het gekrioel van de mensen een tijdje aan. Ziet er wel gezellig uit. Op onze terugrit komen we langs het Nicolai Viertel. Dat is een oud stadsgedeelte rond de Nicolai Kirche. Het blijkt een vreselijk aardig buurtje met kleine straatjes met kinderhoofdjes en veel terrasjes. Het is er ook niet overdreven druk. Gewoon gezellig. Omdat het inmiddels 6 uur is zoeken we het leukste terrasje op voor ons avondeten. Aardige mensen en gewoon lekker eten. Metty Schnitzel en ik Spare Ribs.
Als we terug op de boot zijn is de fut er aardig uit en besluiten we deze keer geen avondwandeling te maken.

Eigenlijk zouden we vandaag, woensdag, vertrekken maar Metty wilde graag nog één dag blijven. Na het ontbijt fietsen we naar het grote stadspark de Tiergarten. We parkeren de fietsjes en wandelen door het mooie grote park. Er zijn overal kleine paadjes en watertjes met mooie doorkijkjes. Het park wordt duidelijk goed gebruikt want je ziet overal op de grasveldjes mensen in de zon recreeren. Jammer is wel dat het park doorsneden wordt door 5 grote autowegen die je overal kunt horen. We lopen het hele park door naar slot Bellevue, aan de Spree, in de hoop daar een gelegenheid te vinden waar we een kopje koffie kunnen krijgen. Dat gaat dus niet lukken. Er staat een enorm hek om het geheel met ongeveer 100 bewakingscamera's en ook nog bewakers achter het hek. Daar moet wel iets heel geheims gebeuren. Om toch aan koffie te komen lopen we een stukje de bewoonde wereld in naar een motel. Met enige moeite krijgen we daar wat te drinken.
Via een andere route lopen we terug naar de fietsjes en rijden naar de boot terug. Na het eten gaan we weer even naar het park van Charlottenburg en zorgen er voor 10 uur weer uit te zijn. Als we later het vuil naar de containers brengen lopen we ook nog even een stukje door de buurt. We beginnen hier al aardig thuis te raken. Thuis op de boot douchen we in het donker op het achterdek.

Donderdag 5 juli. Eén van Metty's vriendinnen komt toevallig met haar man vandaag naar Berlijn om een concert bij te wonen. We kunnen dus niet nu met goed fatsoen vertrekken. Dus blijven we nog een dag. We doen niet veel, we kunnen wel een dagje rust gebruiken. We halen boodschappen bij de Rewe en proberen een nieuwe korte broek voor mij te kopen maar natuurlijk hebben ze niet de goede maat. Het is ook te warm om veel te doen. 's Avonds, als het wat koeler wordt gaan we weer naar ons park Charlottenburg. Dat ga ik beslist missen. We douchen weer op het achterdek.

Vrijdagmorgen komen Leo en Leone vanuit hun hotel Leonardo naar ons toe gewandeld. Hun hotel ligt min of meer om de hoek. We drinken gezellig samen koffie en kletsen wat bij. Hun concert gisteren was prachtig. (Ik had helaas nog nooit van de band gehoord) en vanmiddag gaan ze een fietstocht maken in de omgeving.
Nadat we ze uitgezwaaid hebben maken we de boot los en varen verder de Spree op. Via een omweg, omdat de sluis bij Spandau nog steeds gestremd is, komen we boven Spandau weer op de Havel terug. We varen over stukken Havel, afgewisseld door verschillende meertjes, waaruit we tenslotte de Lehnitzsee kiezen om voor de nacht ten anker te gaan. En al deze kanaaltjes en meertjes zijn even mooi. Overal dicht begroeid met hoge bomen. Er staan dan ook vrij veel dure huizen aan de kant. Onderweg zijn we nog aangehouden door de politie omdat we te veel golven maakten. Ze waren overigens vriendelijk genoeg, en nadat ze de bootspapieren en mijn vaarbewijs hadden gecontroleerd mochten we weer verder.
We dineren op ons achterbalkon met gebakken kaas, een roergebakken groenteprutje en een glas wijn. Wat wil je nog meer. Zwemmen achter de boot komt er niet van want de wind is echt te koud.

Zaterdag varen we om ongeveer 10 uur weg van de Lehnitzsee. Het is weer beter weer dan gisteren en de zon schijnt. Half 11 komen we bij de Lehnitzsluis, waar op een bord staat dat de volgende bediening voor sportboten om half 12 zal zijn. We gaan aan de kant liggen en drinken koffie. Steeds meer boten verzamelen zich op de wachtplaats. Om 10 voor half 12 mogen we de sluis in. Wij zijn de vierde boot die binnen vaart en we maken ons boos over de boten voor ons omdat die niet helemaal doorvaren naar het eind. Het is tenslotte druk genoeg. Als dan de deuren dicht zijn en de schuiven aan de andere kant geopend, zien we waarom men geen zin heeft om helemaal vooraan te liggen. Kolkende golven veranderen de sluis in een golfslagbad. Het is of je op zee zit. Met grote moeite houden we de Nadia in bedwang terwijl we 6 meter omhoog gaan. We zijn blij als we uiteindelijk schadevrij de sluis verlaten.
De tocht gaat verder naar het noorden over de Havel-Oder Wasserstrasse.