Nidri

Veel is er hier niet veranderd. ’s Avonds in het donker horen we de uiltjes weer, de kikkers in de sloot kwaken om het hardst en de zwaluw heeft ook dit jaar een nestje tegen het plafond van het wc gebouw. Peter werkt hard om de boot in orde te krijgen voor zaterdag 24 mei, dan gaan we te water. Hij vervangt gas-en wc slangen, zodat we niet in CO2 en andere dampen komen te zitten.

Hij maakt de motor startklaar, boort ergens een gat, zaagt een lat, zoekt een stuk hout, heeft het zeker niet koud, en ’s avonds maakt hij dan nog blij, voor ons beiden een gebakken ei.
De Sint.

Dinsdag 20 mei: een hele gewone dag. Peter poetst de buitenkant van de boot. Gaat ze weer mooi glimmen. Er is nog droge was op te ruimen en we rijden naar de stad om nog wat proviand in te slaan. We eten crackertjes met feta, danish blue en een salade met veel Griekse olijven en vers gehaald olijvenbrood. Smullen maar weer. We kijken nog een film maar het einde haal ik niet. Slaperigheid treedt snel op hier. De volgende dag ga ik met de havenbus mee naar de stad. Peter blijft bij de boot omdat er nog het een en ander moet gebeuren. Ik ga nog enkele vergeten boodschappen halen. Als ik de bus uit stap zie ik de ‘Double Yo’ liggen. We kennen Joop en Joke (ook Nederlanders) van voorgaande jaren en meestal ligt hun boot in de winter naast de onze. Ik had ze al gemist. Toen wij kwamen was hun boot al weg. Hier zijn ze dus, niet heel ver weg nog. Ik klop aan, ze zijn aan boord en we kletsen gezellig een tijd. Zij krijgen zaterdag 2 vriendinnen aan boord. Na een tijdje ga ik toch mijn boodschappen halen want ik moet straks weer op tijd terug zijn bij de bus. Als ik tegen half 1 weer aan boord stap van de Nadia is Peter druk in de weer met de wc slang. Die moet vervangen worden. De oude slang eraf ging vrij goed maar de nieuwe erop is heel lastig zo te horen. Het wc hok is klein, Peter groot, hij moet zich in allerlei bochten wringen de slang ook en die (nieuw, stug, dik) geeft niet mee. Na veel en lang duwen, zuchten, proesten , steunen en enkele woorden zit de slang dan toch goed aangesloten. Toch heeft dit alles een bijgeur. De oude slang eraf met name zorgt voor een vieze lucht. Het is een warme dag, alles staat open en er komen merkwaardig veel insecten op de geur af. Poepvliegen natuurlijk maar ook insecten die ik niet eerder zag, groot en zwart en veel lawaai. Het lijken wel 20 vliegen op elkaar geplakt, zo dik is dat ding. Helaas blijkt er dan ook nog een afdichtingskraan van de wc kapot te zijn. Moet vervangen worden. In de havenwinkel zijn die te krijgen maar weer een heel gedoe om dat ding erop te krijgen. Het is nog wat warmer geworden en nu moet Peter op zijn knieen met de handen ver in een kastje, onderin, met zijn hoofd tegen de plank erboven (dus hij ziet niet veel van wat hij doet) proberen de kraan erop te zetten. Lees boven over proesten en steunen en ja hij krijgt het natuurlijk toch voor elkaar. Goed hoor, een heel geklier zo. Hij is er stijf van geworden en hij braucht sehr dringenst een massage. Na het eten krijgt hij de welverdiende massage. Om half 10 ligt hij dan al te bed (in NL is het half 9) maar ja hij heeft vandaag ook hele Griekse bergen verzet. Mevrouw de masseuse gaat iets later.

De dag erna zetten we het grootzeil er weer op. Eerder deden we de beide voorzeilen al. Vandaag mag men stemmen in NL. Rena was zo lief onze stemmen te gaan uitbrengen. In de ochtend sms’t ze dat ze dat net heeft gedaan. Bedankt. De mannen van Waypoint komen om de buiskap er definitief op te zetten. Nu met extra banden erop waar de zonnepanelen in kunnen liggen. Prachtig. Strak, schoon, helder. Nu kunnen we tenminste iets zien door de ramen van de buiskap. Hele verbetering. Er hoort ook een tent bij maar die laten we nu achterwege. Later op de dag, Peter is aan dek en wordt aangesproken door een vrouw uit Oostenrijk. Zij liggen hier ook en hebben een Contest 36. Er is iets met een kraan. Peter vraagt of hij even moet komen kijken. Ja heel graag. Het blijkt dat de kraan kapot is, ze hebben overal gevraagd en gekeken maar kunnen nergens zo’n kraan krijgen. Ze zijn te koop in NL bij de Gamma, Peter heeft ze daar zien liggen. Later ziet P dat ze ook online te koop zijn. De vrouw komt nog even aan boord om te kijken op de site. Is Nederlands dus ze moet even enkele dingen opschrijven zodat ze het ding straks kan bestellen. Ze wonen nabij Salzburg en op de i-pad laat ze foto’s zien van hun prachtige huis in een hele mooie omgeving. Als dank nam ze twee Oostenrijkse biertjes mee. Leuk, mooi dat je elkaar zo kunt helpen. Doen zeilers altijd trouwens. Aardig lui….zeilers.

Vrijdag 23 mei: morgen te water. De laatste dingen doen: landvasten en fenders klaarleggen, stempel bij de port police halen, voorraad inslaan zodat we voorlopig GEEN boodschappen hoeven te doen. Bij de port police vertellen ze ons dat de verplichte verzekerde WA bedragen zijn verhoogd. Dat staat niet op ons verzekeringsbewijs dus belt Peter direct met de FBTO. Ze passen het aan, een half uur later gaan we er weer heen en heeft de PP het gemaild gekregen vd FBTO en DAN krijgen wij het stempel. Pfffff, komen we weer goed weg en vrij snel ook nog. Gaat vooruit hier, Europeese bemoeienis zeker. We drinken koffie bij Profil. Daar krijg je altijd iets erg lekkers bij de koffie. De eigenaar is ook een goede bekende geworden. Hij is in de zaak, ik loop naar hem toe en krijg twee zoenen. Blij dat jullie er weer zijn. ’s Avonds na het eten van een pizza , zetten we de auto verderop op het terrein en doen er een hoes overheen. Die moet daar blijven wachten tot september of……..eerder als we daar zin in hebben. Even na achten de volgende dag wordt er aan de boot geklopt. We moeten eraf, de Nadia gaat te water. Kwart voor negen zijn we alweer aan boord. We nemen afscheid van de medewerkers van de haven en gaan naar Lefkas. We halen de brug van 10 uur. De kade ligt aardig vol met voornamelijk huurboten die liggen te wachten op huurders. Wij leggen langszij aan aan de Armenaki. Een oude gele cruise boot. Deze boot ligt hier altijd en vaart nooit meer uit. Er liggen meestal boten langszij. Peter fietst eerst naar Paleros om een afspraak te maken voor de laatste motorcheck met nieuwe olie en filters enz. Daarna hebben we weer een jaar garantie. Ze komen maandagochtend tussen 8 uur/ half 9. We halen een brood en drinken koffie op de Piratenboot. We liggen vlakbij deze Piratenboot maar zijn nog nooit hier aan boord geweest om iets te drinken. Je zit er best leuk, het waait er lekker door en de koffie is goed. Terug aan boord wat lezen, schrijven. Het avondeten is crackers met brie en de laatste Danish blue want die stinkt de koelkast uit. Opmaken dus. Daarna nog een eind gewandeld: onze route langs ‘het groene licht’. Dat is een tuin, groen verlicht waar je kunt eten. Nu is het nog niet open. Even voorbij ‘het groene licht’ is een stuk met bomen, struiken en riet. Daar lopen we ook langs en zien heel veel vuurvliegjes. Prachtig, al die dansende, knipperende lichtjes. Zoveel tegelijkertijd zagen we nog niet. Door de winkelstraat terug. Er is een belangrijke voetbalwedstrijd aan de gang. Bij Karamella (Dimitra werkt daar en haar kennen we van vorige jaren. Veel bij haar op het terras gezeten) staat een groot scherm op straat. Dimitra is er ook en heeft veel klanten, de rent zich rot. Wij blijven even bij het grote scherm staan kijken. Dimitra loopt langs, ziet ons, is blij verheugd en kust ons beiden. Dan gebaart ze dat ze snel verder moet. Het is druk. Wij komen morgen op het terras. Leuk om ‘oude bekenden’ weer terug te zien.

Zondag 25 mei werk ik veel achterstallige mail weg. Ik zit bij Solfa, een taveerne dichtbij de boot aan de andere kant van de weg. Peter komt later ook even langs. We drinken wat en krijgen daar zoveel lekkere hapjes bij, het is een halve maaltijd. Omdat het half 6 is bedenken we dat we niet gaan eten op de boot maar later op de avond langs Dimitra te gaan. Daar op het terras te gaan zitten (ook daar altijd veel lekkere hapjes erbij) en dat zal dan deel twee worden van onze maaltijd vandaag. Mmmmm goed vooruitzicht. Maandagochtend (26 mei) komt het mannetje van Paleros om half 10. Jaja Griekse tijden hoor. Maaaaaar er ligt hier nog een boot aan de kade die ook Nadia heet. Daar stond het Paleros mannetje. Peter zag dat en haalde hem daar vandaan (we hadden wel gezegd dat we langszij de Armenaki liggen maar goed). De klus wordt goed geklaard. Later op de dag lopen we naar Metronix. Dieter was gisteren jarig en we brengen hem een potje echte Lefkada honing. Hij is in de zaak maar heeft klanten. We feliciteren hem, geven het cadeautje (waar hij erg blij mee is), spreken nog even met Jorgo die de administratie doet en zeggen:” tot in het najaar of eerder”. Peter loopt terug naar de boot ik loop door het centrum. In een sportzaak zit een man sportschoenen te passen. De verkoper adviseert, ik kijk in een rek. Als ik wegloop roept de passende man mij: ‘Hello, hello”. Hij vraagt mij welke schoenen hij nu moet nemen. Hij draagt 1 blauwe en aan de andere voet een rode sportschoen. Welke kleur is het beste?? Ik ga er eens voor staan. Het is een echte Griek, een wat oudere man. Ik zeg dat ik blauw wel het beste bij hem vind passen maaaaaar als hij er wat aparter bij wil lopen hij de rode kan kopen. Het zijn wel hele mooie schoenen. Hij koopt de rode, die zijn ook een halve maat groter en zitten beter. Leuk onder een jeans, heel sportief. Later zit ik nog weer even bij Solfa. Peter maakt macaroni en we eten buiten. Lekker. We lopen daarna ook nog een stuk door de stad. De volgende dag vertrekken we naar Nidri. Het is een wame dag. Als we goed en wel in ‘onze’ baai voor anker liggen, gaat Peter te water. Lekker even afkoelen. De watertemp.is 25 graden. Ik ben nog niet zover of……..misschien ga ik straks wel. Ik kan de hele middag nog. Ik geloof dat we vanavond bij Apollon gaan eten (Jaap). Dat wordt weer vele natte doekjes (ingepakt in folie) en enkele servetjes meenemen voor Jaap en Marleen. Zij vinden het zo leuk om dat op verjaardagen te krijgen en zo. Doen we hoor. Geen enkel probleem. Eet smakelijk alvast……gaan wij straks ook doen.