Idensen

Idensen,
We wilden op maandag 21 mei, tweede pinksterdag door naar Meppen. Maar het is heerlijk weer en op weg naar de wc zie ik overal mensen fietsen. Peter wil ook wel dus wij op de fiets. Er staat wel een harde wind maar dat maakt niet uit. We fietsen door Walchum (is de plaats direct naast Emstal), Steinbild en verder naar Dorpen waar we koffie drinken. Toen ik nog in Meppen werkte, alweer 12 jaar geleden, behandelde ik wel mensen uit Dorpen. Vanachter mijn koffiekop bekijk ik de voorbijgangers, wie weet zie ik een oude bekende. We fietsen door een prachtige omgeving met veel natuurschoon. Af en toe even een stop om iets te eten/drinken. Op de fiets is het heerlijk. De wind koelt lekker af. Op de laatste pick-nick plek is het heet; uit de wind in de zon. We stappen snel weer op de fiets. ’s Avonds eten we, passend bij het warme weer, een maaltijdsalade; aardappelen, gekookte eieren, tomaat, komkommer, blaadjes sla, olijven en kappertjes. Heerlijk.

De volgende dag naar Meppen. Door twee sluizen en dan door Haren. Ik zwaai in gedachten naar Jan und Anne. Zij wonen hier. Ze zijn vast ah werk en wij gaan naar Meppen. Anders hebben we er wel erg weinig mijlen opzitten voor deze dag. Misschien kunnen zij in Meppen komen. Nog 1 sluis te gaan en daarna een oude zijtak van de Ems (Dortmund-Ems kanaal) op; de Hase. In de pilot staat dat bij de haven een restaurant is. Ik denk direct aan het Bootshaus waar ik nog ieder jaar in december ga eten met Britta. We komen te liggen bij de Ems-Hase jachtclub. Een kleine haven. Het restaurant is een Griek. Geen B.haus. Raar want die zit aan de Hase. En na deze haven, aan de Hase, houdt de Hase op. Later ontdekken we dat er meerdere stukjes Hase heten. Het is heel rustig in de haven. We lopen eerst naar Meppen centrum , 3 km verderop, omdat we naar de supermarkt moeten. Het is bloedheet en drukkend, zeker tijdens het wandelingetje naar het centrum. Daar eerst maar op een terras. Ik zie het centrum sinds lange tijd zonder alle Weihnachtskramen. We hebben het snel bekeken want het centrum is niet bijster interessant. Op naar de supermarkt en terug in de hitte. Pffff ik kan wel omvallen. Terug op de boot zien we een donkere dreigende lucht aankomen vanuit het NO. Die lucht verplaatst zich uiterst langzaam en gaat voor ons langs naar het ZO. Daarna lange tijd donders te horen die beginnen met een doffe knal. Dan verplaatst het zich in de lucht, al krassend en knetterend en eindigt in dof gerommel. Maar zo’n donder van knal naar knetter-kras en gerommel duurt lang. En het zijn er vele. Indrukwekkend wel. Het is betrokken, donker door de bewolking en heel stil, geen blaadje ritselt. Later wordt het onheilspellend stil met slechts het geluid van vogelgezang en de rollende donders. Mooi natuurfenomeen. Het stopt ook weer en er gebeurt lange tijd niet veel , wij gaan eten bij de Griek. Het terras is heerlijk. Er was al een donkere dreigende lucht maar daar komt nu, zittend bij de Griek ook iets uit. Het gaat hard waaien en regenen. We zitten onder een overkapping, dus droog. Maar het wordt ook killer. Onder de plu terug naar de boot. Die ligt op twee minuten loopafstand. Vanmiddag bloedheet, nu weer kil. Even onder een deken bijkomen. Later drinken we koffie. Niet laat naar bed ivm grote vermoeidheden. Het regent en bliksemt nog lang. De imposante donders hebben we eind van de middag gehad. Dat is uit de lucht nu. We slapen er prima op.

Als we weggaan woensdag, na douche en heerlijk broodje….EINDELIJK…. op de bank in de kuip in de zon want het is wederom prachtig weer ( EINDELIJK want we moesten lang wachten op ons broodje en konden er niet van eten terwijl het ons verlekkerd aangaapte omdat de havenmeester op de steiger naast onze boot stond en iets vertelde en vertelde en vertelde en opmerkte dat hij zou stoppen met vertellen omdat er iets te eten aankwam toen hij mij in de kuip zag verschijnen met de broodjes op de borden maar verder niets met zijn eigen info deed omdat hij weeer een leuk verhaal over zijn zeilervaringen uit lang vervlogen tijden opdisste ……aardige man hoor maar lang van stof. Uiteindelijk ging hij en mochten wij aan ons broodje beginnen) dan varen we dit mooie stuk Hase af.
De Ems-Hase jachtclub waar we lagen afgelopen nacht ligt even voor Meppen. Na deze oude zijtak Hase varen we nu weer het Dortmund-Emskanaal op. Maar in Meppen gaat het water weer Hase heten en jawohl…..daar zien we het mij zeer bekende Bootshaus. ‘Tot in december ‘ roep ik nog. Even later heet het water dan toch weer D-Ems kanaal en in de Meppener sluis stijgen we 7,5 meter. Dan nog een sluis en we gaan in Lingen liggen. In de Altenhafen. Later lopen we door de stad. Lingen heeft een mooi oud gedeelte met leuke oude huizen en mooie pleinen waar mensen op het terras zitten. Doet wel gezellig aan.

Pffffff een dag met 6 sluizen. Het is vermoeiend want we doen nu 1 landvast om de kikker ih midden vd boot en zoeken dan een paal of trap id sluis om aan vast te maken. Maar die landvast moet goed strak gehouden worden, anders gaat de boot teveel heen en weer. En dat vergt kracht in armen en handen. De vervallen zijn vandaag wederom 7,5….3,5 meter enz. Vrachtschepen gaan altijd eerst. De rest van de rit zit je daar dan achter. Soms zijn er meerder vrachtschepen dan kunnen er daarna nog maar een paar sportboten mee. De rest moet wachten tot de volgende schutting. Het is af en toe een heel geklier met de sluizen en het kost vaak veel tijd. We spraken mensen uit Groningen die al voor de 6-e keer op deze manier naar Berlijn gaan. Dat zie ik ons niet doen. Het waaide al de hele dag hard en nu gaat het een beetje regenen en het wordt frisser. Binnen is het lekker; 25 graden. Je raakt snel gewend aan hogere temperaturen. De laatste sluis; 8 meter omhoog. We steken ver boven de kade uit na gestegen te zijn. In de muur lukt het niet meer om de landvast ergens omheen te slaan. Maar bovenop is niets. Iets verderop wel een hek. Dan maak ik de landvast aan het hek vast. We moeten goed vast liggen. Voor ons een vrachtschip. Als die straks wegvaart met hekschroef erbij….dan slaan we alle kanten op. Het gaat allemaal prachtig. Nog twee km varen na deze laatste sluis en dan linksaf slaan, het Mittelland kanaal op. Dan nog twee km en daar gaan we overnachten. Pas over 170 km is er dan weer een sluis. Gelukkig…even geen Schleusse.
Overal –ook jonge- eendjes, fuutjes, koetjes.
Rond half zes komen we aan op de overnachtingsplaats Alten fahrt Horstel. Peter maakt nog macaroni (later blijkt dat we daar 3 dagen van kunnen eten). We lopen daar wat rond. Later regent het weer, we zijn dan bijna weer terug bij de boot. Ook regen in de nacht.

Vrijdag 25 mei; We varen zo’n 31 km en komen dan zo tegen half vijf in Bad Essen aan. Een Kurort. Nou dan weet je t wel. De haven is vrij klein en het is een nieuwe haven. Er zijn nog veel vrije ligplaatsen en we liggen hier goed. Even later maakt Peter het eten; struisvogelbiefstuk met gebakken aardappelen en een mooie salade. Jaaaa vandaag eten we deftig. We bekijken ook het dorp tegenover de haven nog. Erg op toeristen ingesteld maar ja daarvoor is het een Kurort. Ze hebben hier Quellen en Brunnen met zout water en sole (mineralen met keltisch zeezout en water). We wandelen langs mooie velden met graan (beginnend) en later door een bos, langs de bosrand. Het glooiende landschap en de heuvels van het bos erachter wisselen elkaar mooi af. De oude kern is schitterend; prachtige vakwerkhuizen, groot ovaal plein met enorme beuken, rode en groene om je in warme zomers lekker koel te houden op de terrassen die eronder staan. In het midden staat los van alles een klein oud vakwerkhuisje waarin de touristinfo en tevens juwelier gevestigd is. Heel erg mooi. Wij zitten later nog een tijd in de kuip. De avonden worden snel warmer. De volgende dag maken we een wandeling van 5 km door het bos. Prachtig bos met oude hoge bomen. Het is lekker weer om te lopen. Niet te heet, zelfs eerst koel nog in het bos. Dan op zo’n terras onder een rode beuk omringt door vakwerkhuisjes. We nemen er samen een stuk Obstkuchen bij en OOOOO wat is dat lekker. Later halen we boodschappen. Eten nog eens van de macaroni van laatst en maken nog een wandeling door het bos. Een iets kortere. Heel veel klimmen in het begin. Later staan er twee bordjes die een tegengestelde richting aanduiden. We zoeken onze eigen weg. We moeten in ieder geval naar beneden. We komen uit op een plek die we herkennen van gisteravond toen we de boel nog aan het verkennen waren. Bij de drie paarden in de wei. In het centrum op dezelfde plek als vanochtend toen we die overheerlijke Kuchen aten, bestellen we nu wijn en water. Het is tenslotte al half tien. Het was een fantastische dag; 28 graden. We zitten later na de douche nog weer een tijdlang in de kuip.

Dan breekt de HeuschnupfenTag an. Zondag 27 mei. Man-ooo-Man.
De Nase voll mit Heu. Heuschnupfen of Heufiber. Peter had het gisteravond al en nu weer. Armpje. We vertrekken wel ondanks de Schnupfen. Onderweg proesten, hoesten, verslikken, hikken, mondademing, puppen, Heu ophalen, Heu niesen. We sturen om de beurt. Het wordt saai maar het is weer warm. Het is zondag. Aan weerzijden van het kanaal, langs de mooie hoge bomen is van alles te doen, evenals op het water. Men rent, loopt, fietst, vaart in kano’s, roeiboten, rubberboten. Het ziet er gezellig uit. Peter heeft inmiddels ontdekt dat zijn jeukende ogen minder gaan jeuken als hij een nat washandje op zijn hoofd legt. Dus nu loopt hij een hele dag rond met zo’n blauw washandje. In gedachten hoor ik een bekende stem; ‘Heeee Peter, hoe is het met jouw hooikoorts?’ Antwoord; ‘slecht Jaap’. Nou laat Melisande het maar niet horen.
Om 9 uur vertrokken en we komen door Minden. Een wat grotere plaats. En hier is een bijzonder waterkruispunt; de Weser ligt hier laag en er overheen is een aquaduct aangelegd. Wij varen nu door de bak met water. We varen boven de Weser en daar varen ook boten. Bijzonder. Helaas is de muur hoog zodat mooie foto’s niet goed te maken zijn. Eigenlijk zou je er heen moeten lopen. Zeker de moeite waard want de oevers van de Weser zijn schitterend. Bij het zien ervan bekruipt je direct het goede vakantiegevoel (zo dat er nog niet was). We gaan naar de haven Idensen. In de haven is het heet. Zonnetent op en achterflap en zijflap eraan. Dat scheelt. De haven stelt niet heel veel voor en, als we later een blokje om lopen, de plaats ook niet. Het is er wel lekker rustig, stil en landelijk maar veel nieuwbouw zonder kern. Bij de haven hoort een Gasthaus. Haven en Gasthaus heten Schatzinsel. Het heeft allemaal iets van teloorgang. Misschien was het ooit wat maar nu niet meer. Later douchen we en dat kan in de enorme kelder vh grote Gasthaus. Er is verder niemand. Het doet unheimisch aan. Bij de dames zijn drie bakjes waar geld in geworpen kan worden voor de douche maar er is maar 1 douche. De tweede is niet af en de derde is er niet. Als ik de munt inwerp staat er dat ik 10 min kan douchen. Het blijken er uiteindelijk 3 te zijn. Die munt was wel 1 euro. Oplichters, ook hier al. Ach dit heeft ook wel weer wat.
Een mooie spreuk achterop de havengids van Bad Essen; Warte nicht darauf, dass die menschen dich anlacheln, zeige ihnen wie es geht. Prachtig. Niet wachten op de ander, zelf beginnen. Wat zou de wereld veel mooier worden als iedereen dit deed.
Sinds Emden gaan we Bergvaart. Omhoog. In de ene sluis 7,5 meter omhoog in vele andere sluizen 3 a 3,5 meter. Dat houdt in dat we in totaal zo’n 50 meter zijn gestegen (op het Dortmund-Emskanaal). We hebben daar zo’n 13 a 14 sluizen gehad. Nu op het Mittellandkanaal even geen sluizen. Die kwamen ons ook wel onze neuzen uit. Dat geeft alleen maar weer last van Heuschnupfen.
Straks, verderop op het Mittellandkanaal, komen er wel weer sluizen. In 1 ervan zullen we 19 meter gaan stijgen.